Wikipedia:Strona główna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Czy wiesz…

Z nowych i ostatnio rozbudowanych artykułów w Wikipedii:

…który instrument (na zdjęciu) akompaniował recytacji eposów Buriatów?

…czym jest jajuszek?

…że Trupel jest atrakcyjny?

…czy możesz zamieszkać w Kurhanie?

…gdzie w Afryce występuje znany z licznych krajów europejskich Badister collaris?

…w jaki sposób starosta zamku Czorsztyn (na zdjęciu ruiny) prześladował poddanych?

Rocznice

17 marca: imieniny obchodzą m.in.: Gertruda, Patryk i Zbigniew; Dzień Świętego Patryka
Okrągłe, dziesięcioletnie rocznice:

Artykuł na medal

Ingrid Bergman (ur. 29 sierpnia 1915 w Sztokholmie, zm. 29 sierpnia 1982 w Londynie) – szwedzka aktorka filmowa, teatralna oraz telewizyjna. Uznawana za jedną z największych i najwybitniejszych gwiazd filmowych w historii amerykańskiej i europejskiej kinematografii, a także jedną z legend i ikon „Złotej Ery Hollywood”. Karierę rozpoczęła na początku lat 30. XX wieku, występując w szwedzkich produkcjach. Zdobywszy uznanie i status gwiazdy, wyjechała do Hollywood, gdzie grała w produkcjach, które na trwałe wpisały się do kanonu klasyki kinematografii amerykańskiej i pozwoliły na ugruntowanie jej statusu międzynarodowej gwiazdy: Casablanca, Gasnący płomień oraz Osławiona. Z powodzeniem kontynuowała również karierę teatralną. W trakcie 49-letniej kariery była siedmiokrotnie nominowana do nagrody Akademii Filmowej, z czego zdobyła trzy statuetki – dwie za pierwszoplanowe role w Gasnącym płomieniu oraz Anastazji oraz jedną za drugoplanową kreację w kryminale Morderstwo w Orient Expressie. Pozostaje jedną z 24 osób, które zdobyły potrójną koronę aktorstwa. Czytaj więcej…

Dobry artykuł

Igors Kazanovs (ur. 24 września 1963 w Dyneburgu) – łotewski lekkoatleta specjalizujący się w krótkich biegach płotkarskich. Biegi przez płotki zaczął uprawiać już w dzieciństwie. Mimo że trenował jeszcze kilka innych dyscyplin, wybrał lekkoatletykę, gdyż w niej uzyskiwał najlepsze wyniki. W trakcie kariery dwukrotnie startował w igrzyskach olimpijskich w 1992 oraz 1996 roku. Czterokrotnie zostawał halowym mistrzem Europy oraz dwukrotnie medalistą halowych mistrzostw świata. W 1989 roku ustanowił halowy rekord Europy na 60 m przez płotki, ale został on pobity następnego dnia. Wielokrotny mistrz ZSRR i Łotwy. Po zakończeniu kariery w 2000 roku przeniósł się do Hiszpanii, gdzie był trenerem i prowadził firmę budowlaną. W 2011 roku został członkiem sztabu trenerskiego klubu Girona FC, odpowiedzialnym za przygotowanie fizyczne piłkarzy. Czytaj więcej…