प्रवेशद्वारम्:भारतम्
|
स्वागतं ते हार्दं प्रवेशद्वारं भारतम्
|
     वर्षं तद्भारतं नाम भारती यत्र सन्तति:।। प्रजातन्त्रराष्ट्रं भारतं एशियाखण्डे अन्तर्भवति । अस्य वायव्य्यां पाकिस्थानम्, चिनगणराज्यं, नेपालदेशः, भूटानदेशः च उत्तरस्यां, पूर्वस्यां च दिशि बाङ्ग्लादेशः, मैयन्मार्देशश्च वर्तन्ते । भारतस्य सीमारेखा सप्तसहस्रकिलोमीटर्-परिमाणतोऽपि अधिका अस्ति । हिन्दुमहासागरे अस्य राष्ट्रस्य प्रतिवेशिनः सन्ति – नैर्ऋत्यां मालाद्वीपः, दक्षिणस्यां श्रीलङ्का, आग्नेय्यां च इण्डोनेशिया । समग्रे भूमण्डले भारतस्य जनसङ्ख्या आधिक्येन द्वितीयस्थाने अस्ति । अस्य जनसङ्ख्या सर्वाधिकास्ति । अस्य भूप्रदेशस्य विस्तारः सप्तमस्थानं प्राप्नोति । भारतीयगणराज्ये २९ राज्यानि, सप्त केन्द्रायत्तप्रदेशाः (Union territories) च सन्ति । ‘इण्डिया’ इति अस्य राष्ट्रस्य नाम ‘सिन्धुः’ (सिन्धुनदी) इति मूलसंस्कृतशब्दस्य तद्भवपर्शियाभाषाशब्दात् ‘इण्डस्’ इत्यतः निष्पन्नम् । भारतीयसंविधाने तु ‘भारतम्’ इति शब्दः अपि अधिकृततया स्वीकृतः अस्ति । अनेकासां वाणिज्यसरणीनां, प्राचीननागरिकतानां च निधानमस्ति भारतम् । जैनबौद्धसिक्खहिन्दूधर्माणां चतुर्णामपि प्राचीनधर्माणां जन्मस्थानमस्ति इदं राष्ट्रम् । व्यापकतया तु हिन्दुधर्मः अत्र पाल्यते । प्रपञ्चानुरागः सर्वधर्मसहिष्णुता च अस्य राष्ट्रस्य विशेषः । बहु कालं यावत् आङ्लानाम् अधीनं भूत्वा इदं राष्ट्रं १९४७ – तमवर्षस्य अगस्ट्-मासस्य १५ दिने स्वतन्त्रम् अभवत् । अस्य राष्ट्रस्य आर्थिकनीतेः मुक्तताप्राप्त्यनन्तरम् आर्थिकक्षेत्रे शस्त्रास्त्रसंग्रहणे च बहुधा प्रगतिः दृश्यते । भारतं शान्तिमार्गानुसरणे अग्रगामी अस्ति, यथा स्वातन्त्र्यसङ्ग्रामे अनेन प्रदर्शितम् । |
_in_Sanskrit.svg)
