Hans Nielsen

Hans Nielsen

Hans Nielsen (żółty kask) w pojedynku z Piotrem Świstem (1993)
Data i miejsce urodzenia	26 grudnia 1959 Brovst
Kariera seniorska
Lata Klub Liga duńska b.d. Brovst S.C Liga brytyjska 1977–1980 Wolverhampton Wolves 1981–1983 Birmingham 1984–1992 Oxford Cheetahs 1993–1994 Coventry Bees Liga szwedzka b.d. Vetlanda Liga polska 1990–1993 Motor Lublin 1994–1999 Polonia Piła Liga niemiecka b.d. SC Neuenknick
Dorobek medalowy
Mistrzostwa świata srebro 1984 indywidualnie srebro 1985 indywidualnie złoto 1986 indywidualnie złoto 1987 indywidualnie srebro 1988 indywidualnie złoto 1989 indywidualnie brąz 1991 indywidualnie srebro 1993 indywidualnie srebro 1994 indywidualnie złoto 1995 indywidualnie srebro 1996 indywidualnie brąz 1999 indywidualnie

Hans Nielsen (ur. 26 grudnia 1959 w Brovst) – duński żużlowiec, dwudziestodwukrotny mistrz świata na żużlu w różnych konkurencjach, w tym 4-krotny indywidualnie, 11-krotny drużynowo, 7-krotny w parze.

Życiorys

Pochodzi z wielodzietnej rodziny. Ma trzy siostry i trzech braci. Jeden z nich, Jens Henry, również jeździł na żużlu. Zamiłowanie do motocykli odziedziczył po swoim ojcu. Senior rodu Nielsenów znany był w okolicy z szaleństw na „stalowym rumaku”.

Hans już jako chłopiec z uporem ćwiczył jazdę wyczynową i ślizg kontrolowany na pobliskiej żwirowni. Mając 13 lat rozpoczął starty w kategorii motocykli o pojemności 50 cm³. W rozgrywkach ligowych zadebiutował w wieku 16 lat w barwach III ligowego wówczas Brovst. W swym pierwszym starcie Hans zdobył 10 punktów i na stałe zadomowił się w składzie.

Wkrótce, przy pomocy swego rodaka Finna Rune Jensena w 1977 znalazł się w klubie ówcześnie najsilniejszej z lig żużlowych, lidze brytyjskiej, w klubie Wolverhampton Wolves. Już w następnym sezonie był liderem tej drużyny, w której startował do roku 1980. W latach 1981-1983 bronił barw Birmingham Brummies. Ponieważ zespół nie miał zbyt wielkich szans w walce o mistrzostwo Anglii, Hans po raz kolejny zmienił barwy klubowe. Przeszedł do Oksfordu, z którym związał się na 9 lat. Wraz z zespołem trzykrotnie zdobył tytuł mistrza ligi brytyjskiej. Z tego właśnie okresu przylgnął do niego przydomek Profesor z Oksfordu. Kolejnym wyspiarskim klubem, który reprezentował było Coventry Bees. Przez wszystkie lata występów w Anglii należał do czołowych zawodników ligowych. W latach 1986, 1987 i 1990 wywalczył tytuł indywidualnego mistrza Ligi Brytyjskiej.

Uważany był za mistrza „lotnych startów” oraz jeźdźca eleganckiego i ostrożnego. Jest legendą światowego żużla ostatniej dekady XX wieku. Jako pierwszy zawodnik zagraniczny ze światowej czołówki, w 1990 podpisał kontrakt w lidze polskiej, rozpoczynając napływ obcokrajowców do polskiej ligi. Zaczynał w lidze polskiej w Motorze Lublin, z którym zdobył wicemistrzostwo w lidze w roku 1991. W roku 1994 przeniósł się do Polonii Piła, z którą zdobył wiele medali w kategorii drużynowej(w tym złoty medal DMP w roku 1999). W 1999 zakończył swą bogatą karierę i zorganizował turniej pożegnalny w Pile.

W czasach, gdy reprezentował Polonię Piła, jego klubowym partnerem był Rafał Dobrucki, a od 1998 roku rozpoczynający karierę Jarosław Hampel, który Nielsena nazywał Profesorem.

Obecnie prowadzi reprezentację Danii.

4 marca 2018 Duńczyk odebrał tytuł Honorowego Obywatela Piły.

