J

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
J
อังกฤษ: เจ เยอรมัน: ยอท
ฝรั่งเศส: ชี อิตาลี: อีลุงกา
สเปน: โฆตา
การนำเสนอรูปแบบอื่น
รหัสเรียกขาน Juliet
รหัสมอร์ส ·–––
รหัสธงเดินเรือ
ICS Juliet.svg
รหัสธงสองมือ
Semaphore Juliet.svg
ภาษามือ
Sign language J.svg
อักษรเบรลล์
Braille J0.svg
อักษรละติน
Aa Bb Cc Dd
Ee Ff Gg Hh Ii Jj
Kk Ll Mm Nn Oo Pp
Qq Rr Ss Tt Uu Vv
Ww Xx Yy Zz

J (เจ) เป็นอักษรละติน ในลำดับที่ 10 เป็นตัวอักษรตัวสุดท้ายที่ถูกเพิ่มเข้ามาในอักษรละติน

ชื่อเรียก[แก้ไขต้นฉบับ]

  • ในภาษาอังกฤษ เรียกว่า "เจ" (ออกเสียง [dʒeɪ] ซึ่งใกล้เคียงกับคำว่า เจ)
  • ในภาษาสเปน เรียกว่า "โฆตา" ออกเสียง ['xo.ta] (หรือ "โฮตา" ออกเสียง ['ho.ta] ในบางภาษาถิ่น) เช่น คำว่า juan ออกเสียงว่า /ฆวน/ หรือ /ฮวน/
  • ในภาษาเยอรมัน เรียกว่า "ยอท" (Jott) ออกเสียงใกล้เคียงกับ ย.ยักษ์ ในภาษาไทย เช่น คำว่า Jahn ออกเสียงว่า /ยาน/
  • ในภาษาฝรั่งเศส เรียกว่า "ชี"
  • ในภาษาอิตาลี เรียกว่า "อีลุงกา" (J เป็นอักษรละตินที่ไม่มีใช้ในภาษาอิตาลี)

ประวัติ[แก้ไขต้นฉบับ]

J เดิมเป็นตัวอักษรใหญ่ (capital) ของ I

ความหมายของ J และ j[แก้ไขต้นฉบับ]

  • ในทางดาราศาสตร์ J เป็นสัญลักษณ์แทน ดาวพฤหัส (Jupiter)
  • ภาษาเจ เป็นภาษาโปรแกรมในทางคอมพิวเตอร์
  • j เป็นสัญลักษณ์ คู่กับ i สำหรับจำนวนเชิงซ้อน
  • J เป็นสัญลักษณ์ของ จูล หน่วยพลังงานในทางฟิสิกส์
  • เครื่องยนต์ JZ เป็นเครื่องยนต์ที่พัฒนาโดยโตโยต้า ในประเทศไทยบางครั้งเรียกย่อว่า เครื่องเจ

อ้างอิง[แก้ไขต้นฉบับ]

  • "J" Oxford English Dictionary, 2nd edition (1989); Merriam-Webster's Third New International Dictionary of the English Language, Unabridged (1993); "dee", op. cit.

ดูเพิ่ม[แก้ไขต้นฉบับ]

อักษร J ที่ประกอบกับอักษรละตินตัวอื่น
JA JB JC JD JE JF JG JH JI JJ JK JL JM JN JO JP JQ JR JS JT JU JV JW JX JY JZ
AJ BJ CJ DJ EJ FJ GJ HJ IJ JJ KJ LJ MJ NJ OJ PJ QJ RJ SJ TJ UJ VJ WJ XJ YJ ZJ