باله (رقص)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
اجرای یک بالرین در پرده‌ای از بالهٔ دُن کیشوت.

باله (به فرانسوی: Ballet) نوعی رقص صحنه‌ای است. این رقص پر جنب‌وجوش، نیاز به اندازهٔ بالایی از ورزیدگی بدنی رقصنده دارد.

با وجود اصالت این هنر در فرهنگ کشورهای گوناگون، احتمال دارد که باله به ایتالیای دوره رنسانس برگردد. اما در فرانسه و روسیه بود که باله فرم و شکل امروزی را به خود گرفت.[۱] واژگان و نام حرکت‌ها در رقص باله به زبان فرانسه است.[۲]

انواع رقص باله[ویرایش متنی]

باله کلاسیک[ویرایش متنی]

'plié'، که اغلب استفاده می‌شود و که در آن هر دو پا هم‌زمان خم است. هنگامی که پاها روی زمین نیستند، به صورت pointe است. هنگامی که پا خم نیست، آن را به‌طور کامل کشیده یا در یک موقعیت نیمه کلاسیک که در آن پا کمی خم شده‌است نگه می‌داریم استقرار، هم ترازی، احساس و انعطاف‌پذیری برای تبدیل شدن به یک رقصنده باله کلاسیک حیاتی است

رده‌بندی رقصندگان باله[ویرایش متنی]

صحنه‌ای از یکی از پرده‌های باله دُن کیشوت در تئاتر ترسا کارنو در کاراکاس.
تعادل در باله اهمیت محوری دارد.

رقصندهٔ مؤنث این رشته آکادمیک[۳] را بالِرین گویند. با تلفظ bālerin (به فرانسه ballerine) که در زبان فارسی به‌صورت bālerian درآمده‌است. رقصنده مذکر باله تنها رقصنده خوانده می‌شود.

در یک سازمان یا کمپانی باله رقصندگان به درجات مختلفی از تخصص در تکنیک و اجراء تقسیم می‌شوند[۴] بدین ترتیب:

رقصندگان زن و مرد[ویرایش متنی]

تنها رقصندگان زن[ویرایش متنی]

باله در دنیا[ویرایش متنی]

از مراکز مشهوری که به نمایش آثار باله در تاریخ اختصاص داشته‌است می‌توان باله بولشوی (تالار بولشوی) و باله مارینسکی در روسیه، باله ملی پاریس[۵] و باله ملی انگلستان[۶] را نام برد.

امروزه بسیاری از کشورها دست‌کم یک سازمان ملی باله برای به نمایش درآوردن برترین استعدادهای خویش دارند.

از ایزادورا دانکن، بالرین فرانسوی - آمریکایی به عنوان مادر رقص مدرن یاد می‌شود.

باله در ایران[ویرایش متنی]

سرکیس جانبازیان را (که تحصیلکرده لنینگراد بود) را به‌عنوان پدر باله ایران یاد می‌کنند.[۷] هنر باله در ایران نیز پس از انقلاب روسیه به وسیله شهروندان ارمنی تباری که سرکیس جانبازیان در صدر آنان قرار داشت رواج یافت. علاوه بر جانبازیان دو مهاجر ارمنی دیگر، مادام یلنا آودیسیان و مادام کرنلی نیز نقش‌های اصلی و تعیین‌کننده‌ای در معرفی هنر باله به جامعه فرهنگی و هنری ایران آن زمان داشتند.[۸] با اینحال روس‌ها در زمان قبل از کمونیسم در قزوین سالن باله تأسیس کرده بودند که امروزه عمارت شهرداری قزوین است. اولین کمپانی دولتی باله در ایران در سال ۱۹۶۹ بنام سازمان باله ملی ایران افتتاح شد که تا انقلاب سال ۵۷ در سطحی بین‌المللی فعال بود.[نیازمند منبع]

پس از انقلاب ۱۳۵۷ در ایران باله از نظر شرعی حرام و تاریخ آن مختوم گشت. سازمان باله ملی ایران بعد از دو دهه سرانجام در سال ۲۰۰۲ در کشور سوئد از نو گشایش یافت.

جستارهای وابسته[ویرایش متنی]

پیوند به بیرون[ویرایش متنی]

نگارخانه[ویرایش متنی]

منابع[ویرایش متنی]

  1. Dancing Online, History of Ballet
  2. باله تاجیک، با حال و هوای ایرانی، بی‌بی‌سی فارسی
  3. «RWBS - Professional Division». بایگانی‌شده از اصلی در ۱ دسامبر ۲۰۰۷. دریافت‌شده در ۲۷ نوامبر ۲۰۰۷.
  4. رقصنده کر، نیمه‌تک‌رقصنده، تک‌رقصنده، تک‌رقصنده ممتاز و تک‌رقصنده ستاره معادل به ترتیب corp de ballet danseur, demi-solist, solist, danseur principal, danseur étoile هستند. واژه‌گزینی برای معادل‌یابی رده‌های بین‌المللی رقصندگان از سازمان باله ایران است.
  5. «Paris Opera Ballet».
  6. «English National Ballet».
  7. «Separ - Access Denied». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۷ دسامبر ۲۰۰۸. دریافت‌شده در ۱۵ دسامبر ۲۰۰۸.
  8. «طراحان رقص اتحادیه اروپا، نوآوری‌های خود را در هنر باله مدرن و معاصر به روسیه می‌آورند». صدای آمریکا.