Quebec

Quebec

Québec

prowincja
Herb Flaga
Dewiza: Je me souviens (Pamiętam)
Państwo	Kanada
Stolica	Québec
Data powstania	1867 akces do Konfederacji Kanady jako 1. prowincja
Kod ISO 3166-2	CA-QC
Premier	François Legault
Gubernator porucznik	Michel Doyon
Powierzchnia	1 542 056 km²
Populacja (2014) • liczba ludności	8 214 700
• gęstość	6,02 os./km²
Numer kierunkowy	418, 450, 581, 367, 514 i 819
Kod pocztowy	QC
Strefa czasowa	UTC -5
Języki urzędowe	francuski
Liczba przedstawicieli w parlamencie
Liczba Senat	24
Liczba Izba Gmin	75
Położenie na mapie
Strona internetowa
Portal Kanada

Quebec (fr.: Québec; wym. fr.: [keˈbɛk]; wym. ang.: [kwɨˈbɛk] lub [kɨˈbɛk]) – prowincja Kanady. Jest największą prowincją w Kanadzie pod względem powierzchni, a pod względem liczby ludności ustępuje jedynie Ontario. Na zachodzie graniczy z Ontario, na północy przez Zatokę Hudsona z terytorium Nunavut, na wschodzie z kontynentalną częścią Nowej Fundlandii i Labradoru oraz z Nowym Brunszwikiem. Od południa graniczy ze stanami USA: Nowy Jork, New Hampshire, Vermont i Maine. Największym miastem prowincji jest Montreal. Inne duże miasta: Québec (stolica prowincji), Trois-Rivières, Sherbrooke i Drummondville.

Pionierem kolonizacji tego obszaru (zwanego pierwotnie Nową Francją) był na początku XVII wieku Samuel de Champlain. Do dziś dla zdecydowanej większości mieszkańców pierwszym językiem jest francuski, chociaż połowa z nich zna jednocześnie język angielski. Język francuski jest jedynym językiem urzędowym w prowincji – zgodnie z Ustawą nr 101 (Loi 101).

Geografia

Mapa prowincji

Ukształtowanie powierzchni

90% powierzchni prowincji leży na Tarczy Kanadyjskiej. Te polodowcowe, surowe, mocno pofałdowane, kamieniste, poprzecinane tysiącami strumieni i urozmaicone jeziorami tereny są bardzo słabo zaludnione. Oddzielną krainę geograficzną stanowi dolina Zatoki Hudsona – nizinny i bagnisty pas ziemi otaczający zatokę, mierzący od 50 do 150 km szerokości.

Niemal cała ludność Quebecu skupiona jest na żyznej Nizinie Rzeki Świętego Wawrzyńca. Szeroka i wolno płynąca rzeka na długich odcinkach wyżłobiła sobie głęboki wąwóz. Jedynym urozmaiceniem doliny jest pasmo górskie Gór Laurentyńskich. Wschodnia części prowincji – półwysep Gaspésie – jest północnym krańcem Appalachów.

Wody śródlądowe

Quebec jest prowincją bardzo bogatą w wody śródlądowe. Obok olbrzymiej Rzeki Świętego Wawrzyńca przez Quebec przepływają tysiące rzek i strumieni, tworzących zlewiska Zatoki Św. Wawrzyńca, Morza Labradorskiego oraz Zatoki Hudsona. Na terenie prowincji znajdują się również tysiące większych i mniejszych jezior, a także sztucznych zbiorników wodnych, powstałych przez spiętrzanie wód w celach energetycznych. Do największych zaliczyć można:

• Mistassini – wys. 372 m n.p.m., pow. 2335 km²
• Manicouagan – wys. 360 m n.p.m., pow. 1942 km²
• zbiornik Gouin – wys. 404 m n.p.m., pow. 1570 km²
• Lac à l’Eau Claire – wys. 241 m n.p.m., pow. 1383 km²
• Lac Bienville – wys. 426 m n.p.m., pow. 1249 km²
• Lac Saint-Jean – wys. 98 m n.p.m., pow. 1003 km²
• zbiornik Pipmuacan – wys. 396 m n.p.m., pow. 978 km²
• Minto – wys. 168 m n.p.m., pow. 761 km²
• zbiornik Cabonga – wys. 361 m n.p.m., pow. 677 km²

