Lourdes (film)
|
||
| Gatunek | dramat | |
| Rok produkcji | 2009 | |
| Data premiery |  1 sierpnia 2009 29 stycznia 2010 |
|
| Kraj produkcji |  Austria Francja Niemcy |
|
| Język | francuski | |
| Czas trwania | 96 minut | |
| Reżyseria | Jessica Hausner | |
| Scenariusz | Jessica Hausner | |
| Zdjęcia | Martin Gschlacht | |
| Montaż | Karina Ressler | |
| Dystrybucja | Gutek Film | |
Lourdes – dramat zrealizowany w koprodukcji austriacko-francusko-niemieckiej z 2009 roku w reżyserii Jessiki Hausner. Film był prezentowany na 66. Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Wenecji[1].
Opis fabuły[edytuj]
Główną postacią filmu jest Christine - młoda kobieta na wózku inwalidzkim, chora na SM. Jeździ na wycieczki. Do pielgrzymki do Lourdes dołącza z powodów, według jej słów, czysto praktycznych, licząc, że tu przynajmniej będzie miała zapewnioną pomoc. Nie okazuje żadnych oznak religijności. Uczestniczy w kolejnych stacjach pielgrzymkowych: wejściu do bazyliki w międzynarodowym tłumie, mszy świętej, błogosławieństwie udzielonym pielgrzymom przez księdza przykładającego dłonie, oglądaniu filmowego świadectwa uzdrowionego człowieka, wejściu do groty, gdzie Bernadecie ukazała się Pani w biało-niebieskiej szacie i na koniec – w przejściu do sanktuarium, za zasłonę, gdzie uczestnikom zakłada się narzutki. Pewnej nocy Christine przyśniła się Matka Boska. Podczas spotkania z księdzem powiedziała szczerze, że zazdrości innym zdrowia, nikomu nie współczuje i że chciałaby prowadzić normalne życie.
Nie wiadomo, na ile uzdrowienie Christine jest trwałe: czy jest to znak przymierza dany od Boga, czy tylko chwilowa poprawa zdrowia? Miejscowi lekarze, podobnie jak księża, nie są skłonni do pochopnego uznawania cudów.
Film kończy się balem pielgrzymów. Tańczą ci, którzy niedawno stali w kolejce do groty: chorzy na ciele lub na duchu, czy po prostu ciekawscy[2].
Nagrody[edytuj]
Film Lourdes otrzymał Nagrodę Grand Prix na 25. Warszawskim Międzynarodowym Festiwalu Filmowym. Nagrodę, ufundowaną przez Miasto Warszawa wręczyła osobiście Prezydent Warszawy Hanna Gronkiewicz-Waltz[3].
Przewodniczący jury Festiwalu, kompozytor i laureat Oscara Jan A. P. Kaczmarek uzasadniając werdykt powiedział dziennikarzom, iż film Jessiki Hausner wyróżnia się: "dojrzałością warsztatu i dojrzałością myśli, doskonałą kompozycją, wyjątkową harmonią i doskonałym warsztatem filmowym"[4].
Obsada[edytuj]
- Sylvie Testud - Christine
- Gilette Barbier - pani Hartl
- Gerhard Liebmann - ojciec Nigl
- Léa Seydoux - Maria
- Bruno Todeschini - Kuno
- Elina Löwensohn - Cécile
- Petra Morzé - matka
- Martin Thomas Pesl - Frank
- Linde Prelog - pani Huber
- Orsolya Tóth - dziewczyna na wózku inwalidzkim
- Thomas Uhlir - Max
- Irma Wagner - pątniczka
- Jackie Wulf - pielgrzym
- Aurelia Burckhardt - zakonnica
- Martin Habacher - pielgrzym
Zobacz też[edytuj]
Przypisy
- ↑ La Biennale di Venezia: 66. Mostra Internazionale d'Arte Cinematografica (wł.). [dostęp 2011-11-14].
- ↑ Tadeusz Sobolewski w: Wyborcza.pl: Nowy film "Lourdes": W kolejce po cud. [dostęp 2011-11-14].
- ↑ WFF.pl: 25. Warszawski Międzynarodowy Festiwal Filmowy. [dostęp 2011-11-14].
- ↑ WP.pl: Film o sanktuarium w Lourdes wygrał festiwal w Warszawie. [dostęp 2011-11-14].
Linki zewnętrzne[edytuj]
- Poster
- strona filmu (niem.)
- Lourdes w bazie Internet Movie Database (IMDb) (ang.)
- Lourdes w bazie filmweb.pl
- Lourdes w bazie stopklatka.pl
- Lourdes na OnetFilm
