Το μικρό ποσοστό συμμετοχής γυναικών στις τεχνολογικές κοινότητες παγκοσμίως, είναι δυστυχώς ένα πρόβλημα που αποδεικνύεται με έρευνες. Μη μου πείτε ότι δεν το έχετε προσέξει…
The post Balkan Women WordPress Meetup appeared first on WordPress Greek Community.
Η Ελληνική Κοινότητα WordPress διοργανώνει το πρώτο Online WordCamp και ανυπομονούμε να σας έχουμε κοντά μας. Αυτή τη φορά, θα συναντηθούμε ψηφιακά στις 16-18 Απριλίου, για το WordCampGreece 2021!
Σε αυτό το online συνέδριο, όλοι όσοι θα συμμετάσχουν μπορούν να παρακολουθήσουν δωρεάν όλες τις ομιλίες και τα εργαστήρια, να αποκτήσουν πολύτιμες πληροφορίες και να εξασκηθούν στην ψηφιακή επικοινωνία με άλλους λάτρεις του WordPress και ειδικούς από πολλούς επαγγελματικούς τομείς.
Η διοργάνωση του συνεδρίου, όπως συμβαίνει πάντοτε με τις δράσεις της Ελληνικής Κοινότητας του WordPress, γίνεται εθελοντικά δίνοντας τη δυνατότητα σε επαγγελματίες του χώρου αλλά και σε ερασιτέχνες χρήστες να συμμετάσχουν ενεργά στην κοινότητα του WordPress.
Οι φίλοι και φίλες του WordPress που επιθυμούν να υποστηρίξουν ενεργά το WordCamp Greece 2021 θα έχουν την ευκαιρία μέσα από τα ακόλουθα καλέσματα:
Κάλεσμα για ομιλητές και ομιλήτριες
Η ελληνική κοινότητα του WordPress σας προσκαλεί να μοιραστείτε τις εμπειρίες, τις ιδέες, και τις καινοτομίες σας σε αυτό το μεγάλο ψηφιακό συνέδριο. Αν σας ενδιαφέρει να παρουσιάσετε μια ομιλία ή να οργανώσετε ένα workshop στο επερχόμενο WordCampGreece, σας προσκαλούμε να δηλώσετε συμμετοχή στην σελίδα υποβολής των προτάσεων σας. (https://bit.ly/2Nwv0ul)
Κάλεσμα για Χορηγούς
Υποστηρίζοντας το συνέδριο ως χορηγός αποκτάτε μια σημαντική αναγνώριση μέσα στην παγκόσμια κοινότητα WordPress. Έχουμε δημιουργήσει χορηγικά πακέτα τα οποία απευθύνονται σε εταιρείες, επιχειρήσεις, ελεύθερους επαγγελματίες ή μεμονωμένους χορηγούς που ενδιαφέρονται να προβληθούν μέσα από το συνέδριο, γιατί σας θέλουμε όλους εκεί. Το κάλεσμα για χορηγούς (https://bit.ly/3ut7G15) θα παραμείνει ανοιχτό μέχρι εξαντλήσεως των διαθέσιμων χορηγικών πακέτων.
Θα χαρούμε πολύ να σας έχουμε δίπλα μας σε αυτό το online ταξίδι. Διαβάστε όλες τις πληροφορίες που θέλετε εντός των σελίδων του κάθε καλέσματος και συμπληρώστε τη φόρμα που σας ενδιαφέρει.
Tα WordCamps, διεξάγονται σε περισσότερες από 120 χώρες του κόσμου και υποστηρίζονται από το WordPressFoundation, το επίσημο και κοινωφελές ίδρυμα, που έχει ως σκοπό τη διαφύλαξη της ανοικτότητας του WordPress, και του σχετικού του trademark. ToWordCampGreece είναι εγκεκριμένο και αναγνωρισμένο από το WordCampCentral και το WordPressFoundation.
Ένα WordCamp αφορά όλους όσους ασχολούνται με το WordPress, σε όλα τα επίπεδα και σε όλες τις βαθμίδες γνώσης, ανεξάρτητα από το φύλο, την καταγωγή, τη θρησκεία, το ύψος, το βάρος ή οποιαδήποτε άλλη ανθρώπινη ιδιότητα. Απευθύνεται σε κάθε χρήστη ή επαγγελματία που ενδιαφέρεται να ενημερωθεί για τις εξελίξεις γύρω από το WordPress και τις τεχνολογίες του διαδικτύου: WebDevelopers, WebDesigners, bloggers, δημοσιογράφοι, ContentEditors, WebEditors, SocialMediamanagers, storeowners, SEOexperts, DigitalMarketingExperts, φοιτητές/τριες και πολλές άλλες ειδικότητες.
Τα επίσημα socialmedia κανάλια του WordCampGreece 2021
Παρακολουθήστε όλα τα #WCGR2021 νέα μας στα socialmedia κανάλια μας:
Πληροφορίες WordCampGreece 2021
Ημερομηνίες Διεξαγωγής: 16.04.2021 – 18.04.2021
Τοποθεσία: Online
Κόστος συμμετοχής: Δωρεάν
Επίσημη σελίδα συνεδρίου: https://greece.wordcamp.org/2021/
Θα χαρούμε να σας γνωρίσουμε στις 16-18 Απριλίου στο WordCampGreece 2021 Online.
To Blog της Ελληνικής κοινότητας του Bitcoin
Στην μεγαλύτερη αγορά ψηφιακών νομισμάτων προχώρησε η MicroStrategy καθώς πρόσθεσε στα αποθεματικά της ακόμα 19,452 Bitcoin αξίας 1.026 δισεκατομμυρίων δολαρίων με τιμή αγορά 52,765 το κάθε ψηφιακό νόμισμα. Συνολικά η MicroStrategy με τις αλλεπάλληλες αγορές που έχει κάνει τους τελευταίους μήνες κατέχει αυτή την στιγμή στα αποθεματικά της 90,531 bitcoin αξίας 2.17 δισεκατομμυρίων δολαρίων.
“The Company remains focused on our two corporate strategies of growing our enterprise analytics software business and acquiring and holding bitcoin,The company now holds over 90,000 bitcoins, reaffirming our belief that bitcoin, as the world’s most widely-adopted cryptocurrency, can serve as a dependable store of value. We will continue to pursue our strategy of acquiring bitcoin with excess cash and we may from time to time, subject to market conditions, issue debt or equity securities in capital raising transactions with the objective of using the proceeds to purchase additional bitcoin.” -Michael J. Saylor, CEO, MicroStrategy Incorporated-
Είναι η δεύτερη μεγαλύτερη αγορά Bitcoin που πραγματοποιεί κάποια εισηγμένη εταιρεία μετά από αυτή της Tesla με την αγορά Bitcoin αξίας 1.5 δισεκατομμυρίων δολαρίων.
The post H MicroStrategy προσθέτει στα αποθεματικά της Bitcoin αξίας 1 δισεκατομμυρίου δολαρίων appeared first on To Blog της Ελληνικής κοινότητας του Bitcoin.
Η Οργανωτική επιτροπή του Διαγωνισμού Ανοιχτών Τεχνολογιών, ανακοινώνει ότι η τελική προθεσμία για τις δηλώσεις συμμετοχής στον 3ο Πανελλήνιου Διαγωνισμού Ανοιχτών Τεχνολογιών στην Εκπαίδευση (https://openedtech.ellak.gr) παρατείνεται έως τις 16 Μαρτίου 2021, και καλεί όσες ομάδες ενδιαφέρονται να δηλώσουν συμμετοχή στον Διαγωνισμό.
Ο Πανελλήνιος Διαγωνισμός Ανοιχτών Τεχνολογιών στην Εκπαίδευση διεξάγεται με την έγκριση του Υπουργείου Παιδείας και συνδιοργανώνεται με το Ίδρυμα Ωνάση, την επιτροπή Ελλάδα 2021 (https://www.greece2021.gr/) και πανεπιστήμια, ερευνητικά κέντρα, Περιφέρειες, Δήμους και φορείς από όλη την Ελλάδα. Ο Διαγωνισμός έχει ως στόχο την εισαγωγή σε όλες τις εκπαιδευτικές βαθμίδες ανοιχτού υλικού και λογισμικού και ανοιχτού εκπαιδευτικού περιεχομένου. Οι ανοιχτές τεχνολογίες ανοίγουν ορίζοντες, ενθαρρύνουν τη δημιουργικότητα, ενισχύουν την πειραματική άσκηση, στηρίζοντας την επινοητικότητα και την πρωτοβουλία των μαθητών.
