Thiago Silva

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Thiago Silva
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Thiago Emiliano da Silva

Data i miejsce urodzenia

22 września 1984
Rio de Janeiro

Wzrost

181 cm[1]

Pozycja

obrońca

Informacje klubowe
Klub

Chelsea

Numer w klubie

6

Kariera juniorska
Lata Klub
1998–2000 Fluminense
2001 Barcelona EC
2002 Fluminense
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2003 RS Futebol 25 (2)
2004 Juventude 27 (3)
2005 FC Porto B 14 (0)
2005–2006 Dinamo Moskwa 0 (0)
2006 Fluminense (wyp.) 31 (0)
2007–2008 Fluminense 50 (6)
2009–2012 AC Milan 93 (5)
2012–2020 Paris Saint-Germain 204 (9)
2020– Chelsea 72 (5)
W sumie: 516 (30)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2008–2012  Brazylia IO 8 (0)
2008–  Brazylia 113 (7)
W sumie: 121 (7)
  1. Aktualne na: 15 stycznia 2023.
  2. Aktualne na: 9 grudnia 2022.
Dorobek medalowy
Puchar Konfederacji
złoto Brazylia 2013
Copa América
złoto Brazylia 2019
srebro Brazylia 2021
Igrzyska olimpijskie
srebro Londyn 2012 piłka nożna
brąz Pekin 2008 piłka nożna

Thiago Silva, właśc. Thiago Emiliano da Silva[2] (ur. 22 września 1984[3] w Rio de Janeiro) – brazylijski piłkarz, występujący na pozycji środkowego obrońcy w angielskim klubie Chelsea oraz w reprezentacji Brazylii, której jest kapitanem. Posiada także obywatelstwo francuskie.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Jako dziecko Thiago Silva uczył się grać w piłkę nożną w klubie Fluminense FC, ale nigdy nie podpisał z nimi profesjonalnego kontraktu. Występował on na pozycjach skrzydłowych. RS Futebol zaoferował mu kontrakt, który zgodził się podpisać. Został tam bardzo szybko zauważony przez EC Juventude, gdzie po zakontraktowaniu zmienił pozycję ze skrzydłowego na środkowego obrońcę. Po bardzo udanym sezonie spędzonym w EC Juventude został zauważony przez wiele europejskich klubów. Postanowił przenieść się do FC Porto. W nowym klubie nie wystąpił w żadnym oficjalnym meczu, co było powodem przenosin do Dinama Moskwa. Po wielu chorobach i kontuzjach zawodnik postanowił wrócić do klubu, w którym uczył się grać w piłkę.

W Fluminense FC odzyskał dobrą formę i skończyły się jego problemy ze zdrowiem. Fluminense FC skończyło sezon na piętnastym miejscu, a w następnym sezonie z pomocą Thiago Silvy udało się im skończyć rozgrywki na czwartym miejscu.

W grudniu 2008 Thiago Silva podpisał kontrakt z AC Milan. Cena transferu wyniosła 10 milionów euro. Zawodnik oficjalnie został zarejestrowany jako gracz AC Milan w lipcu 2009.

W nowym klubie zadebiutował 21 stycznia 2009 w towarzyskim meczu z Hannover 96. Jego debiutem w oficjalnym meczu było wygrane 2:1 towarzyskie spotkanie z AC Siena.

Po dołączeniu do AC Milan Thiago Silva zbierał same bardzo dobre recenzje, głównie za grę do przodu. Stworzył on po zakończeniu kariery przez Paolo Maldiniego duet z Alessandro Nestą najlepszych środkowych obrońców w Serie A. Został on uznany najlepszym obrońcą w Serie A. 8 listopada 2009 zdobył swojego pierwszego gola w nowym klubie w meczu z S.S. Lazio. 13 września 2011 w ostatniej minucie zdobył gola dającego AC Milan remis z FC Barcelona na Camp Nou w ramach fazy grupowej Ligi Mistrzów UEFA.

17 maja 2011 AC Milan ogłosił przedłużenie kontraktu z Thiago Silvą do 30 czerwca 2016. 14 lipca 2012 przeniósł się do Paris Saint-Germain za 42 miliony euro. Z Paris Saint-Germain zdobył dwa mistrzostwa Ligue 1.

28 sierpnia 2020 został ogłoszony zawodnikiem Chelsea[4].

Thiago Silva na Mistrzostwach Świata 2014 w Brazylii

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W 2008 został powołany do kadry olimpijskiej prowadzonej przez Carlosa Dungę na XXIX Letnie Igrzyska Olimpijskie w Pekinie, gdzie razem z reprezentacją Brazylii zdobył brązowy medal. W 2013 został powołany do kadry przez Felipe Scolariego na Puchar Konfederacji w Brazylii, gdzie razem ze swoją reprezentacją zajął 1. miejsce pokonując w finale Hiszpanię (3:0). W 2014 został powołany do kadry prowadzonej przez Felipe Scolariego na Mistrzostwa Świata w Brazylii, gdzie razem z reprezentacją Brazylii zajął 4. miejsce ulegając w półfinale z Niemcami (1:7) i w meczu o 3. miejsce z Holendrami (0:3).

Statystyki[edytuj | edytuj kod]

Klubowe[edytuj | edytuj kod]

(aktualne na dzień 18 grudnia 2022)
Sezon Klub Kraj Rozgrywki Mecze Bramki Rozgrywki Międzynarodowe Mecze Bramki
2003 EC Juventude  Brazylia Serie A 28 3
2003/04 FC Porto  Portugalia Liga Sagres 0 0
2004/05 0 0
2005 Dinamo Moskwa  Rosja Priemjer-Liga 0 0
2006 Fluminense FC  Brazylia Serie A 31 0 4 0
2007 30 5
2008 20 1 Copa Libertadores 12 2
2009/10 A.C. Milan  Włochy Serie A 33 2 Liga Mistrzów UEFA 7 0
2010/11 33 1 6 0
2011/12 27 2 7 1
2012/13 Paris Saint-Germain F.C.  Francja Ligue 1 22 0 Liga Mistrzów UEFA 9 2
2013/14 28 3 7 0
2014/15 26 1 6 1
2015/16 30 1 9 0
2016/17 27 3 7 0
2017/18 25 1 6 0
2018/19 25 0 7 0
2019/20 16 0 5 0
2020/21 Chelsea F.C. AngliaAnglia Premier League 23 2 8 0
2021/22 32 3 9 0
2022/23 12 0 5 0

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

Fluminense[edytuj | edytuj kod]

AC Milan[edytuj | edytuj kod]

Paris Saint-Germain[edytuj | edytuj kod]

Chelsea[edytuj | edytuj kod]

Reprezentacyjne[edytuj | edytuj kod]

Wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Thiago Silva, www.chelseafc.com [dostęp 2022-12-07] [zarchiwizowane z adresu 2022-11-28] (ang.).
  2. 2014 FIFA World Cup Brazil: List of players: Brazil. fifadata.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-03)]. (PDF), FIFA, 14 lipca 2014, s. 6 [dostęp 2021-04-10].
  3. 2018 FIFA World Cup Russia: List of players: Brazil. tournament.fifadata.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-12-06)]. (PDF), FIFA, 10 czerwca 2018, s. 4 [dostęp 2021-04-10].
  4. Thiago Silva moves from Paris to London, ChelseaFC [dostęp 2020-08-28].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]