Starty w Grand Prix (Indywidualnych Mistrzostwach Świata na żużlu)

Zwycięstwa w poszczególnych zawodach Grand Prix

Nr	Dzień	Rok	Nazwa	Miejscowość	Tor	Długość toru
1.	9 września	1995	Grand Prix Danii	Vojens	Speedway Center	300m
2.	1 czerwca	1996	Grand Prix Włoch	Lonigo	Stadion Santa Marina	334m
3.	6 lipca	1996	Grand Prix Niemiec	Pocking	Rottalstadion	396m
4.	6 lipca	1997	Grand Prix Niemiec	Landshut	Stadion Ellermühle	390m
5.	19 lipca	1998	Grand Prix Danii	Vojens	Speedway Center	300m
6.	28 sierpnia	1999	Grand Prix Polski	Bydgoszcz	Stadion Polonii	348m

Miejsca na podium w poszczególnych zawodach Grand Prix

Nr	Dzień	Rok	Nazwa	Miejscowość	Tor	Miejsce	Punkty	Biegi	Zwycięzca
1.	20 maja	1995	Grand Prix Polski	Wrocław	Stadion Olimpijski	2	18	(2,3,3,3,3,2)	Tomasz Gollob
2.	17 czerwca	1995	Grand Prix Austrii	Wiener Neustadt	ÖAMTC Zweigverein	3	17	(3,3,3,2,3,1)	Billy Hamill
3.	8 lipca	1995	Grand Prix Niemiec	Abensberg	Motorstadion	2	18	(3,3,3,3,3,2)	Tommy Knudsen
4.	9 września	1995	Grand Prix Danii	Vojens	Speedway Center	1	20	(1,1,3,2,3,3)	–
5.	18 maja	1996	Grand Prix Polski	Wrocław	Stadion Olimpijski	3	18	(3,1,3,2,2,1)	Tommy Knudsen
6.	1 czerwca	1996	Grand Prix Włoch	Lonigo	Stadion Santa Marina	1	25	(2,2,3,1,3,3)	–
7.	6 lipca	1996	Grand Prix Niemiec	Pocking	Rottalstadion	1	25	(3,3,3,3,2,3)	–
8.	31 sierpnia	1996	Grand Prix Wielkiej Brytanii	Londyn	Hackney Stadium	2	20	(3,1,3,2,3,2)	Jason Crump
9.	6 lipca	1997	Grand Prix Niemiec	Landshut	Stadion Ellermühle	1	25	(3,3,3,3,d,3)	–
10.	19 lipca	1998	Grand Prix Danii	Vojens	Speedway Center	1	25	(2,3,2,3)	–
11.	28 sierpnia	1999	Grand Prix Polski	Bydgoszcz	Stadion Polonii	1	25	(3,3,3,3)	–
12.	25 września	1999	Grand Prix Danii	Vojens	Speedway Center	3	18	(2,0,3,3,1)	Tony Rickardsson

Punkty w poszczególnych zawodach Grand Prix

Sezon 1995
						miejsce																				punkty
18	17	18	16	20	14																					103
Sezon 1996
						miejsce																				punkty
18	25	25	9	20	14																					111
Sezon 1997
						miejsce																				punkty
8	16	25	7	7	12	7																				75
Sezon 1998
						miejsce																				punkty
8	12	25	7	8	16	4																				76
Sezon 1999
						miejsce																				punkty
6	1	10	16	25	18																					76

