Język saraiki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
سرائیکی
Obszar Pakistan, Stany Zjednoczone, Kanada, Wielka Brytania
Liczba mówiących ok. 14 mln[1]
Pismo/alfabet szachmukhi, gurmukhi
Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
Ethnologue 4 edukacyjny
Kody języka
Kod ISO 639-1 pa
Kod ISO 639-3 skr
IETF skr
Glottolog sera1259
Ethnologue skr
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język saraiki (alfabet arabski: سرائیکی, gurmukhi: ਸਰਾਇਕੀ, dewanagari: सराइकी trb. sarāikī, określany także jako multani) – język należący do grupy północno-zachodniej języków indoaryjskich, używany przez prawie 14 milionów osób w Pakistanie (okręgi Multan i Bhawalpur). We wcześniejszej literaturze traktowany często jako jeden z dialektów języka pendżabskiego[2], obecnie raczej za odrębny język wchodzący w skład makrojęzyka lahnda. Tworzy kontinuum językowe z jednej strony z językiem sindhi, a z drugiej strony z językiem pendżabskim[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Ethnologue report for language code: skr
  2. Sieklucka Anna: Język pendźabski, str. 14