ο 3ος Πανελλήνιος Διαγωνισμός Ανοιχτών Τεχνολογιών στην Εκπαίδευση, επικεντρώνεται στην Τεχνητή Νοημοσύνη και έχει ως στόχο μέσω της συγγραφής ανοιχτού κώδικα και της χρήσης των ανοιχτών τεχνολογιών, μαθητές και εκπαιδευτικοί, να αποκτήσουν τις απαραίτητες δεξιότητες, ώστε γίνουν δημιουργοί λύσεων και όχι απλοί καταναλωτές ψηφιακών υπηρεσιών. Παράλληλα, στοχεύει στη δημιουργία κατασκευών και ανοιχτού εκπαιδευτικού περιεχομένου που θα διατίθενται για χρήση και αξιοποίηση στην εκπαιδευτική διαδικασία.
Οι ομάδες που θα συμμετάσχουν στον 3ο Πανελλήνιο Διαγωνισμό Ανοιχτων Τεχνολογιών στην Εκπαίδευση καλούνται να υποβάλλουν προτάσεις έργων (τεχνουργημάτων) που ενσωματώνουν Τεχνητή Νοημοσύνη στις θεματικές που αφορούν την υγεία, την παιδεία, τον πολιτισμό, το περιβάλλον και την κοινωνία με τη χρήση ανοιχτών τεχνολογιών υλικού και λογισμικού (Open Design, Open Software & Open Hardware), και την παραγωγή σχετικών ανοιχτών εκπαιδευτικών πόρων
Οι ομάδες μπορούν να δηλώσουν συμμετοχή με έργα λογισμικού (όπως εικονικοί βοηθοί, λογισμικό ανάλυσης εικόνας, μηχανές αναζήτησης, συστήματα αναγνώρισης προσώπου και ομιλίας. αυτόματης μετάφρασης, ανίχνευση των ψευδών ειδήσεων και της παραπληροφόρησης και αξιόπιστων πηγών πληροφόρησης, υγειονομική περίθαλψη, μόδα, τουρισμός κτλ) ή/και ενσωματωμένης τεχνητής νοημοσύνης (για παράδειγμα ρομπότ, αυτόνομα αυτοκίνητα, τηλεκατευθυνόμενα, Διαδίκτυο των πραγμάτων (Internet of Things), έξυπνα σπίτια, πόλεις και υποδομές, έγκαιρης πρόγνωσης και προειδοποίησης, βιολογικών καλλιεργειών, εξοικονόμησης ενέργειας, πράσινη και κυκλική οικονομία, βελτίωση της παραγωγής και της ποιότητας προϊόντων αλλά και της εξυπηρέτησης πελατών) σε μια απο τις θεματικές που αναφέρονται και παραπάνω: υγεία, παιδεία, πολιτισμό, περιβάλλον, κοινωνία.
Φέτος κατ’εξαίρεση θα δίνεται και η δυνατότητα στις ομάδες που δεν κατάφεραν να ολοκληρώσουν το έργου τους στον περσινό διαγωνισμό, λόγω της πανδημίας, είτε να αναπροσαρμόσουν την ιδέα τους ώστε να συμπεριληφθεί στη φετινή θεματική είτε να συνεχίσουν το έργο που είχαν προτείνει στο 2ο Πανελλήνιο Διαγωνισμό στην Εκπαίδευση.
Συμμετοχή στον Διαγωνισμό
Στον διαγωνισμό μπορούν να συμμετέχουν ομάδες μαθητών σχολείων από την Προσχολική, την Πρωτοβάθμια, τη Δευτεροβάθμια εκπαίδευση και τα ΙΕΚ.
Στην 1η φάση του Διαγωνισμού θα πρέπει να υποβάλλουν την ιδέα τους και την τεκμηρίωση της μέχρι την 16/03/2021. Σε αυτή τη φάση δεν απαιτείται κάποια κατασκευή αλλά η αναλυτική περιγραφή της ιδέας και του ανοιχτού υλικού που θα χρησιμοποιηθεί.
Στη 2η Φάση του Διαγωνισμού θα επιλεγούν οι καλύτερες προτάσεις από όλες τις κατηγορίες του Διαγωνισμού) οι όποιες θα κληθούν να υλοποιήσουν τα έργα τους μέχρι τις 30 Σεπτεμβρίου 2021.
Στην 3η Φάση του Διαγωνισμού, η οργανωτική – επιστημονική επιτροπή θα επιλέξει (σύμφωνα με τα κριτήρια αξιολόγησης) τα 3 καλύτερα έργα ανά κατηγορία τα οποία και θα βραβευτούν σε κεντρική εκδήλωση που θα πραγματοποιηθεί στην Αθήνα.
Διαβάστε περισσότερα για τον Διαγωνισμό Ανοιχτών Τεχνολογιών στο https://openedtech.ellak.gr
by: Cerebrux
Το Raspberry Pi 4 με μια οθόνη, ένα ποντίκι και ένα πληκτρολόγιο είναι ένας από τους πιο φθηνούς υπολογιστές. Για λειτουργικό σύστημα θα κάνουμε εγκατάσταση μέσα από Windows, macOS ή Linux το Ubuntu Desktop.
Η διαδικασία εγκατάστασης του Ubuntu Desktop σε ένα Raspberry Pi είναι εξαιρετικά απλή. Αναφερόμαστε στο Raspberry Pi 4 διότι, δεν είναι απλά μια μικρή αλλαγή σε σχέση με τα προηγούμενα μοντέλα, αλλά μιλάμε για πραγματική αναβάθμιση.
O οδηγός χωρίζεται σε δυο ενότητες:
To (2) είναι προαιρετικό και δεν το χρειάζεστε αν δεν σας ενδιαφέρει. Αν όμως θέλετε να το κάνετε, θα πρέπει πρώτα να ολοκληρώσετε το (1).
Σε γενικές γραμμές, το έχουμε χρησιμοποιήσει για πολλές δοκιμές και εργασίες. Σήμερα όμως θα το μετατρέψουμε σε Desktop σύστημα για καθημερινή χρήση. Για να το κάνουμε αυτό, να υπενθυμίσουμε λίγο τα αναγκαία που θα χρειαστούμε για την δουλειά μας:
Προειδοποίηση
Ακολουθώντας αυτά τα βήματα, θα διαγραφεί όλο το υπάρχον περιεχόμενο στην κάρτα microSD.
Πρώτα, τοποθετήστε την κάρτα microSD στον υπολογιστή σας. Στην συνέχεια θα πρέπει να εγκαταστήσετε το Raspberry Pi Imager για το λειτουργικό σύστημα του υπολογιστή στον οποίο συνδέσατε την κάρτα microSD .
Αν έχετε Ubuntu υπάρχει έτοιμο πακέτο:
sudo snap install rpi-imager
Σε άλλα λειτουργικά συστήματα κατεβάστε το πακέτο από τους συνδέσμους:
Μόλις το κάνετε εγκατάσταση, ξεκινήστε το Imager και ανοίξτε το μενού «CHOOSE OS«.
Μετακινηθείτε προς τα κάτω στο μενού που άνοιξε και κάντε κλικ στο «Ubuntu».
Στη συνέχεια, θα δείτε μια λίστα με λήψεις του Ubuntu για να διαλέξετε. Κάντε κλικ στην επιλογή «Ubuntu 20.10 Desktop (Raspberry Pi 4)». Όπως αναφέρεται στην εικόνα, αυτό λειτουργεί μόνο σε Raspberry Pi 4 με μνήμη RAM 4 GB ή 8 GB.
Αφού επιλέξετε το Ubuntu 20.10 κάντε κλικ στο μενού «Choose SD Card». Επιλέξτε την κάρτα microSD που έχετε εισαγάγει στον υπολογιστή σας και κάντε κλικ στο «WRITE«. Τέλος ! Απλά περιμένετε να ολοκληρωθεί η διαδικασία. Αυτό μπορεί να διαρκέσει μερικά λεπτά ανάλογα με την ταχύτητα του Internet μέχρι να ολοκληρωθεί η λήψη του Ubuntu.
Βεβαιωθείτε ότι η οθόνη HDMI, το πληκτρολόγιο, ποντίκι, η κάρτα SD με το Ubuntu είναι συνδεδεμένα στο Raspberry Pi 4 πριν ενεργοποιήσετε το Pi. Αφού ξεκινήσετε το Raspberry Pi, σε μερικά δευτερόλεπτα θα δείτε τη διαδικασία εκκίνησης στην οθόνη και, τον οδηγό πρώτης εκτέλεσης.
Αρχικά, ορίστε τη γλώσσα σας:
Στη συνέχεια, ορίστε τη διάταξη του πληκτρολογίου σας.
