Katholieke Radio Omroep

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf KRO)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
KRO
Logo
Volledige naam Katholieke Radio Omroep
Opgericht 23 april 1925
Opgeheven 31 december 2018
Leden 443.862 (1 juli 2014)[1]
Land Vlag van Nederland Nederland
Televisiezender(s) NPO 1, 2, 3
Radiozender(s) NPO Radio 1, NPO Radio 2, NPO 3FM, NPO Radio 4, NPO Radio 5, NPO Radio 6
Status A
Officiële website
Portaal  Portaalicoon   Media
Voormalige studio van omroepvereniging KRO aan de Emmastraat 52 in Hilversum.

De Katholieke Radio Omroep (KRO) was een Nederlandse katholieke publieke omroeporganisatie met A-status, opgericht op 23 april 1925 door pastoor Lambertus Hendricus Perquin O.P. als Bond van R.-K. Radio Vereenigingen. In juni 1926 ontstond de huidige naam.

De KRO was een katholieke omroep. De KRO verzorgde tevens de uitzendingen van het RKK. De omroep staat onder andere bekend om de (vooral Britse) detectives die ze met grote regelmaat uitzendt, onder andere tijdens de jaarlijkse Detectivenacht en in de Detectivemaand (Tegenhanger van het EK of WK voetbal). Het KRO-programma Boer zoekt Vrouw is het best bekeken amusementsprogramma van de Nederlandse televisie.

De KRO geeft de programmabladen KRO Magazine (oplage 200.000) en Mikro Gids (oplage 480.000 per week) uit. Yvonne de Haan is waarnemend directievoorzitter a.i./ zakelijk directeur. In augustus 2010 werden er 'vergaande gesprekken' gevoerd met de IKON, NCRV en RKK over een mogelijke fusie tot een grote confessionele omroep.[2] In mei 2011 werd bekend dat de KRO en NCRV waarschijnlijk zouden fuseren.[3] Op 1 januari 2014 is KRO-NCRV ontstaan uit een fusie van de omroepen KRO en NCRV en op 1 januari 2019 is de Vereniging KRO opgegaan in de Vereniging KRO-NCRV.

Doelen[bewerken | brontekst bewerken]

Volgens zijn statuten stelt de KRO zich ten doel "om radio en televisie te doen strekken tot geestelijke ontplooiing, voorlichting en ontspanning van luisteraars en kijkers. Bij het vervullen van zijn taken erkent en belijdt het Gods Openbaring zoals deze door de Rooms-Katholieke Kerk wordt bewaard en doorgegeven." De KRO heeft vooral faam verworven met maatschappelijk betrokken programma's en journalistiek (Brandpunt), met name in de jaren zestig en zeventig over onderwerpen als de Nederlandse progressieve katholieken, de bevrijdingsbeweging in Afrika en Zuid-Amerika, de oorlog in Vietnam, Watergate.

Successen[bewerken | brontekst bewerken]

De KRO was na de NCRV echter de minstbekroonde omroep: het heeft slechts 10 onderscheidingen (Zilveren Nipkowschijf/ Zilveren Reissmicrofoon) ontvangen van de Nipkowstichting, tegen de AVRO met 13 onderscheidingen, de NOS 18, de VARA 29 en de VPRO 36. Voor de KRO-Netwerk-documentaire Welcome in North-Korea ontvingen makers Raymond Feddema en Peter Tetteroo een Amerikaanse Emmy.

KRO-presentatrice Yvon Jaspers is wel veelvuldig onderscheiden. Zij won vijf keer de Zilveren Televizier Ster, de publieksprijs voor beste vrouwelijke televisiepersoonlijkheid van het jaar: in 2006, 2008, 2009, 2010 en 2012.

Wel kan indicatief gesteld worden dat de KRO voor zijn radioprogramma's in eigen kring zeer algemene waardering kreeg, en daardoor ook steeds een voldoende grote ledenbasis behield, vooral door programma's als

Katholieke element[bewerken | brontekst bewerken]

Tot in de jaren zestig was de KRO herkenbaar als katholieke organisatie, onder meer door het regelmatig uitzenden van missen (op zondagen, kerkelijke feestdagen) en gebeden (dagelijks het angelus om 12 uur). In de jaren zestig nam monseigneur Bekkers (1908 - 1966), de bisschop van 's-Hertogenbosch, vaak deel aan de uitzendingen. Door secularisatie en ontzuiling trad dit katholieke element minder op de voorgrond en groeide er een zekere spanning tussen Kerk en omroep. Vooral de opkomst van de populaire zender Hilversum 3, waar uitsluitend popmuziek gedraaid wordt, betekende dat de omroepen zich aan het format conformeerden, waardoor er verder identiteitsverlies optrad.

In de periode van de polarisatie die zich binnen de Nederlandse kerkprovincie in de laatste drie decennia van de 20e eeuw afspeelde, kwam bij de KRO de modernistische zijde wat meer aan bod dan de conservatieve. Sinds de eeuwwisseling tracht de KRO het katholieke element weer meer naar voren te laten komen.

Televisie[bewerken | brontekst bewerken]

Programma's[bewerken | brontekst bewerken]

Bekende KRO-televisieprogramma's uit het verleden zijn:

Omroepers/ omroepsters[bewerken | brontekst bewerken]

op chronologische volgorde

Televisiepresentatoren en -presentatrices[bewerken | brontekst bewerken]

Zie Lijst van presentatoren van de KRO voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Radio[bewerken | brontekst bewerken]

Programma's[bewerken | brontekst bewerken]

Radiomakers[bewerken | brontekst bewerken]

Programmablad[bewerken | brontekst bewerken]

Zoals elke publieke omroep geeft de KRO een wekelijks programmablad uit, met daarin gegevens over radio- en televisieprogramma's en redactionele artikelen als toelichting op de programma's. Thans in twee versies: KRO Magazine (oplage 200.000) en Mikro Gids (oplage 480.000 per week). De voorganger van het KRO Magazine in de jaren '70, was getiteld Studio dat onder leiding van hoofdredacteur Gerard Groen (1933-2018) uitgroeide tot een progressief en toonaangevend magazine over de media, met grote achtergrondverhalen en interviews, ontdaan van een typisch rooms-katholieke signatuur.

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]

Zie de categorie KRO van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Katholieke_Radio_Omroep&oldid=62559459"