Klimat

W południowej części Quebecu równoważą się wpływy klimatu atlantyckiego i kontynentalnego. Występują cztery pory roku: surowa i śnieżna zima, łagodna i krótka wiosna, upalne lato i „złota” jesień. W Montrealu średnia dzienna temperatura maksymalna w lipcu wynosi 22 °C, a styczniu – 19 °C . W północnej części prowincji panuje klimat subpolarny z temperaturami zimowymi osiągającymi –30 °C, a niekiedy nawet –50 °C

Zasoby naturalne

Woda, której spad wykorzystuje się w energetyce wodnej, jest największym naturalnym bogactwem Quebecu. Istotnym bogactwem prowincji są jej zasoby leśne, które pozwoliły na rozwój przemysłu drzewnego. W północnej części prowincji znajdują się także bogate złoża minerałów i metali, takich jak złoto, platyna, miedź, nikiel, niob, ruda żelaza i azbest.

Podział administracyjny

17 regionów administracyjnych Quebecu. Oznaczenia numeracji w tekście

Québec podzielony jest na 17 regionów administracyjnych. Regiony charakteryzują się sporymi różnicami w obszarze. Zazwyczaj w najmniejszych regionach gęstość zaludnienia jest największa.

01 Bas-Saint-Laurent 02 Saguenay-Lac-Saint-Jean 03 Capitale-Nationale 04 Mauricie 05 Estrie 06 Montréal 07 Outaouais 08 Abitibi-Témiscamingue 09 Côte-Nord

10 Nord-du-Québec 11 Gaspésie-Îles-de-la-Madeleine 12 Chaudière-Appalaches 13 Laval 14 Lanaudière 15 Laurentides 16 Montérégie 17 Centre-du-Québec

Język

Dla większości mieszkańców pierwszym językiem jest francuski. Wielu mieszkańców Quebecu nie zna angielskiego w ogóle lub posługuje się nim bardzo słabo. Język francuski jest jedynym językiem urzędowym w prowincji – zgodnie z Ustawą nr 101 (Loi 101). Rząd byłej premier Pauline Marois z ramienia Partii Quebeckiej (2012–2014) dążył do dalszego umocnienia roli języka francuskiego w prowincji, co spotykało się z protestami ludności anglofońskiej.

Gospodarka

Quebec ma prężnie rozwijającą się gospodarkę, która rocznie generuje ponad 240 miliardów dolarów i obok tradycyjnych sektorów obejmuje także przemysł wysokich technologii:

• przemysł lotniczy i kosmiczny – w Quebecu znajdują się liczne ośrodki rodzimego przemysłu związanego z technologiami lotniczymi i kosmicznymi (m.in. zakłady firmy Bombardier Aerospace). Wiele międzynarodowych korporacji również otwiera tu zarówno swoje biura badawczo-konstrukcyjne, jak i wytwórnie – należą do nich m.in. Pratt & Whitney Canada, Rolls-Royce, Lockheed Martin Canada, Bell Helicopter Textron. Przemysł generuje 10,5 miliarda dolarów, a zatrudnia 391 tys. pracowników.
• rolnictwo i przetwórstwo – wytwarza 6,8% produktu krajowego i zatrudnia ponad 400 tys. pracowników. 46% produkcji rolnej i spożywczej jest eksportowane, głównie do Stanów Zjednoczonych, Japonii i Unii Europejskiej.
• przemysł farmaceutyczny – przemysł najwyższej technologii, rocznie przeznaczający ponad 420 milionów dolarów na badania naukowe. Tworzy go 168 przedsiębiorstw i instytucji badawczych, zatrudniających łącznie 15 600 pracowników.
• biotechnologia – 175 instytucji, zatrudniających 3000 pracowników. Należy do nich największy w świecie instytut badawczy w dziedzinie technologii biologicznych L'Institut de recherche en biotechnologie (IRB) – The Biotechnology Research Institute (BRI). Przemysł ten łącznie przeznacza 337 milionów dolarów na badania i rozwój.
• przemysł drzewny – generuje 18,9 miliarda dolarów (w tym 11,3 mld eksport), zatrudniając ponad 83 tysiące pracowników.
• przemysł informatyczny i telekomunikacyjny – ponad 5 tysięcy firm zatrudnia łącznie 100 tysięcy pracowników, generuje 31 miliardów dolarów i rozwija się w tempie 9% rocznie.
• energetyka – Quebec jest liderem nie tylko w produkcji energii elektrycznej, ale i w wykorzystaniu czystych technologii do jej produkcji. Wielki udział w produkcji prądu ma energetyka wodna.
• przemysł metalurgiczny