Τώρα επιλέξτε μια ζώνη ώρας. Αυτό χρησιμοποιείται για να σας δώσει τη σωστή ώρα:
Ρυθμίσετε έναν χρήστη και ορίσετε έναν κωδικό πρόσβασης:
Μόλις ολοκληρωθεί η διαδικασία, θα αποθηκευτούν οι αλλαγές σας:
Κάντε μια επανεκκίνηση και ρυθμίστε όπως θέλετε την επιφάνεια εργασίας σας.
Μπορείτε επίσης να πραγματοποιήσετε εγκατάσταση και εκκίνηση του Ubuntu, από έναν συνδεδεμένο USB σκληρό δίσκο ή SSD και να αφαιρέσετε την κάρτα microSD. Η διαδικασία είναι παρόμοια με αυτή που κάναμε στην «Εγκατάσταση και εκκίνηση Raspberry Pi 4 από εξωτερικό δίσκο» όπου χρησιμοποιούσαμε Raspbian OS. Εδώ θα δούμε την περίπτωση της εκκίνησης με Ubuntu.
Επειδή όλα τα μοντέλα Raspberry Pi 4 έχουν εργοστασιακά EEPROM ρυθμισμένα να εκκινούν μόνο από κάρτες SD θα πρέπει να το αλλάξουμε. Ο πρώτος έλεγχος που θα κάνετε είναι να έχετε μια ενημερωμένη έκδοση EEPROM στο Pi 4 τρέχοντας στο τερματικό του:
sudo apt install rpi-eeprom
Έπειτα κάνουμε εξαγωγή την τρέχουσα διαμόρφωση του bootloader σε ένα αρχείο κειμένου:
sudo vcgencmd bootloader_config > bootconf.txt
Στη συνέχεια πρέπει να ανοίξουμε το αρχείο bootconf.txt
και να ορίσουμε την επιλογή BOOT_ORDER
σε 0xf41
( δηλαδή με αυτή την τιμή λέμε στο Pi 4 «κάνε προσπάθειά να ξεκινήσεις με κάρτα SD, αν δεν βρεις κάνε με συσκευή USB και στη συνέχεια προσπάθησε ξανά». Δείτε τη διαμόρφωση του bootloader pi4 για περισσότερες πληροφορίες).
Εναλλακτικά, χρησιμοποιήστε την παρακάτω εντολή SED
sed -i -e '/^BOOT_ORDER=/ s/=.*$/=0xf41/' bootconf.txt
Τώρα δημιουργούμε ένα αντίγραφο του EEPROM με τη νέα διαμόρφωση:
rpi-eeprom-config --out pieeprom-new.bin --config bootconf.txt /lib/firmware/raspberrypi/bootloader/critical/pieeprom-2020-09-03.bin
Έπειτα ρυθμίζουμε το RPi 4 ώστε να φλασάρει το νέο EEPROM στην επόμενη εκκίνηση
sudo rpi-eeprom-update -d -f ./pieeprom-new.bin
Τέλος, για να εφαρμόσετε τις αλλαγές (το EEPROM ενημερώνεται μόνο κατά την εκκίνηση)
sudo reboot
Μετά την επανεκκίνηση το Raspberry Pi, θα κοιτάει αν υπάρχει SD και αν όχι θα κοιτάει να ξεκινήσει από εξωτερικό δίσκο.
Άρα το μόνο που μένει να κάνουμε είναι να πάρουμε έναν εξωτερικό δίσκο και να του κάνουμε εγκατάσταση το Ubuntu Desktop για Raspberry Pi. Η διαδικασία είναι η ίδια όπως και στην περίπτωση της SD card.
Μόλις ξεκινήσετε το RPi 4 λογικά θα ξεκινήσει απο τον εξωτερικό δίσκο (προσοχή να έχετε αφαιρέσει πρώτα την SD card).
Παρατηρήσεις:
Λάβετε υπόψη ότι ορισμένες μονάδες δίσκου έχουν προβλήματα κατά την εκκίνηση του Pi. Συγκεκριμένα:
Σε περίπτωση που αντιμετωπίσετε κάποιο πρόβλημα δείτε και τις παραπομπές
Πηγή άρθρου: https://cerebrux.net/2021/
Η τεχνητή νοημοσύνη κάνει τη ζωή μας ευκολότερη από πολλές απόψεις. Αλλά ποιος είναι υπεύθυνος όταν αλγόριθμοι και ρομπότ κάνουν λάθη;
του Johannes Zeller
Τα συστήματα τεχνητής νοημοσύνης έχουν εφαρμογές σε όλες τις πτυχές της καθημερινής μας ζωής. Μοιάζουν δε όλο και περισσότερο σε εμάς τους ανθρώπους ως προς τις ικανότητές τους, γιατί σήμερα οι αλγόριθμοι μπορούν να είναι όχι μόνο λογικοί αλλά και δημιουργικοί. Τα ρομπότ μαθαίνουν μόνα τους καινούργια πράγματα. Τι σημαίνει αυτό σε νομικό επίπεδο; Μπορεί ένα ρομπότ να έχει δικαιώματα και υποχρεώσεις όπως ο άνθρωπος;
Ζητήματα τέτοιας φύσης απασχολούν ηθικούς φιλοσόφους, νομικούς και κυβερνήσεις. Γιατί σφάλματα δεν κάνει μόνο ο άνθρωπος: Τα αυτόνομα προγράμματα λαμβάνουν αποφάσεις, που μπορεί να είναι και άστοχες – από αυτό δεν μπορεί να μας προστατέψει ούτε ο καλύτερος αλγόριθμος. Ας πάρουμε για παράδειγμα το αυτοκίνητο χωρίς οδηγό. Όπως όλοι όσοι κυκλοφορούν στο οδικό δίκτυο, πρέπει να τηρεί ορισμένους κανόνες. Σε αντίθεση με τον άνθρωπο, μπορεί να προγραμματιστεί με τέτοιον τρόπο ώστε να μην μπαίνει καν στον πειρασμό να παραβιάσει ένα όριο ταχύτητας ή να εκτελέσει μια επικίνδυνη προσπέραση. Τι συμβαίνει, όμως, αν άλλοι χρήστες του οδικού δικτύου αντιδράσουν με λάθος τρόπο; Αν, φερ’ ειπείν, εμφανιστεί ξαφνικά στο οδόστρωμα ένα ποδήλατο. Μπορούμε να φανταστούμε ότι μια μανούβρα με σκοπό την αποφυγή του ποδηλάτου θα έθετε σε κίνδυνο έναν περαστικό στο πεζοδρόμιο. Πρέπει λοιπόν το αυτοκίνητο να προγραμματιστεί έτσι ώστε να ρισκάρει τη μανούβρα; Ή πρέπει να αποφασίζει μόνο του; Κι αν πάρει τη λάθος απόφαση, ποιος φέρει την ευθύνη;
Προκειμένου να δημιουργήσει εγκαίρως μια νομική βάση για τέτοιες δύσκολες περιπτώσεις, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πρότεινε το 2017 να αποδοθεί στις έξυπνες μηχανές το καθεστώς του «ηλεκτρονικού προσώπου» το οποίο –ομοίως όπως σε ανθρώπους και εταιρείες– θα αναγνωρίζεται ως υποκείμενο δικαίου. Ωστόσο, η ιδέα δεν φάνηκε να ενθουσιάζει ιδιαίτερα τους ερευνητές της τεχνητής νοημοσύνης και τους νομικούς. Σε μια ανοιχτή επιστολή προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, 250 ειδικοί τάχθηκαν κατά της πρωτοβουλίας αυτής: Βασίζεται στην εσφαλμένη παραδοχή ότι δεν μπορούν να αποδοθούν ευθύνες σε κανέναν εάν αυτόνομα ρομπότ λάβουν λανθασμένες αποφάσεις. Αυτή η παρανόηση έχει δημιουργηθεί μέσα από την παρουσίαση των ρομπότ στην επιστημονική φαντασία και μέσω δημοσιευμάτων εντυπωσιοθηρίας στον Τύπο, γράφουν οι ειδικοί στην επιστολή. Το ίδιο και το Ομοσπονδιακό Υπουργείο Οικονομίας και Ενέργειας (Bundesministerium für Wirtschaft und Energie, BMWi) δεν θεωρεί αναγκαίο να δημιουργηθεί το νομικό καθεστώς ενός «ηλεκτρονικού προσώπου». Τα νομικά ζητήματα που εγείρονται μέσω των έξυπνων μηχανών μπορούν να επιλυθούν στο πλαίσιο του υφιστάμενου νομικού πλαισίου, καταλήγει το BMWi σε μια έκθεση συμπερασμάτων για το θέμα «Τεχνητή Νοημοσύνη και Δίκαιο στο πλαίσιο της Βιομηχανίας 4.0»: «Τα συστήματα τεχνητής νοημοσύνης δεν έχουν κατακτήσει μέχρι σήμερα τέτοιο βαθμό αυτονομίας ώστε να μην είναι δυνατή η σύνδεση με την ανθρώπινη συμπεριφορά». Για τις συνέπειες της χρήσης τεχνητής νοημοσύνης, λέει το Υπουργείο, οι ευθύνες πρέπει επομένως να συνεχίσουν να βαραίνουν τον άνθρωπο, γιατί εντέλει δεν μπορούμε να επιρρίψουμε την ευθύνη αυτή σε μια άψυχη μηχανή ή σε ένα πρόγραμμα υπολογιστή.
