Ռայմոն Բուդոն. Ինչո՞ւ դառնալ սոցիոլոգ. մտորումներ և ակնարկներ

(հրատարակվել է Սոցիալական գիտությունների եվրոպական ամսագրում, XXXIX-120, 2001, էջ 5-30)

/կրճատումներով/

Բնօրինակը տե՛ս հղումով
Թարգմանեց՝ Հռիփսիմե Դայան
download[email protected]

Սոցիոլոգների գիտական ​​հանրույթը պետք է երախտապարտ լինի Ա. Մենդրասի[1] փոքրիկ գրքի[2] համար, որովհետև այնտեղ նշվում է հետպատերազմյան ֆրանսիական սոցիոլոգիայի վերահիմնադիրների ձեռքբերման մասին: Նա առաջինը չէ: Արդեն 1980-ականներին ամերիկացի Չ.Լեմերտը նկատել էր, որ դա գաղափարների ինքնատիպ շարժում է[3]։ Բայց մինչ Լեմերտը կառչած է մնում 60-70-ականների ֆրանսիական սոցիոլոգիայից, Մենդրասը վերադառնում է հետպատերազմյան պիոներների առաջին ալիքին՝ Ֆրիդմանին, Գուրվիչին, Արոնին, Ստեցելին: Նրա անեկդոտային հակումը հմայքից զուրկ չէ, իսկ աշխատության էջերը հաճախ տոգորված են հումորով: (more…)

Read More

Բենջամին Ստորա “Առաջաբան. Պատերազմների միջազգայնացումը և հիշողությունների հաշտեցումը”

Բնօրինակը տե՛ս հղումով
Տպագրվել է Politique étrangère ամսագրում, 2007/2 (Ամառ), էջ 310- 312
Թարգմանեց՝ Հռիփսիմե Դայան
[email protected]

 

benjamin-storaԲենջամին Ստորան ծնվել է 1950 թվին, ֆրանսիացի պատմաբան է, Փարիզի XIII համալսարանի նախկին պրոֆեսոր, Ֆրանսիայի Սենատի պատմության մրցանակի ժյուրիի անդամ և Ֆրանսիայի Գիտական հետազոտությունների ազային կենտրոնի (CNRS) Մահրեբի բաժնի գիտական խորհրդի նախագահ: Նրա հետազոտությունները կենտրոնանում են Ալժիրի, Ալժիրի պատերազմի պատմության վրա, հիշողության քաղաքակնության, իսկ ավելի լայն`ժամանակակից Մահրեբի պատմության, ինչպես նաև Ֆրանսիայի գաղութային կայսրության և դեպի Ֆրանսիա ներգաղթի վրա: Նա ծնվել է Ալժիրում, հրեական ընտանիքում, որը լքել է երկիրը 1962 թվականի Անկախության պատերազմից հետո: Գրեթե երեսուն գրքի հեղինակ, ում հոդվածներն ու գրքերը թարգմանվել են աշխարհի մի շարք լեզուներով՝ անգլերեն, արաբերեն, իսպաներեն, գերմաներեն, ռուսերեն, վիետնամերեն: 2008 թվականին նա տպագրեց կենսագրական էսսե՝ «Անվերջ պատերազմներ. պատմաբան, Ֆրանսիա և Ալժիր» (հրատարակ. Stock, 2008):

(more…)

Read More

Խոսելով Էդգար Մորենի հետ. Երկխոսությունը ենթադրում է հավասարություն

morin_e_-_1_4Բնօրինակը տե՛ս հղումով
Թարգմանեց՝ Հռիփսիմե Դայան
[email protected]

Հարցազրույցը՝ Սոֆի Բուխարիի

Ֆրանսիացի փիլիսոփայի և սոցիոլոգի համար երկխոսությունը հնարավոր է միայն նրանց միջև, ովքեր միմյանց ընդունում են որպես միևնույն արժանապատվությամբ և  իրավունքներով օժտված սուբյեկտներ: Ահա թե ինչու նա հոռետեսորեն է վերաբերվում մեր դարաշրջանին, որը, ըստ Մորենի, բնութագրվում է  մանիքեությամբ և փոխհասկացվածության քայքայմամբ:  (more…)

Read More

Էդգար Մորեն. «Ամեն ճգնաժամ իր արժանիքներն ունի»

 

edgar morinԲնօրինակը տե՛ս հղումով
Թարգմանեց՝ Հռիփսիմե Դայան
[email protected]

Առողջապահության ոլորտի ճգնաժամը բազմաթիվ բանավեճերի առիթ է ստեղծում: Ձեր թերթը և Espace Mendès-France կենտրոնը բարեխոսեցին փորձագետներին հայտնել իրենց տեսակետը: Վերջինը՝  Էդգար Մորենի: (more…)

Read More

Էդգար‌ ‌Մորեն.‌ ‌«100-‌ ‌ամյակիս‌ ‌նախաշեմին…‌ ‌ի՞նչ‌ ‌կարող‌ ‌եմ‌ ‌ակնկալել»‌ ‌


Բնօրինակը տե՛ս հղումով
Թարգմանեց՝ Հռիփսիմե Դայան
[email protected]

edgar morinՀուլիսի‌ ‌8-ին‌ ‌Էդգար‌ ‌Մորենը‌ ‌նշում‌ ‌է‌ ‌իր‌ ‌100-ամյակը:‌ ‌Տարելիցի‌ ‌նախաշեմին‌ ‌նա‌ ‌հրատարակում‌ ‌է‌ այս‌ ‌գեղեցիկ,‌ ‌պարզ‌ ‌տեքստը,‌ ‌որը‌ ‌մտածելու‌ ‌և‌ ‌դրանով‌ ‌կիսվելու‌ ‌առիթ‌ ‌է‌ ‌տալիս:‌ ‌ (more…)

