Μελάμπους
Definition from Wiktionary, the free dictionary
Contents
Ancient Greek[edit]
Etymology[edit]
From the adjective μέλας (mélas) ("dark; black") and the noun πούς (poús) ("foot")
Pronunciation[edit]
- (5th BC Attic): IPA: /melámpo͜os/
- (1st BC Egyptian): IPA: /mɛlámpuːs/
- (4th AD Koine): IPA: /melámpus/
- (10th AD Byzantine): IPA: /melámpus/
- (15th AD Constantinopolitan): IPA: /melá̃bus/
Proper noun[edit]
Μελάμπους • (Melámpous) (genitive Μελάμποδος); m, third declension
Inflection[edit]
Third declension of Μελάμπους, Μελάμποδος
| Case / # | Singular |
|---|---|
| Nominative | Μελάμπους |
| Genitive | Μελάμποδος |
| Dative | Μελάμποδῐ |
| Accusative | Μελάμποδᾰ |
| Vocative | Μελάμπους |
Descendants[edit]
- Greek: Μελάμπους (Melampous); Μελάμποδας (Melampodas)
- Latin: Melampus
References[edit]
- p. 1,016 in S. C. Woodhouse’s English-Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language. Routledge & Kegan Paul Limited. 1950.
