OPEC
Państwa członkowskie | |
Siedziba | Wiedeń |
---|---|
Członkowie | 13 |
Sekretarz generalny | Mohammad Barkindo |
Utworzenie | 1960 |
Strona internetowa |
OPEC, właśc. Organization of the Petroleum Exporting Countries, pol. Organizacja Krajów Eksportujących Ropę Naftową[1] – organizacja międzynarodowa krajów producentów ropy naftowej z siedzibą w Wiedniu. Jej celem jest ujednolicenie polityki dotyczącej wydobycia oraz wpływanie na poziom cen ropy naftowej. Członkami OPEC jest 13 państw[2].
Opis[edytuj | edytuj kod]
Została utworzona w 1960 w Bagdadzie[1]. Największy wzrost znaczenia OPEC przypada na okres kryzysu naftowego w latach 1973–1974, kiedy to organizacja doprowadziła do znaczącego wzrostu cen ropy naftowej.
- Siedziba: Wiedeń
- Organ naczelny: Konferencja OPEC
- Organ wykonawczy: Rada Gubernatorów i Komisja Ekonomiczna oraz Sekretariat
- Przewodniczący: Ahmed Mohamed Elghaber (Libia)
OPEC podejmuje decyzje przez Konferencje OPEC, na szczeblu ministrów odpowiedzialnych za energetykę[1]. Odbywają się one zwykle co pół roku[1].
Sekretarzem generalnym OPEC (szefem stałego Sekretariatu) od 2016 jest pochodzący z Nigerii Mohammad Barkindo.
Członkowie OPEC[edytuj | edytuj kod]
Członkowie w 2020 r.[2]:
- Algieria (od 1969)
- Angola (od 2007)
- Arabia Saudyjska (od 1960)
- Gabon (1975–1994 i ponownie od 2016)
- Gwinea Równikowa (od 2017)
- Irak (od 1960)
- Iran (od 1960)
- Kongo (od 2018)
- Kuwejt (od 1960)
- Libia (od 1962)
- Nigeria (od 1971)
- Wenezuela (od 1960)
- Zjednoczone Emiraty Arabskie (od 1967).
Byli członkowie[2]:
Produkcja i deklarowane rezerwy ropy naftowej krajów OPEC[edytuj | edytuj kod]
Tę sekcję należy dopracować |
W 2020 państwa członkowskie OPEC posiadały ok. 40-procentowy udział w rynku sprzedaży ropy naftowej oraz ok. 70 procent światowych rezerw tego surowca[3].
Lp. | Kraj | Wydobycie (bbl/dzień) |
Rezerwy (mld bbl) |
Rezerwy (lata) |
---|---|---|---|---|
1. | Arabia Saudyjska | 11 525 000 | 265,9 | 63 |
2. | Zjednoczone Emiraty Arabskie | 3 646 000 | 97,8 | 73 |
3. | Iran | 3 558 000 | 157,0 | 120 |
4. | Kuwejt | 3 126 000 | 101,5 | 89 |
5. | Irak | 3 141 000 | 157,0 | 136 |
6. | Wenezuela | 2 623 000 | 298,3 | 311 |
7. | Nigeria | 2 322 000 | 37,1 | 43 |
8. | Katar | 1 995 000 | 25,1 | 34 |
9. | Angola | 1 801 000 | 12,7 | 19 |
10. | Algieria | 1 575 000 | 12,2 | 21 |
11. | Libia | 988 000 | 48,5 | 134 |
12. | Ekwador | 527 000 | 8,2 | 42 |
Razem | 36 829 000 | 1214,2 |
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Wielka Encyklopedia PWN. Tom 19. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2003, s. 562. ISBN 83-01-14113-1.
- ↑ a b c Member Countries. OPEC. [dostęp 2020-05-13].
- ↑ After the fall. „The Economist”, s. 54, 13 czerwca 2020.
- ↑ a b BP Statistical World Energy Review 2014, BP, 2014 [zarchiwizowane z adresu 2015-10-10] .