Read More

Բերնար- Անրի Լևի «Բժշկական իշխանության» վտանգը (կորոնավիրուսի ժամանակագրություն, 2)

Բնօրինակը տե՛ս հղումով
Թարգմանեց՝ Հռիփսիմե Դայան
le-praticien-disposait-d-un-matelas-gonflable-au-cabinet-pour-pouvoir-soulager-ses-problemes-de-dos-a-t-il-explique-a-l-ordre-des-medecins-photo-d-illustration-pierre-heckler-1553010274-392x250[email protected]

Կյանքի վերջում Միշել Ֆուկոն տարված էր «բժշկական իշխանության» ու հասարակության համատարած «բժշկակականացման» գաղափարով: Գրեթե քառասուն տարի անց մենք հասանք դրան՝ թագավարակով: (more…)

Read More

Պիեռ Բուրդիե. Սոցիոլոգիա և ժողովրդավարություն

bourdieIԲնօրինակը տե՛ս հղումով
Թարգմանեց՝ Հռիփսիմե Դայան
[email protected]

Համոզված եմ, ինչպես յուրաքանչյուր հետազոտող, որ սոցիոլոգիան կարող է նպաստել իրական ժողովրդավարական քաղաքական գործունեությանը՝  քաղաքացիների այնպիսի կառավարմանը, որը կապահովի բոլոր քաղաքացիների երջանկությունը: Այս համոզմունքը ես կցանկանայի փորձել կիսել, նույնիսկ եթե այն մի փոքր ինքնապարծ է գնահատում իմ ուժեղ կողմերը և, ամենից առաջ, թերագնահատում սոցիոլոգիայի ընդունման անխուսափելի խոչընդոտներն ու դիմադրությունները, որոնց մասին սոցիոլոգիան քաջատեղյակ է:
(more…)

Read More

Բերնար- Անրի Լևի «Ֆրանսիական այս հասարակությունն ինձ վախեցնում է»

Բնօրինակը տե՛ս հղումով
130200625_2476482069328358_859411212163324717_nԹարգմանեց՝ Հռիփսիմե Դայան
[email protected]

 

Ներգաղթյալների ճգնաժամ, համաշխարհային կոնֆլիկտներ, ամբոխավարական արմատականացում, ատելություն առ էլիտան, կապիտալիզմի չճանաչումը. «Echos»-ին տված հարցազրույցում Բերնար- Անրի Լևին արտահայտվում է պահի ճգնաժամի շուրջ: (more…)

Read More

Բերնար- Անրի Լևի. Կորոնավիրուսի մոռացված հիշողությունը

 

pandemie-corona-1957-620x372 Բնօրինակը տե՛ս հղումով
Թարգմանեց՝ Հռիփսիմե Դայան
[email protected]

Երկու համաճարակ՝ 1957 և 1968 թվին, որոնք համենայն դեպս համեմատելի են Covid-19-ի մասշտաբների հետ, ջնջվել են հիշողությունից: Ու դեռ այդ ժամանակ էլ հազիվ թե տեղ գտան մամուլում: Ինչպիսի՞ դասեր կարող ենք քաղել դրանցից:

1968 թվի ամառ: Անհայտ վիրուսը շրջում է աշխարհով մեկ: Դա սկսվեց Չինաստանում: Ու խլեց ամենաքիչը մեկ միլլիոն մարդու կյանքը՝ այդ թվում 50.000 Միացյալ Նահանգներում, և ամենաքիչը 30.000 Ֆրանսիայում: Պետության ղեկավար Վիլլի Բրանդտը խիստ հուզված է: Դիմակների բացակայության պատճառով երկաթգծի աշխատանքը կանգ է առնում: Ողջ մնացած բժիշկները հայտնում են, որ «կառամատույցներում», հերթով պատվաստումներ են կատարում, (Libération,  07/12/2005): Մարդիկ մահանում են «ցիանիդի գույն շրթունքներով», թոքային արյունահոսությունից կամ շնչահեղձությունից: Ու հիվանդությունն այնքան արագ է զարգանում, որ վերակենդանացման բաժանմունքում կուտակված դիակները տարհանելու ժամանակ չկա: (more…)

Read More

Բրունո Լատուր. «Խնդիրը ոչ թե հետընթաց ապրելը կամ սահմանափակվելն է, այլ վերահետընթաց ապրելը»

Հարցազրույցը  Էթիեն Բաստինի հետ, բնօրինակը տե՛ս հղումով
Թարգմանեց՝ Հռիփսիմե Դայան
[email protected]

latourԲրունո Լատուր՝ սոցիոլոգ, մարդաբան և գիտությունների փիլիսոփա, Փարիզի Science Po[1]-ի պրոֆեսոր: Տևական ժամանակ սուր ձևով նա անդրադառնում է քաղաքական էկոլոգիայի խնդրին: Իր վերջին գրքում[2] Լատուրը վերլուծում է, թե ինչպես է կլիմայի փոփոխության ժխտումը հանգեցնում «վերևից» տարվող տնտեսության ու քաղաքականության կործանման: Նա նաև առաջարկում է այլ կերպ դատել լոկալի ու գլոբալի, դրանց փոխհարաբերությունների մասին՝ ամբողջությամբ ընդունելու մեր վիճակը որպես Երկիր մոլորակի բնակիչներ:

(more…)

Read More