منطقه مقاومت

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

منطقه مقاومت (به انگلیسی: Hardiness zone) یک منطقه جغرافیایی تعریف شده شامل محدوده خاصی از شرایط آب و هوایی (اقلیمی) مربوط به رشد و بقاء گیاه است.

سیستم اصلی و پرکاربرد، که توسط وزارت کشاورزی ایالات متحده (USDA) به عنوان یک راهنمای تخمینی برای محوطه سازی و باغبانی ایجاد شده‌است، ۱۳ منطقه را با حداقل دمای سالانه شدید تعریف می‌کند.

منابع

پیوند به بیرون