Turystyka

Miasto Quebec

Turystyka to jeden z najbardziej dochodowych i tym samym ważniejszych sektorów gospodarki w Quebecu. W 2005 roku w branży turystycznej zatrudnionych było 133 271 osób,

Szacuje się że w 2005 Quebec odwiedziło 28,3 miliony turystów, z tej liczby 75,7% pochodziło z Quebecu, 13% z pozostałych prowincji Kanady, 7,6% ze Stanów Zjednoczonych i 3,7% z innych krajów. Rocznie turyści pozostawiają więcej niż 7,5 miliardów dolarów w różnych sektorach przemysłu turystycznego.

Religia

Statystyka religijna prowincji Quebec
Religia	%
Chrześcijanie (łącznie)	82,2%
Katolicy 1	74,7%
Protestanci	4,0%
Prawosławni	1,7%
Inni chrześcijanie 2	1,8%
Muzułmanie	3,1%
Żydzi	1,1%
Pozostali	1,5%
Brak przynależności religijnej	12,1%
Źródło: Biuro statystyczne Kanady, 2011.
1 Włączając Kościół rzymskokatolicki, Kościół polskokatolicki i Kościół starokatolicki. 2 1,4% bliżej nieokreśleni + 0,4% inne wyznania.

Kościół zielonoświątkowy w centrum Montrealu.

Kościół katolicki był przez wiele lat ostoją kultury francuskiej i języka francuskiego, o mieszkańcach Quebecu mówiono, że są „naturaliter catholicae”, tzn. „z natury katoliccy”. W latach trzydziestych XX wieku w Quebecu zaczęły zachodzić gwałtowne zmiany społeczno-ekonomiczne. Narodowo-katolicki rząd wspierał Kościół, finansował religię w szkołach, strzegł cenzury w sprawach religijnych, jednocześnie kraj ulegał industrializacji i urbanizacji, zaczął zmieniać się model rodziny: z wielodzietnej, utrzymującej się z rolnictwa, na nowoczesną. Tzw. „spokojna rewolucja” nastąpiła tam w latach 60. XX wieku. Gdy Quebec osiągnął wysoki poziom rozwoju gospodarczego i skolaryzacji, kościoły zaczęły się wyludniać; w latach 80. lewicowa, separatystyczna Partia Quebecu zaczęła odbierać Kościołowi przywileje. Od 2008 roku religia nie jest już nauczana w tamtejszych szkołach państwowych; religię katolicką zastąpiło religioznawstwo.

Struktura polityczna

Gubernator porucznik

Gubernator porucznik reprezentuje w prowincji głowę państwa, czyli królową Kanady (tożsamą z królową Zjednoczonego Królestwa). Mimo że jest mianowany przez monarchę, nominacja następuje automatycznie po rekomendacji premiera prowincji. Funkcje gubernatora porucznika są czysto honorowe i ceremonialne, choć teoretycznie może on wpływać na kształt polityki prowincjonalnej.

Premier

Premier Quebecu jest szefem rządu prowincji. Posiada bardzo szerokie uprawnienia, pozwalające prowadzić skuteczne rządy, jeśli tylko ma zapewnione poparcie w parlamencie. Premierem zostaje lider partii zdobywającej większość w parlamencie. Jeśli z jakichś powodów w czasie trwania kadencji parlamentu przewodniczący rządzącej partii zostaje zmieniony, następuje automatyczna zmiana na stanowisku premiera prowincji.

