Saint-Pierre e Miquelon
Saint-Pierre e Miquelon (in frantzesu Saint-Pierre-et-Miquelon, in bascu Saint-Pierre eta Mikelune, in brètone Sant-Pêr-har-Mìkelon), est una colletividade ultramarina de Frantza. Est costiuida de unu grupu de deghessete ìsulas montosas postas in s'otzèanu Atlànticu a sud de Terranoa. S'ìsula prus istèrrida est s'ìsula de Miquelon (216 km²), istesiada dae s'ìsula de Saint-Pierre (26 km²) dae s'istrintu de La Baie. S'istèrrida totale est de 242 km2 pro unos 6.274 bividores, su cabulogu est Saint-Pierre.
Geografia
Postu a illargu de sa costera otzidentale de sa penìsula de Burin in s'ìsula de Terranoa, s'artzipèlagu de Saint Pierre e Miquelon est cumpostu de oto ìsulas (pro unu totale de 242 km²) de chi petzi duas funt populadas. Is ìsulas sunt susetotus de roca, cun costeras percossosas. Is ìsulas sunt geologicamente parte de sa làcana norte-esta de is montes Apalacos impare cun Terranoa.
Miquelon-Langlade, s'ìsula prus manna, si partzit de fatu in duas ìsulas; s'ìsula de Miquelon (fintzas narada Grande Miquelon, 110 chilòmetros cuadrados) est unida a s'ìsula de Langlade (Petite Miquelon, 91 chilòmetros cuadrados) dae sa Dune de Langlade (fintzas naradu Istmu de Langlade), una tula de arena longa unos 10 km. Una temporada manna ddas aiat ischirriadas in su sèculu XVIII, faghende·nde duas ìsulas a berus durante medas de deghes de annos, in antis chi is currentadas diant torrare a fraigare s'istmu. Morne de la Grande Montagne, su puntu prus artu de su territòriu, arribbat a 240m e s'agatat in Grande Miquelon.
|