Statystyki
Starty	30
Zwycięstwa	6
Miejsca na podium	12
Finalista	16
Punkty	441

Osiągnięcia

• Indywidualne mistrzostwa świata
  • 1980 – Göteborg – 11. miejsce – 7 pkt → wyniki
  • 1981 – Londyn – 9. miejsce – 6 pkt → wyniki
  • 1982 – Los Angeles – 7. miejsce – 8 pkt → wyniki
  • 1983 – Norden – 7. miejsce – 9 pkt → wyniki
  • 1984 – Göteborg – 2. miejsce – 13+3 pkt → wyniki
  • 1985 – Bradford – 2. miejsce – 13+2 pkt → wyniki
  • 1986 – Chorzów – 1. miejsce – 14 pkt → wyniki
  • 1987 – Amsterdam – 1. miejsce – 27 pkt → wyniki
  • 1988 – Vojens – 2. miejsce – 14+2 pkt → wyniki
  • 1989 – Monachium – 1. miejsce – 15 pkt → wyniki
  • 1990 – Bradford – 4. miejsce – 11 pkt → wyniki
  • 1991 – Göteborg – 3. miejsce – 11+3 pkt → wyniki
  • 1993 – Pocking – 2. miejsce 11+3 pkt → wyniki
  • 1994 – Vojens – 2. miejsce 12+2 pkt → wyniki
  • 1995 – 1. miejsce – 103 pkt → wyniki
  • 1996 – 2. miejsce – 111 pkt → wyniki
  • 1997 – 7. miejsce – 75 pkt → wyniki
  • 1998 – 4. miejsce – 76 pkt → wyniki
  • 1999 – 3. miejsce – 76 pkt → wyniki

• Indywidualne mistrzostwa świata juniorów
  • 1977 – Vojens – 5. miejsce – 6 pkt → wyniki
  • 1978 – Lonigo – 6. miejsce – 10 pkt → wyniki

• Mistrzostwa świata par
  • 1979 – Vojens – 1. miejsce → wyniki
  • 1980 – Krsko – 3. miejsce → wyniki
  • 1981 – Chorzów – 5. miejsce → wyniki
  • 1982 – Liverpool – 3. miejsce → wyniki
  • 1983 – Göteborg – 3. miejsce → wyniki
  • 1984 – Lonigo – 2. miejsce → wyniki
  • 1986 – Pocking – 1. miejsce → wyniki
  • 1987 – Pardubice – 1. miejsce → wyniki
  • 1988 – Bradford – 1. miejsce → wyniki
  • 1989 – Leszno – 1. miejsce → wyniki
  • 1990 – Landshut – 1. miejsce → wyniki
  • 1991 – Poznań – 1. miejsce → wyniki
  • 1992 – Lonigo – 5. miejsce → wyniki
  • 1993 – Vojens – 3. miejsce → wyniki

• Drużynowe mistrzostwa świata
  • 1978 – Landshut – 1. miejsce → wyniki
  • 1979 – Londyn – 2. miejsce → wyniki
  • 1981 – Olching – 1. miejsce → wyniki
  • 1982 – Londyn – 2. miejsce → wyniki
  • 1983 – Vojens – 1. miejsce → wyniki
  • 1984 – Leszno – 1. miejsce → wyniki
  • 1985 – Long Beach – 1. miejsce → wyniki
  • 1986 – Vetlanda, Vojens, Bradford – 1. miejsce → wyniki
  • 1987 – Fredericia, Coventry, Praga – 1. miejsce → wyniki
  • 1988 – Long Beach – 1. miejsce → wyniki
  • 1989 – Bradford – 2. miejsce → wyniki
  • 1990 – Pardubice – 3. miejsce → wyniki
  • 1991 – Vojens – 1. miejsce → wyniki
  • 1992 – Kumla – 4. miejsce → wyniki
  • 1993 – Coventry – 2. miejsce → wyniki
  • 1994 – Brokstedt – 3. miejsce → wyniki
  • 1995 – Bydgoszcz – 1. miejsce → wyniki
  • 1997 – Piła – 1. miejsce → wyniki
  • 1998 – Vojens – 3. miejsce → wyniki

• Indywidualne mistrzostwa Danii
  • 1977 – brak danych-miasto – 3. miejsce → wyniki
  • 1978 – brak danych-miasto – 1. miejsce → wyniki
  • 1979 – brak danych-miasto – 3. miejsce – 13 pkt → wyniki
  • 1980 – Fjelsted – 4. miejsce – 11 pkt → wyniki
  • 1981 – Vojens – 2. miejsce – 14 pkt → wyniki
  • 1982 – brak danych-miasto – 1. miejsce → wyniki
  • 1983 – Selskov – 2. miejsce – 14 pkt → wyniki
  • 1984 – Brovst – 3. miejsce – 12 pkt → wyniki
  • 1985 – Fredericia – 2. miejsce – 13 pkt → wyniki
  • 1986 – Randers – 2. miejsce – 12+3 pkt → wyniki
  • 1987 – brak danych-miasto – 1. miejsce → wyniki
  • 1988 – Brovst – 4. miejsce – 11+2 pkt → wyniki
  • 1989 – Slangerup – 2. miejsce – 13 pkt → wyniki
  • 1990 – Outrup – 1. miejsce – 14 pkt → wyniki
  • 1991 – Fredericia – 7. miejsce – 8 pkt → wyniki
  • 1993 – Randers, Fjelsted – 1. miejsce – 28 pkt – odbywały się 2 turnieje finałowe → wyniki
  • 1994 – Holstebro, Randers – 1. miejsce – 24 pkt – odbywały się 2 turnieje finałowe → wyniki
  • 1997 – Holsted – 3. miejsce – 12 pkt → wyniki
  • 1998 – Outrup – 3. miejsce – 11 pkt → wyniki
  • 1999 – Munkebro – 7. miejsce – 9 pkt → wyniki