Στον αντίποδα του προβληματισμού αυτού, τίθεται το ερώτημα του ποιος θα έπρεπε να καρπωθεί τα κέρδη εάν μια τεχνητή νοημοσύνη παραγάγει πνευματική ιδιοκτησία. Το θέμα δεν είναι τόσο καινούργιο. Ήδη από τη δεκαετία του 1960, ρομπότ που ζωγράφιζαν προκάλεσαν παρόμοιους προβληματισμούς. Τα έργα που δημιουργούσαν τα ρομπότ αυτά, ωστόσο, βασίζονταν ακόμα στο μεγαλύτερο μέρος τους σε τυχαίους αλγόριθμους, που δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να συγκριθούν με την ανθρώπινη ευφυΐα. Τα τελευταία δέκα χρόνια, αντιθέτως, η τεχνητή νοημοσύνη φαίνεται πως έχει φτάσει σε ένα «νέο επίπεδο εξέλιξης», όπως αναγνωρίζει το BMWi στην έκθεσή του. Σήμερα, τα ρομπότ γράφουν ολόκληρα σενάρια και συνθέτουν μουσικά έργα, κάτι που δεν έχει καμιά σύγκριση με τις τυχαίες μουντζούρες που έκαναν στο παρελθόν. Μπορεί επομένως ένα ρομπότ να γίνει δημιουργός;
Εδώ, οι νομικοί παραπέμπουν συχνά σε ένα προηγούμενο από το ζωικό βασίλειο: Το 2008 ο Άγγλος φωτογράφος David J. Slater έδωσε στον μακάκο Naruto τη φωτογραφική μηχανή του. Ο μακάκος έβγαλε μια selfie που τρία χρόνια αργότερα έγινα viral κι έκανε τον γύρο του κόσμου. Η οργάνωση για την προστασία των ζώων Peta προσέφυγε στη δικαιοσύνη μηνύοντας τον φωτογράφο για το γεγονός ότι είχε έσοδα από τη φωτογραφία που τράβηξε ο Naruto. Ακολούθησε μια δικαστική διαμάχη πολλών ετών, που εκτυλίχθηκε στις ΗΠΑ. Το 2017, ο Slater συμφώνησε σε έναν εξωδικαστικό συμβιβασμό και δεσμεύτηκε να δωρίσει στην Peta το ένα τέταρτο των μελλοντικών εσόδων από τη selfie του Naruto. Παρ’ όλα αυτά, το Εφετείο του Σαν Φρανσίσκο δεν δέχθηκε τον συμβιβασμό. Απέρριψε την αγωγή με την αιτιολογία ότι ο ίδιος ο Naruto δεν είχε λόγο στον συμβιβασμό και ότι πρόθεση της Peta ήταν να δημιουργηθεί δικαστικό προηγούμενο. Η Peta υποχρεώθηκε επιπλέον να πληρώσει τα δικαστικά έξοδα του φωτογράφου. Ο Slater αναγνωρίστηκε ως ο κάτοχος των πνευματικών δικαιωμάτων της φωτογραφίας. Αργότερα, ο ίδιος μήνυσε το γερμανικό πανκ συγκρότημα Terrorgruppe, επειδή χρησιμοποίησε τη φωτογραφία στο εξώφυλλο δίσκου του χωρίς την εξουσιοδότηση του φωτογράφου. Η αμερικανική υπηρεσία πνευματικής ιδιοκτησίας όρισε ότι πνευματικά δικαιώματα μπορούν να χορηγούνται μόνο σε ανθρώπους και άρα όχι σε ζώα – ή σε ρομπότ.
Συνεπώς, για την ώρα, δικαστήρια και κυβερνήσεις δεν απαλλάσσουν τον άνθρωπο από την ευθύνη του για την τεχνητή νοημοσύνη που ο ίδιος έχει αναπτύξει, ακόμη και όταν οι εφευρέσεις του γίνονται οι ίδιες εφευρέτες. Τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις εξακολουθούν να τα έχουν οι χρήστες της τεχνητής νοημοσύνης, ή εκείνοι που την εφαρμόζουν. Ο βρετανικός νόμος περί των δικαιωμάτων του δημιουργού, σχεδίων και ευρεσιτεχνιών (Copyright Designs and Patent Act) κατέληξε ήδη το 1988 σε αυτήν την απόφαση όταν οι πρώτοι οικιακοί υπολογιστές είχαν εγείρει παρόμοια ερωτήματα, όπως σήμερα το «ρομπότ που μαθαίνει». Με την ιδέα αυτή φαίνεται να συμφιλιώνεται πλέον και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Η τεχνολογία πρέπει εφαρμόζεται πάντα στην υπηρεσία της ανθρωπότητας και να ακολουθεί τους νόμους της, διευκρίνιζε τον Φεβρουάριο του 2020 σε μια ανακοίνωσή της για τη διαμόρφωση του ψηφιακού μέλλοντος της Ευρώπης.
Ο Johannes Zeller είναι ανεξάρτητος δημοσιογράφος και σύμβουλος μέσων ενημέρωσης.
Μετάφραση: Πελαγία Τσινάρη
Πηγή άρθρου: https://www.goethe.de/bibl
Οι «αρπαγές της εξουσίας» από τις μεγάλες εταιρίες τεχνολογίας (Big Tech) σε δημόσιους τομείς όπως η υγειονομική περίθαλψη, η εκπαίδευση και η δημόσια διοίκηση έχουν τεράστιες επιπτώσεις στα ατομικά μας δικαιώματα – αλλά επίσης θα αλλάξουν ουσιαστικά αυτό που είναι «δημόσιο» στις κοινωνίες μας. Η κυριαρχία των Big Tech που κάποτε διατηρήθηκε μέσω της εξαγωγής δεδομένων από τη βάση χρηστών τους σε μεγάλες πλατφόρμες έχει πλέον μετατοπιστεί, πριν και κατά τη διάρκεια της πανδημίας Covid-19, επεκτείνοντας την εμβέλεια των τεχνολογικών εταιρειών στους «δημόσιους τομείς». Η κατανόηση του πώς συμβαίνει αυτό θα επηρεάσει τον τρόπο με τον οποίο θα το αμφισβητήσουμε.
Πώς κυριαρχούν οι Big Tech
Οι αδιαφανείς τρόποι με τους οποίους οι εταιρείες τεχνολογίας συντονίζουν τις δημόσιες συζητήσεις στο διαδίκτυο αποδεικνύουν την συνεχώς αυξανόμενη ισχύ τους. Η κατάργηση της διαθεσιμότητας εφαρμογών συνομιλίας και chat όπως το Element , το Telegram ή ακόμα και το Parler, είναι ισχυρές κινήσεις που δείχνουν ότι, παρά την παγκόσμια και εκτεταμένη βάση χρηστών αυτών των εφαρμογών, οι μεγάλες εταιρείες αποφασίζουν τους κανόνες του παιχνιδιού, συμπεριλαμβανομένης της ελευθερίας του λόγου. Λόγω των παραπάνω – μαζί με την αυξανόμενη συνειδητοποίηση του τρόπου με τον οποίο το διαφημιστικό μοντέλο υψηλής έντασης δεδομένων των εταιρειών εκμεταλλεύεται τα προσωπικά μας δεδομένα και ενισχύει τη ρητορική μίσους και την παραπληροφόρηση – έχει ξεκινήσει μια παγκόσμια συζήτηση για τους τρόπους με τους οποίους κυριαρχούν οι εταιρείες τεχνολογίας.
Ωστόσο, η κυριαρχία δεν σταματά στην ομιλία και τα δεδομένα μας. Η βιομηχανία τεχνολογίας, που εκτιμάται σε αξία άνω των 6 τρισεκατομμυρίων δολαρίων – και τώρα είναι πολύ πιο πολύτιμη από ολόκληρη την ευρωπαϊκή χρηματιστηριακή αγορά, σύμφωνα με μια έρευνα της Bank of America Global – έχει επεκτείνει την εμβέλειά της πέρα από τα κοινωνικά μέσα. Η ανάπτυξη αυτής της βιομηχανίας τροφοδοτήθηκε σε μεγάλο βαθμό από τη χρηματοδότηση μετά τη κρίση του 2008. Τώρα, οι εταιρείες πρέπει να αναπτυχθούν για να προσφέρουν αποδόσεις – και αυτό το μοντέλο ανάπτυξης απαιτεί επέκταση.
