Al-Farabi

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Aboe Nasr al-Farabi
Al-Farabi
Persoonsgegevens
Naam Aboe Nasr Mohammed ibn Mohammed ibn Tarchaan ibn Oezloegh al-Farabi
Geboren circa 870
Overleden circa 950
Land Groot Iran
Oriënterende gegevens
Tijdperk Islamitische gouden tijdperk
Stroming Arabische filosofie
Beïnvloed door Plato, Aristoteles
Beïnvloedde onder andere Albertus Magnus, Thomas van Aquino
Portaal  Portaalicoon   Filosofie
Portret van al-Fârâbî op een bankbiljet uit Kazachstan

Aboe Nasr Mohammed ibn Mohammed ibn Tarchaan ibn Oezloegh al-Farabi maar meestal afgekort tot Aboe Nasr al-Farabi (ongeveer 870-950) was een Perzischegeleerde en filosoof in de islamitische scholastiek. Hij had een grote invloed op het latere islamitische denken en ook op dat in het westen, toen dat in contact kwam met het werk van islamitische denkers zoals hij, Avicenna en Averroes, met name op dat van latere filosofen als Albertus Magnus en Thomas van Aquino. In de Arabische wereld kreeg hij de titel 'de tweede meester', naar 'de eerste meester' Aristoteles. Hij was ook een vooraanstaand muziektheoreticus. Het overgebleven deel van zijn reeks Kitab al-Musiqa wordt wel gezien als de meest indrukwekkende van alle Arabische werken over muziek.

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Farabi was afkomstig uit Wasiedj, in het district Farab van de historische landstreek Transoxanië in wat tegenwoordig een deel van Turkmenistan is maar vroeger daar was een deel van Iran. Zijn ouders hadden een Perzischtalige achtergrond. Zijn vader was officier. Al tijdens zijn jeugd verhuisde Farabi naar Bagdad, de toenmalige hoofdstad van het Arabische Rijk. In Bagdad, wat toen het belangrijkste wetenschappelijke centrum was, ontving hij een opleiding in filosofie en logica van de beroemde christelijke docenten Aboe Bisjr Matta en Yoehanna ibn Haylaan.

Omstreeks 942 verliet hij Bagdad en ging naar Aleppo, waar hij aan het hof van de Hamdanidische vorst Sayf al-Dawla zou verblijven.

Werken[bewerken | brontekst bewerken]

Farabi baseerde zijn filosofische werk op de klassieke Griekse filosofie. In totaal zijn 117 werken van hem bekend, waarvan 43 over logica, 11 over metafysica, 7 over politicologie, 17 over muziek, geneeskunde en sociologie. 11 werken zijn commentaren.

Farabi schreef diverse commentaren op Plato en Aristoteles. Farabi volgde Plato in diens statisch wereldbeeld en godsbeeld.

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]

Mediabestanden die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden op de pagina Al-Farabi op Wikimedia Commons.