torn

Occitan

Etimologia

• Del latin torno .(1 a 5)
• Del latin tornus . (6)

Prononciacion

[ˈtur]

França (Bearn) : escotar « torn »

Nom comun

torn masculin

1. Accion de virar.
2. Circonferéncia .
3. Circuit d'una passejada, d'un corsa...
4. Accion que necessitat d'aver de biais, d'agilitat.
5. Reng successiu dins lo debanament d'una accion.
6. Tec Maquina aisina que permet de far virar un peça a l'entorn d'un ais.

Reviradas

• anglés: tour ^(en); turn ^(en)
• catalan: volta ^(ca)tomb ^(ca)trampa ^(ca)
• espanhòl: vuelta ^(es)
• francés: tour ^(fr)
• italian: giro ^(it)