Αυτή η επέκταση έρχεται σε διάφορες μορφές. Μια επέκταση, όπως αποκαλύφθηκε από το έργο Tracking Smart Cities στη Σλοβενία, περιλαμβάνει την παροχή υποδομών σε δημόσιους οργανισμούς. Συχνά προσφέρεται με μικρό ή μη κόστος, ή χρηματοδοτείται από έργα έρευνας και καινοτομίας όπως το πρόγραμμα «Ορίζοντας 2020» της ΕΕ, οι εταιρείες είναι σε θέση να συλλάβουν την αγορά παρέχοντας τεχνικές «λύσεις» σε κοινωνικά προβλήματα. Σε μικρές, συχνά φτωχές, πόλεις στη Σλοβενία, ζητήματα μικρής κλίμακας όπως μολύνσεις αρουραίων και η διάθεση σκουπιδιών έχουν προσφερθεί για ιδιωτική συμμετοχή μέσω του «Smart Tech». Ενώ αυτές μπορεί να μοιάζουν με παρεμβάσεις μικρής κλίμακας, βλέπουμε τις ίδιες τάσεις να αναπαράγονται αλλού σε τομείς όπως η ασφάλεια, η αστυνόμευση και η μετανάστευση, με τεράστιες πιθανότητες παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και διακρίσεων. Η πλήρης πιθανή έκταση και ο αντίκτυπος της συμμετοχής του ιδιωτικού τομέα σε αυτούς τους τομείς εκτέθηκε αυτήν την εβδομάδα στα αρχεία του Frontex .
Ο άλλος τρόπος με τον οποίο οι εταιρείες επιβάλλουν την κυριαρχία τους είναι μέσω υπολογιστικών υποδομών. Παρέχοντας υποδομές cloud, φορητές συσκευές, τσιπ και διεπαφές προγραμματισμού εφαρμογών (API) ως βάση για όλη την ανάπτυξη λογισμικού, η ισχύς συγκεντρώθηκε στα χέρια μερικών μεγάλων εταιρειών με υποδομές και επεξεργαστική ισχύ. Αυτό δεν είναι μόνο επεμβατικό όσον αφορά την επεξεργασία των προσωπικών δεδομένων των ατόμων, αλλά απαιτεί απαραιτήτως ότι όλη η ανάπτυξη λογισμικού πρέπει να περάσει από αυτές τις μεγάλες εταιρείες τεχνολογίας.
Αυτές οι τάσεις έχουν οδηγήσει στην δημιουργία ενός κύκλου υπερ-εξάρτησης, ασύμμετρης ισχύος και ελέγχου σε χρήστες, προγραμματιστές και όλο και περισσότερο, σε δημόσιους οργανισμούς. Κατά την ανάπτυξη των εφαρμογών παρακολούθησης επαφών κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού του 2020, η Google και η Apple επέδειξαν αυτήν την κυριαρχία στις κυβερνήσεις επιλέγοντας να ενσωματώσουν την πλατφόρμα ανίχνευσης επαφών στα λειτουργικά τους συστήματα.
Η Apple και η Google χρησιμοποίησαν το «privacy by design» ως επιχείρημα για να τοποθετηθούν μεταξύ των χρηστών και των κυβερνήσεων. Είπαν «μπορούμε να το κάνουμε καλύτερα» και οι κυβερνήσεις δεν είχαν άλλη επιλογή από το να ακολουθήσουν. Από αυτή την κίνηση ισχύος φαίνεται ότι η διαφύλαξη της ιδιωτικής ζωής δεν ήταν το κύριο ζήτημα – το ζήτημα ήταν η τεράστια συγκεντρωμένη δύναμη των Big Tech. Σε απάντηση, το ερώτημα δεν είναι μόνο «πώς μπορούμε να διασφαλίσουμε το απόρρητό μας» αλλά μάλλον «πώς μπορούμε να αμφισβητήσουμε την κυριαρχία των Big Tech;»
Κατανοώντας ότι η προστασία των δεδομένων και το απόρρητο από μόνα τους δεν θα είναι επαρκή για την αντιστροφή της τάσης, πρέπει να δούμε ποια άλλα εργαλεία ενδέχεται να χρειαζόμαστε.
Το προτεινόμενο πακέτο Digital Services Act και Digital Market Act και οι επερχόμενες νομοθετικές προτάσεις της ΕΕ για την τεχνητή νοημοσύνη ενδέχεται να προτείνουν ορισμένες απαντήσεις. Ωστόσο, στο βαθμό που η πρώτη παρουσιάζει περισσότερες υποχρεώσεις στις εταιρείες, υπάρχει κίνδυνος ενίσχυσης της δύναμης και της θέσης τους ως διαιτητές του αποδεκτού περιεχομένου στο διαδίκτυο:
« Οι μεγαλύτερες πλατφόρμες πρέπει σαφώς να είναι πιο διαφανείς και υπόλογοι στους χρήστες και στο κοινό τους. Ταυτόχρονα, είναι ζωτικής σημασίας οι υποχρεώσεις του DSA ή άλλων ρυθμιστικών πλαισίων πλατφόρμας να μην ενισχύουν την κυριαρχία αυτών των πλατφορμών » – Gabrielle Guillemin.
Οι μηχανισμοί ανταγωνισμού μπορούν να είναι χρήσιμοι μόνο στο βαθμό που αντιμετωπίζουν πραγματικά την υποδομή αυτών των εταιρειών. Ο στόχος δεν πρέπει να είναι να διασφαλιστεί ότι περισσότερες εταιρείες μπορούν να ασκήσουν κυριαρχία, αλλά να περιοριστεί η ίδια η κυριαρχία.
Οι προσεχείς προτάσεις για την τεχνητή νοημοσύνη, μαζί με τις συζητήσεις για την «τεχνολογία για το καλό» και την «ηθική τεχνητή νοημοσύνη», δεν πρέπει να μειώσουν το ευρύτερο ζήτημα του κεφαλαίου που συγκεντρώνεται στα χέρια των λίγων. Πολλοί από τους κινδύνους που παρουσιάζει η τεχνητή νοημοσύνη ήταν η δημιουργία προσφοράς και ζήτησης για «τεχνικές λύσεις» σε περίπλοκα κοινωνικά προβλήματα, συχνά με τεράστιες πιθανές επιπτώσεις για την κοινωνία και τις πιο περιθωριοποιημένες ομάδες. Εάν ο ανταγωνισμός της κυριαρχίας είναι ο στόχος, πρέπει επίσης να αμφισβητήσουμε την τεράστια χρηματοδότηση που προσφέρεται σε ιδιωτικές εταιρείες μέσω προγραμμάτων όπως το πρόγραμμα «Ορίζοντας 2020» που παγιώνουν περαιτέρω τα ψηφιακά μονοπώλια.
Οι εταιρείες τεχνολογίας έχουν αφομοιώσει και αποπολιτικοποιήσει τις ίδιες τις έννοιες, τις διασφαλίσεις και τις προστασίες για τις οποίες έχουμε αγωνιστεί για την προστασία των δικαιωμάτων μας, όπως η προστασία της ιδιωτικής ζωής και των δεδομένων. Ένας βασικός λόγος είναι ότι θέτουν το βάρος στα άτομα για να αμφισβητήσουν ζητήματα πολιτικής δύναμης μεγάλης κλίμακας. Όπως αποδείχθηκε πρόσφατα από το NOYB στη δήλωση τύπου μετά την απόφαση της Αρχής Προστασίας Δεδομένων του Αμβούργου να μην εκδώσει πανευρωπαϊκή διαταγή κατά της Clearview AI
« Κάθε Ευρωπαίος θα πρέπει να υποβάλει το δικό του παράπονο εναντίον του Clearview AI για να μην συμπεριληφθεί στα αποτελέσματα αναζήτησης της βιομετρικής τους βάσης δεδομένων. Όχι μόνο αυτό είναι αναποτελεσματικό, αλλά είναι επίσης περιττό βάρος για τους Ευρωπαίους που πρέπει ενεργά να λάβουν μέτρα για την κατάργηση του προφίλ τους από τη βιομετρική βάση δεδομένων της Clearview AI, παρόλο που η συλλογή τέτοιων δεδομένων είναι ήδη παράνομη από την αρχή. «
Πρέπει να απαιτήσουμε περισσότερα από τα νομικά πλαίσια που θέτουν το βάρος για την αντιμετώπιση των βλαβών στους ώμους των ατόμων. Δεν μπορούμε απλώς να ελπίζουμε ότι οι κυρίαρχες εταιρείες θα επιλέξουν καλοπροαίρετα να διατηρήσουν τα ατομικά δικαιώματα, ιδίως αν αυτά απειλούν την ισχύ και τα κέρδη της αγοράς.