• Młodzieżowe indywidualne mistrzostwa Danii
  • 1976 – 1. miejsce

Drużynowe Mistrzostwa Polski - Sezon Zasadniczy Najwyższej Klasy Rozgrywkowej

Sezon	Klub	. miejsce	Liga	Średnia/bg	Średnia/mc	Pkt	Bonusy	Razem	Komplety	Biegi	Mecze
1990	Motor Lublin	5	1 Liga	2,800	13,667	41 (46)	1	42 (50)	1 – (1 pł.)	15	3
1991	Motor Lublin		1 Liga	2,917 (1)	15,444 (1)	139 (5)	1	140 (7)	6 (1) – (1 pł.)	48	9
1992	Motor Lublin	5	1 Liga	2,800 (1)	14,000 (1)	154 (11)	0	154 (14)	5	55	11
1993	Motor Lublin	5	1 Liga	2,898 (1)	15,556 (1)	140 (20)	2	142 (22)	6 – (2 pł.)	49	9
1995	Polonia Piła	4	1 Liga	2,772 (1)	14,333 (1)	215 (3)	4	219 (3)	7	79	15
1996	Polonia Philips Piła		1 Liga	2,764 (1)	13,857 (3)	194 (3)	5	199 (6)	7 (1) – (3 pł.)	72	14
1997	Polonia Philips Piła		1 Liga	2,608 (2)	13,533 (1)	203 (4)	3	206 (7)	5	79	15
1998	Polonia Piła		1 Liga	2,470 (4)	12,000 (5)	156 (13)	7	163 (14)	2 – (1 pł.)	66	13
1999	Ludwik Polonia Piła		1 Liga	2,323 (6)	11,167 (6)	201 (3)	15	216 (3)	4 – (3 pł.)	93	18

W nawiasie. miejsce w danej kategorii (śr/m oraz śr/b - przy założeniu, że zawodnik odjechał minimum 50% spotkań w danym sezonie)

Podsumowanie

Sezony	Średnia/bg	Średnia/mc	Pkt	Bonusy	Razem	Komplety	Biegi	Mecze
9 (17)	2,664 (1)	13,486 (1)	1443 (9)	38 (33)	1481 (9)	43 (1) – (11 pł.)	556 (10)	107 (13)

W nawiasie miejsce w danej kategorii biorąc pod uwagę tylko zawodników zagranicznych (śr/m oraz śr/b - przy założeniu, że zawodnik odjechał minimum 25 spotkań)

Inne

Memoriał im. Edwarda Jancarza

Osiągnięcia:		2 zwycięstwa (1992), (1997)
Sezon	Miasto	Msc	Pkt	Biegi	Kluby
1992	Gorzów Wlkp.	1	14	(3,3,2,3,3)	Lublin
1993	Gorzów Wlkp.	5	10	(3,3,3,w,1)	Lublin
1997	Gorzów Wlkp.	1	15	(3,3,3,3,3)	Piła
1998	Gorzów Wlkp.	5	11	(2,3,1,3,2)	Piła
1999	Gorzów Wlkp.	3	12+1	(2,1,3,3,3) +1	Piła

Zobacz też

• lista indywidualnych mistrzów świata na żużlu
• uczestnicy Grand Prix na żużlu
• lista Duńczyków w polskiej lidze żużlowej

Linki zewnętrzne

• Biografia Hansa Nielsena (archiwum)
• Nie tylko w lewo: Hans jak to robiłeś?
• Mateusz Jach: Hans „Profesor” Nielsen