Biblioteka Narodowa Izraela

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Biblioteka Narodowa Izraela
הספרייה הלאומית
הספרייה הלאומית
Ilustracja
Państwo  Izrael
Miejscowość Jerozolima
Adres Edmond J. Safra Campus, Giwat Ram
Położenie na mapie Jerozolimy
Mapa konturowa Jerozolimy, w centrum znajduje się punkt z opisem „Biblioteka Narodowa Izraelaהספרייה הלאומית”
Położenie na mapie Izraela
Mapa konturowa Izraela, w centrum znajduje się punkt z opisem „Biblioteka Narodowa Izraelaהספרייה הלאומית”
Ziemia31°46′33,01″N 35°11′48,58″E/31,775836 35,196828
Strona internetowa

Biblioteka Narodowa Izraela (hebr. הספרייה הלאומית; dawniej: Żydowska Biblioteka Narodowa i Uniwersytecka, hebr. בית הספרים הלאומי והאוניברסיטאי) – izraelska biblioteka narodowa w Jerozolimie.

Biblioteka posiada ponad 5 milionów książek i znajduje się na terenie kampusu Giwat Ram Uniwersytetu Hebrajskiego. Biblioteka zgromadziła największą na świecie kolekcję hebraików oraz judaików i jest właścicielem wielu rzadkich i unikatowych rękopisów, książek i artefaktów.

Historia[edytuj | edytuj kod]

„Biblioteka B’nai B’rith”, założona w Jerozolimie w 1892 roku, była pierwszą biblioteką publiczną w Palestynie, która miała służyć społeczności żydowskiej. Biblioteka mieściła się przy ul. B’nai Brith, pomiędzy dzielnicami Me’a Sze’arim i Migrasz ha-Rusim. Dziesięć lat później bibliotekę „Abrabanel Midrasz”, jak ją wtedy nazywano, przeniesiono na ul. Etiopską. W 1920 zbiór „B’nai Brith” stał się podstawą dla biblioteki uniwersyteckiej. Książki zostały przeniesione pięć lat później do budynku uniwersyteckiego w kampusie na Górze Skopus.

W 1948, kiedy dostęp do kampusu na Górze Scopus został zablokowany, większość książek przeniesiono do budynku w dzielnicy Rechawia. W tym czasie zbiór zawierał ponad milion książek. Z braku miejsca, niektóre książki zostały umieszczone w magazynach w mieście.

W 1960 biblioteka została przeniesiona do nowego budynku w kampusie Giwat Ram.

Pod koniec lat 70., kiedy otworzono nowy kompleks uniwersytecki, wydziały prawa, nauk humanistycznych i społecznych powróciły na Górę Scopus, a wraz z nimi biblioteki wydziałowe. Liczba osób korzystających z biblioteki w Giwat Ram spadła. W latach 90. zaistniały duże problemy z utrzymaniem budynku, miały miejsce zalania przez wodę deszczową, a także plaga owadów.

W 2007 biblioteka została oficjalnie uznana za narodową. Ustawa, która weszła w życie 23 lipca 2008 nadawała jej nazwę „Narodowej Biblioteki Izraela” i określała tymczasowo jako filię uniwersytetu, a następnie przyznała status instytucji niezależnej (będącej wspólną własnością rządu Izraela (50% udziałów), Uniwersytetu Hebrajskiego (25%) i innych organizacji).

Digitalizacja zbiorów[edytuj | edytuj kod]

W 2019 roku na mocy porozumienia pomiędzy biblioteką a firmą Google rozpoczęto digitalizację 70 000 książek. 50 000 przewieziono do Niemiec, gdzie zostaną zeskanowane w ośrodku Google. Pozostałe zostaną poddane digitalizacji w Izraelu. celem projektu jest popularyzacja kultury żydowskiej, dlatego wersje cyfrowe zostaną udostępnione nieodpłatnie w Internecie[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Google pomoże z cyfryzacją literackich zabytków!, granice.pl [dostęp 2020-02-11] (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]