Έχοντας αυτό κατά νου, πρέπει να επαναπροσανατολίσουμε τη συζήτηση πίσω στην αμφισβήτηση της κυριαρχίας και την επίτευξη της δικαιοσύνης. Σύμφωνα με τα λόγια της Wendy Brown , πρέπει να ανακτήσουμε το «vocabulary of power» που είναι απαραίτητo για να καταστεί ορατή αυτή η κυριαρχία. Καθώς αυτή η κυριαρχία ξεδιπλώνεται, πρέπει να επαναπολιτικοποιηθεί και η συζήτηση να επικεντρωθεί σε αυτό που διακυβεύεται ουσιαστικά.
Αυτό σημαίνει την σταθερή τοποθέτηση των ψηφιακών δικαιωμάτων στους ευρύτερους αγώνες για δικαιοσύνη, είτε αμφισβητώντας τον τρόπο με τον οποίο η βιομηχανία παρακολούθησης επωφελείται από την ποινικοποίηση των μεταναστών και των φυλετικών κοινοτήτων, είτε μέσω της διακοπής των επενδύσεων σε «καινοτομίες» που εμβαθύνουν μόνο την επιρροή των εταιρειών. Όπως και να δεσμευτούμε σε μοντέλα διακυβέρνησης που επαναφέρουν τις δημόσιες αποφάσεις και τους πόρους στα χέρια των ανθρώπων.
Πηγή άρθρου: https://edri.org/
Τον τελευταίο χρόνο, η «επείγουσα» εξ αποστάσεως εκπαίδευση, σε συνθήκες έκτακτης ανάγκης λόγω της παγκόσμιας πανδημίας Covid-19, έχει γίνει η νέα πραγματικότητα για τη σχολική εκπαίδευση σε όλο τον κόσμο. Αυτή η άνευ προηγουμένου κρίση έφερε στο προσκήνιο την ανάγκη για την αξιοποίηση των Εκπαιδευτικών Δεδομένων που παράγονται κατά τη διάρκεια της ψηφιακής διδασκαλίας και της μάθησης για την καλύτερη υποστήριξη όλων των μαθητών. Ταυτόχρονα, εγείρονται προκλήσεις όπως ηθικά ζητήματα και επιπτώσεις, ιδίως όσον αφορά την ιδιωτικότητα, την ασφάλεια των δεδομένων και την ενημερωμένη συγκατάθεση των εμπλεκόμενων μερών που χρήζουν άμεσης αντιμετώπισης μέσω διαφανών και σαφώς καθορισμένων ηθικών διαδικασιών και πρακτικών.
Ένα νέο Ευρωπαϊκό Μαζικό Ανοικτό Διαδικτυακό Μάθημα (MOOC) με αντικείμενο την Αναλυτική Εκπαιδευτικών Δεδομένων (Educational Data Literacy) και πώς μπορεί να αξιοποιηθεί για την υποστήριξη της διδασκαλίας ψηφιακών μαθημάτων και μαθημάτων που εφαρμόζουν την Αντεστραμμένη Διδασκαλία, προσφέρεται δωρεάν από την 1η Μαρτίου.
To Learn to Analyze: Educational Data and Improve your Blended and Online Teaching MOOC υποστηρίζει την ανάπτυξη βασικών και προχωρημένων δεξιοτήτων στην Αναλυτική Εκπαιδευτικών Δεδομένων. Απευθύνεται σε επαγγελματίες που δραστηριοποιούνται στην εξ αποστάσεως εκπαίδευση, εκπαιδευτικούς που χρησιμοποιούν το μοντέλο της ανεστραμμένης τάξης (τόσο κατά τη διάρκεια της κρίσης COVID19 αλλά και μετά), καθώς και φοιτητές (προπτυχιακούς/μεταπτυχιακούς).
Το Learn2Analyse MOOC συνδυάζει την εκμάθηση της απαραίτητης θεωρίας για τη συλλογή, την ανάλυση, την ερμηνεία και τη χρήση εκπαιδευτικών δεδομένων (συμπεριλαμβανομένων ζητημάτων που σχετίζονται με την ηθική και την ιδιωτικότητα) με την πρακτική εξάσκηση μέσω της εφαρμογής της αναλυτικής εκπαιδευτικών δεδομένων σε διαφορετικές πλατφόρμες ψηφιακής διδασκαλίας με έμφαση στο Moodle. Η νέα έκδοση ενσωματώνει:
Το Learn2Analyze MOOC είναι ήδη ανοιχτό για εγγραφές στην πλατφόρμα Learn2Analyze MOOC. Το Learn2Analyze MOOC ξεκινά την 1η Μαρτίου και θα διαρκέσει 9 εβδομάδες, παρέχοντας δωρεάν την Πιστοποίηση του Learn2Analyse στην Αναλυτική Εκπαιδευτικών Δεδομένων (Certification of Achievement in Educational Data Literacy), δύο διαφορετικών επιπέδων.
Το Learn2Analyze είναι Ευρωπαϊκό Έργο που υλοποιείται με συγχρηματοδότηση από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στο πλαίσιο του προγράμματος Erasmus+ της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η υποστήριξη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην παραγωγή της παρούσας έκδοσης δεν συνιστά αποδοχή του περιεχομένου, το οποίο αντικατοπτρίζει αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών, και η Επιτροπή δεν μπορεί να αναλάβει την ευθύνη για οποιαδήποτε χρήση των πληροφοριών που περιέχονται σε αυτήν.
Εγγραφείτε σήμερα στο MOOC
Learn to Analyze Educational Data and Improve your Blended and Online Teaching
και αποκτήστε δωρεάν
Πιστοποίηση Δεξιοτήτων στην Αναλυτική Εκπαιδευτικών Δεδομένων
Επιπέδου A: βασικές δεξιότητες στην Αναλυτική Εκπαιδευτικών Δεδομένων
Επιπέδου Β: προχωρημένες δεξιότητες στην Αναλυτική Εκπαιδευτικών Δεδομένων
Οι εκδηλώσεις δεν σταματούν καθώς αυτήν την εβδομάδα πραγματοποιούνται online εκδηλώσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό για τις ανοιχτές τεχνολογίες και την καινοτομία! Ο Οργανισμός Ανοιχτών Τεχνολογιών ( ΕΕΛΛΑΚ ) σας προτείνει να τις παρακολουθήσετε και να τις διαδώσετε. Μπορείτε επίσης να δείτε περισσότερες εκδηλώσεις για τις επόμενες εβδομάδες ή να καταχωρίσετε τη δική σας εκδήλωση στο: https://ellak.gr/events.
Το Erasmus + πρόγραμμα «Inclusive Schools » υλοποιήθηκε σε όλη την Ευρώπη από επτά εταίρους και 90 συνεργαζόμενα σχολεία και οργανισμούς. Στις δραστηριότητες του προγράμματος συμμετείχαν 1.500 εκπαιδευτικοί, 2.000 μαθητές άμεσα και 15.000 μαθητές έμμεσα μέσα από περισσότερες από 55 εκπαιδεύσεις και 61 εργαστήρια σε σχολεία.
Κατά τη διάρκεια του διετούς προγράμματος, ειδικά μετά τα μέτρα για τον Covid-19, οργανώσαμε μια σειρά διαδικτυακών εκπαιδευτικών εργαστηρίων, εκδηλώσεων και σεμιναρίων για να προσεγγίσουμε ακόμη περισσότερους εκπαιδευτικούς και ειδικούς για την εκπαίδευση ώστε να παρουσιάσουμε καλές πρακτικές, εκπαιδευτικούς πόρους και να συζητήσουμε περαιτέρω για το πώς μπορούμε να προωθήσουμε τη συμπερίληψη μέσα στο σχολικό περιβάλλον.
Μπορείτε να παρακολουθήσετε μερικές από τις διαδικτυακές εκδηλώσεις μας παρακάτω και στο YouTube .
Για περαιτέρω υλικό σχετικά με τη συμπερίληψη μπορείτε να επισκεφθείτε το www.inclusiveschools.net .
Το πρόγραμμα «Inclusive Schools» ενθαρρύνει σχολεία σε όλη την Ευρώπη να διαμορφώσουν πρακτικές συμπεριληπτικής εκπαίδευσης, οι οποίες έχουν ως στόχο την ενεργή συμμετοχή και πρόκληση της σχολικής τους κοινότητας.