Zgromadzenie legislacyjne

Parlament Quebecu Assemblée nationale du Québec (Zgromadzenie Narodowe Quebecu) liczy obecnie 125 deputowanych (les députés). Wybierani są oni w 125 jednomandatowych okręgach wyborczych. Partia, która zdobędzie większość w parlamencie, tworzy rząd prowincjonalny, a jej przewodniczący zostaje premierem prowincji. Druga co do liczebności partia w parlamencie otrzymuje status oficjalnej opozycji. W obecnej 55. kadencji parlamentu najwięcej, bo 54 miejsca w parlamencie zdobyła Partia Quebecka, 50 miejsc przyznano Liberalnej Partii Quebecu, 19 miejsc zdobyła Koalicja Przyszłość Quebecu, a dwa miejsca przypadły partii Solidarny Quebec.

Przedterminowe wybory w dniu 7 kwietnia 2014 przyniosły zdecydowane zwycięstwo Liberalnej Partii Quebecu, która utworzyła rząd większościowy, zaprzysiężony 23 kwietnia 2014. Na czele rządu stanął szef Liberalnej Partii Quebecu Philippe Couillard, wicepremierem i ministrem bezpieczeństwa publicznego została Lise Thériault.

Niepodległość

Partia Quebecka, zgodnie ze swoją misją, doprowadziła do przeprowadzenia referendum na temat odłączenia się prowincji od Kanady w 1980 roku, w którym 60% głosujących opowiedziało się przeciw suwerenności. Pomimo tej przegranej, partia wygrała wybory rok później i rządziła do następnych wyborów (1985), w których większość zdobyła Partia Liberalna pod przewodnictwem Roberta Bourassy. Partia Quebecka pod kierownictwem Jacques'a Parizeau ponownie wygrała wybory w 1994 roku i wezwała do przeprowadzenia kolejnego referendum, które odbyło się rok później. Referendum zostało przegrane przez separatystów marginesem mniej niż jednego procenta. Parizeau wynik ten skomentował w swej słynnej wypowiedzi, jakoby spowodowany był „przez kapitał i głosy etniczne”. Po przegranym referendum Parizeau podał się do dymisji.

Referendum w roku 1995 różniło się od pierwszego. Pierwsze z nich na celu miało zdecydować o tym, czy Quebec będzie w stosunku do reszty Kanady niezależnym stanem, ale dwie mające powstać w wyniku tego referendum części nadal miała łączyć silna więź przemysłowo-gospodarcza i polityczna. Drugie referendum proponowało całkowite oddzielenie Quebecu.

Po przejęciu władzy w Prowincji w 2012 roku przez Partię Quebecką walka polityczna o uzyskanie przez Quebec suwerenności znów stanęła na porządku dziennym. Premier Prowincji Pauline Marois stanęła w kwietniu 2013 na czele nowej kampanii propagującej suwerenność Prowincji. Za suwerennością opowiada się także partia Solidarny Quebec.

Przedterminowe wybory powszechne w dniu 7 kwietnia 2014 odsunęły od władzy Pauline Marois i Partię Quebecką i tym samym nastąpiło przesunięcie priorytetów z kwestii niepodległości Prowincji na zagadnienia ekonomiczne i zmniejszenie bezrobocia.

Demografia

Mapa językowa Quebecu (cenzus 2006)

     Francuskojęzyczna większość, mniej niż 33% anglojęzycznych

     Francuskojęzyczna większość, ponad 33% anglojęzycznych

     Anglojęzyczna większość, mniej niż 33% francuskojęzycznych

     Anglojęzyczna większość, ponad 33% francuskojęzycznych

     Języki miejscowe

     Brak danych

Miasto	Populacja 14 maja 1996	Populacja 15 maja 2001	Zdjęcie
Montréal (Aglomeracja)	1 812 723 3 635 571	1 774 846 3 451 027
Québec	532 329	504 605
Laval (w obszarze metropolitarnym Montrealu)	343 005	330 393
Gatineau (W regionie Ottawy)	226 696	217 591
Longueuil (w obszarze metropolitarnym Montrealu)	348 091	373 009
Saguenay	148 050	153 476
Sherbrooke	146 689	135 501
Trois-Rivières	122 395	124 417
Levis (w aglomeracji miasta Québec)	121 999	118 344
Terrebonne (jako miasto satelitarne Montrealu)	80 531	75 110

Linki zewnętrzne

• Mapa fizyczna Quebecu
• Mapa hipsometryczna Quebecu
• Quebec – informacje i zdjęcia z kanadyjskiej prowincji