Το πρόγραμμα υποστηρίζει τη δημιουργία ενός σχολικού περιβάλλοντος όπου οι δάσκαλοι και οι νέοι αγκαλιάζουν και αποδέχονται τις προκλήσεις και τα οφέλη της διαφορετικότητας. Η υιοθέτηση μιας συμπεριληπτικής προσέγγισης συνεπάγεται την ανάπτυξη μαθησιακού περιβάλλοντος όπου ο κάθε μαθητής έχει ίσες ευκαιρίες για να πετύχει.
Στο πλαίσιο του προγράμματος «Inclusive Schools» θα υλοποιηθούν οι ακόλουθες δραστηριότητες στις οποίες τα σχολεία θα διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο:
Η προσέγγιση όσο το δυνατόν περισσότερων σχολείων στην Ευρώπη είναι το κλειδί της επιτυχίας του προγράμματος «Inclusive Schools». Το πρόγραμμα περιλαμβάνει μια καινοτόμα εκστρατεία ενημέρωσης, ένα σχέδιο για τη δημιουργία ενός βήματος επικοινωνίας ανάμεσα στη σχολική κοινότητα και τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής, δημιουργώντας έτσι έναν δίαυλο διαλόγου ανάμεσα στις δύο πλευρές σχετικά με τη συμπερίληψη και τη διαφορετικότητα.
Το Inclusive Schools με χαρά σας προσκαλεί στο τελικό διαδικτυακό του συνέδριο.
Η εκδήλωση σηματοδοτεί την ολοκλήρωση του προγράμματος «Inclusive Schools» , που συγχρηματοδοτείται από το Erasmus+ κι έχει ως στόχο να παρουσιάσει τις καλές πρακτικές που αναδείχτηκαν κατά τη διάρκεια του διετούς έργου σε ένα μεγάλο ακροατήριο εκπροσώπων της εκπαίδευσης, τόσο από το χώρο χάραξης πολιτικής όσο και από την οπτική της πρακτικής στο πεδίο. Λόγω των περιορισμών εξαιτίας του Covid-19 παγκοσμίως, η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί διαδικτυακά.
Η εκδήλωση θα φέρει σε επαφή τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής και τους εκπαιδευτικούς σε ένα τρίωρο διαδικτυακό συνέδριο, το οποίο θα αποτελείται από ομάδες εμπειρογνωμόνων, αλληλεπιδράσεις με το κοινό και συνεδρίες με εκπροσώπους των ενδιαφερόμενων μερών του προγράμματος (εκπαιδευτικοί, σύμβουλοι εκπαίδευσης, διευθυντές σχολείων, ειδικοί, ακαδημαϊκοί, υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής κ.λπ.). Το κοινό και οι συμμετέχοντες θα μοιραστούν την εμπειρία τους στο πεδίο, από καθημερινές ιστορίες συμπερίληψης στην τάξη έως καλές πρακτικές για τη βελτίωση των στρατηγικών συμπερίληψης στο σχολείο.
Στόχος είναι να δημιουργηθεί μια πλατφόρμα ουσιαστικής αλληλεπίδρασης γύρω από τις προκλήσεις της συμπερίληψης και τα αποτελέσματα της συζήτησης θα τροφοδοτήσουν μια σειρά συστάσεων που προορίζονται για τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο. Δείτε το πρόγραμμα .
Σας προσκαλούμε να συμμετάσχετε στη διαδικτυακή επιμόρφωση για πρεσβευτές της συμπερίληψης.
Ο σκοπός του σεμιναρίου είναι οι συμμετέχοντες και συμμετέχουσες να μάθουν πώς μπορούν να εντάξουν συμπεριληπτικές πρακτικές στη διδασκαλία και πώς να δημιουργήσουν ένα πιο συμπεριληπτικό εκπαιδευτικό περιβάλλον. Οι επιμέρους στόχοι είναι οι εκπαιδευτικοί να:
Το σεμινάριο θα πραγματοποιηθεί διαδικτυακά σε τέσσερις συναντήσεις (μία την εβδομάδα) και μία προαιρετική συνάντηση καθοδήγησης, και θα συνοδεύεται από προσωπικές εργασίες μεταξύ των συναντήσεων.
Το σεμινάριο βασίζεται σε μεθοδολογίες μη τυπικής εκπαίδευσης, συνδυασμένες με θεωρητικές εισηγήσεις από εμπειρογνώμονες στο πεδίο της συμπεριληπτικής εκπαίδευσης. Στόχος είναι να δημιουργηθεί ένα σταθερό υπόβαθρο για στοχασμό ως προς την ανάλυση αναγκών και σχεδίων δράσης.
Το σεμινάριο θα πραγματοποιηθεί στα Αγγλικά, ενθαρρύνονται ωστόσο να συμμετέχουν όσοι και όσες ενδιαφέρονται ανεξαρτήτως γλωσσικού επιπέδου.
Πάρτε μέρος σε ένα από τα διαδικτυακά σεμινάρια για εκπαιδευτικούς που θα διοργανώσουμε για τη νέα σχολική χρονιά και μάθετε για το πώς να δημιουργήσετε ένα πιο συμπεριληπτικό σχολείο.
Το «Inclusive Schools» γιορτάζει τις Ημέρες Erasmus, που διοργανώνονται διαδικτυακά στις 15–17 Οκτωβρίου 2020. Συμμετέχουμε με δυο εκπαιδευτικά webinars σχετικά με τη συμπερίληψη στην εκπαίδευση:
Σε συνέχεια της επιτυχημένης συνεργασίας μας με το ATHICFF – Παιδικό και Εφηβικό Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Αθήνας τον Μάιο 2020 (δείτε την ενότητα «Εβδομάδα για τη Συμπερίληψη» παρακάτω), διοργανώνουμε δυο επιπλέον webinars με θέμα την προβολή ταινιών ως εκπαιδευτικό εργαλείο για τη συμπερίληψη μέσα στην τάξη.
Εξαιτίας των μέτρων για τον περιορισμό του Covid-19 η δια ζώσης υλοποίηση της Εβδομάδας για τη Συμπερίληψη (Inclusion Week) αντικαταστάθηκε με διαδικτυακές δραστηριότητες.
Σε συνεργασία με το ATHICFF – Παιδικό και Εφηβικό Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Αθήνας πραγματοποιήσαμε:
Δημιουργήσαμε επίσης συνοδευτικό εκπαιδευτικό υλικό με θέμα τη χρήση της προβολής ταινιών ως εργαλείο για τη συμπερίληψη.
Μπορείτε να παρακολουθήσετε τα βιντεοσκοπημένα webinars στο YouTube και παραπάνω.
Το πρόγραμμα «Inclusive Schools» υλοποιήθηκε στην Ελλάδα με την έγκριση του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων και σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής. Το πρόγραμμα υλοποιήθηκε σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και Καλαμάτα.
Το πρόγραμμα «Inclusive Schools» θα εστιάσει στην καταπολέμηση των διακρίσεων εις βάρος των μαθητών ανεξαρτήτως φυσικών χαρακτηριστικών, ειδικών αναγκών, φυλής, γένους και κοινωνικοοικονομικής κατάστασής τους.
Επιθυμία μας είναι να ενθαρρύνουμε τα σχολεία προς μια διαπολιτισμική εκπαίδευση, προς μια μορφή που αποδέχεται και σέβεται τη φυσιολογική παρουσία της διαφορετικότητας σε όλους τους τομείς της ζωής.
Θα συνεργαστούμε με σχολεία με στόχο την ενσωμάτωση στον πυρήνα της κοινότητας των νέων που προέρχονται από διαφορετικό υπόβαθρο, βοηθώντας τους να αναπτύξουν ένα ισχυρό αίσθημα τόσο της δικής τους ταυτότητας όσο και της συλλογικότητας με τους συνομήλικούς τους.
Το πρόγραμμα θα διενεργηθεί σε συνεργασία με έξι οργανισμούς από τη Βρετανία, το Βέλγιο, την Ισπανία, την Ελλάδα και την Πολωνία και θα διαρκέσει δύο χρόνια. Οι συνεργάτες του προγράμματος είναι:
Επιθυμία μας είναι να συμμετέχουν όλοι όσοι επιτελούν σημαντικό ρόλο στη διοίκηση σχολείων, στους οποίους συμπεριλαμβάνονται:
Όσοι ενδιαφέρονται να συμμετάσχουν θα συναποτελέσουν μια κοινότητα ηγετών, επιφορτισμένων με τη συνεισφορά ιδεών για τη διαμόρφωση στρατηγικών συμπερίληψης για τα σχολεία της Ευρώπης. Θα στηρίξουμε αυτές τις σχολικές κοινότητες ώστε να αναλάβουν υπερασπιστικό ρόλο για την αλλαγή κουλτούρας, να αναπτύξουν αυτοπεποίθηση στην αντιμετώπιση των διακρίσεων και να προετοιμαστούν για την υποστήριξη των δικών τους πρωτοβουλιών που αφορούν τη συμπερίληψη.
Μέσω της συνεργασίας με αυτούς τους ηγέτες, το πρόγραμμα θα επηρεάσει το σύνολο της σχολικής κοινότητας και θα στηρίξει τη δημιουργία ενός σχεδίου δράσης για την πρακτική εφαρμογή μελλοντικών στρατηγικών συμπερίληψης στα σχολεία της Ευρώπης.
Για περισσότερες πληροφορίες, επικοινωνήστε με την Ειρήνη Καρέτα:
Τηλέφωνο | 210 369 2342 |
[email protected] |
Το «Inclusive Schools» συγχρηματοδοτείται από το πρόγραμμα Erasmus+ της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
—
Πηγή άρθρου: britishcouncil.gr
Οι εφαρμογές αναπαραγωγής μουσικής στο Linux είναι είδος εν αφθονία και καθεμία προσφέρει διαφορετική εμπειρία χρήσης. Αν όμως είσαι και εσύ απαιτητικός όπως εγώ και ταυτόχρονα δεν έχεις ενδώσει ακόμα στη μόδα της online ακρόασης, μάλλον θα συμφωνήσεις ότι δε σε καλύπτουν ικανοποιητικά. Κάποιες το χάνουν και χάνονται στο «feature creeping», ενώ άλλες έχουν τόσο περιορισμένες δυνατότητες που αναρωτιέσαι γιατί δημιουργήθηκαν εξαρχής.
Για εσένα που ακόμα ψάχνεσαι, λοιπόν, έχω να σου προτείνω το Tauon Music Box. Δε σου υπόσχομαι ότι θα σε ξετρελάνει γιατί δεν ξέρω τις προτιμήσεις σου, όμως θα κάνω ό,τι μπορώ για να σου περιγράψω με λεπτομέρειες τις λειτουργίες του, ώστε να διαπιστώσεις ότι δεν είναι απλά «άλλος ένας αναπαραγωγέας μουσικής για Linux».
Το Tauon Music Box είναι μια εγγενής στο Linux εφαρμογή ελεύθερου κώδικα (GPLv3), γραμμένη σε Python και λίγη C, ενώ για τη διεπαφή του χρησιμοποιεί το SDL2. Αυτό σημαίνει ότι είναι γρήγορο στην αποκρισιμότητα αλλά οπτικά δε θα ταιριάζει απόλυτα με το γραφικό σου περιβάλλον. Μη σε χαλάει το τελευταίο, όμως, γιατί παρακάτω θα δεις ότι είναι πολύ εύκολο να το προσαρμόσεις.
Απευθύνεται κατά κύριο λόγο στους μουσικόφιλους που διατηρούν τοπικές συλλογές μουσικής, δίνοντας έμφαση στις λίστες αναπαραγωγής και την απευθείας εισαγωγή αρχείων, αλλά έχει και δυνατότητες streaming, αναμετάδοσης και ακρόασης online ραδιοφωνικών σταθμών.
Η μινιμαλιστική του εμφάνιση δε σε προϊδεάζει για όλα αυτά που μπορεί να κάνει το Tauon Music Box μα, πίστεψέ με, είναι πολλά. Πάρε ανάσα για να διαβάσεις κάποιες από τις βασικές λειτουργίες που προσφέρει:
Πώς σου φάνηκαν για αρχή; Μη νομίζεις ότι η λίστα με τις δυνατότητες της εφαρμογής τελειώνει εδώ. Υπάρχουν πολλές περισσότερες και μία που -αν και απλοϊκή- μου άρεσε γιατί δείχνει ότι ο δημιουργός έφτιαξε κάτι για όλους εμάς τους φίλους της μουσικής· όχι μόνο για να καταναλώνουμε τραγούδια. Αλλά θα σου την κρατήσω έκπληξη για τη συνέχεια.
Ανοίγοντας το Tauon Music Box για πρώτη φορά, θα δεις ένα λιτό και άδειο παράθυρο. Το μόνο που χρειάζεται να κάνεις εδώ είναι να ρίξεις μέσα τη μουσική σου. Σοβαρολογώ. Θα την εισαγάγει αυτόματα και θα… την ακούσεις. Είναι γρήγορο και δε μασάει. Πόσο γρήγορο; Στη δική μου δοκιμή, με την κάπως ογκώδη συλλογή μου, τράβηξε 190 GB (ή 24.843 αρχεία σε 2.142 υποφακέλους, αν θέλεις λεπτομέρειες) σε λιγότερο από ένα λεπτό. Ούτε εγώ δεν το πίστευα!
Η διεπαφή βάζει τη μουσική σου στο προσκήνιο και δεν είναι φορτωμένη με στοιχεία που θα σε αποσπάσουν. Στο πάνω μέρος του παραθύρου θα βρεις την ουρά αναπαραγωγής, τις λίστες σου και το μενού. Αντίστοιχα, στο κάτω άκρο θα έχεις τα τυπικά κουμπιά χειρισμού, τον τίτλο και τη διάρκεια του τραγουδιού που ακούς, ενώ στη δεξιά πλευρική στήλη θα προβάλλονται περισσότερες πληροφορίες και η εικόνα του εξωφύλλου.
Αυτά τα έχεις δει και αλλού, όμως, οπότε ας ψαχουλέψουμε στα ενδότερα για να βρούμε τα ιδιαίτερα σημεία.
Αν κάνεις κλικ στο μενού, μπορείς να δημιουργήσεις μια νέα λίστα, να ακούσεις ραδιόφωνο (με εγγραφή και αποθήκευση, παρακαλώ), να εισαγάγεις φακέλους με τη μουσική σου, να βυθιστείς βαθύτερα στις ρυθμίσεις, όπως επίσης και να επεξεργαστείς τη «βάση δεδομένων» με τα τραγούδια, να κάνεις απομακρυσμένη αναμετάδοση ή απλά να κλείσεις την εφαρμογή.
Το αναδυόμενο παράθυρο των ρυθμίσεων περιλαμβάνει 11 τομείς, όπως είναι ο ήχος, η κωδικοποίηση και η λίστα των τραγουδιών. Δε θα σου τις αναφέρω όλες γιατί είναι πάρα πολλές (στο είπα και νωρίτερα) αλλά θα σου γράψω μερικές ενδεικτικά, για να έχεις μια εικόνα:
Μπορεί ο δημιουργός να μη χρησιμοποίησε κάποιο από τα δημοφιλή toolkits των γραφικών περιβαλλόντων για τη διεπαφή του Tauon Music Box, όμως δε λείπει η δυνατότητα παραμετροποίησης.
Μέσα στο μενού θα βρεις μερικές επιλογές για τη διάταξη του περιεχομένου. Μπορείς να έχεις την προεπιλεγμένη μορφή, ένα split screen με τη λίστα αναπαραγωγής και τα εξώφυλλα των δίσκων, προαιρετικές πληροφορίες για τον καλλιτέχνη, μια συμπαγή και περισσότερο μοντέρνα διάταξη και κάποια ακόμα. Έχε υπόψη σου πως ορισμένες διατάξεις έχουν και εναλλακτικές, αν τις κλικάρεις ξανά, ή μπορούν να συνδυαστούν με άλλες.
Ακόμα και ο χρωματισμός αλλάζει. Εκτός από τους 13 προεπιλεγμένους συνδυασμούς που θα έχεις, το Tauon Music Box χρησιμοποιεί απλά αρχεία της μορφής onomasia.ttheme
που μπορείς να τα ανοίξεις με οποιονδήποτε επεξεργαστή κειμένου και να διαλέξεις τα χρώματα που θέλεις (σε RGB).
Κάθε σειρά έχει σχόλιο για να ξέρεις ακριβώς ποιο σημείο της διεπαφής θα προσαρμοστεί. Αποθηκεύοντας το δικό σου θέμα στον φάκελο $HOME/.local/share/TauonMusicBox/theme
, θα το έχεις άμεσα διαθέσιμο και η εφαρμογή δε θα φαίνεται ξένη στο σύστημά σου.
Δε θα σε αφήσω στην ανάγνωση, όμως. Σου έχω και εικόνες παρακάτω, για να πάρεις μια γεύση. Κάνε κλικ για να δεις καλύτερα τις λεπτομέρειες:
Να ξέρεις ότι κάποιες από τις δυνατότητες, όπως η επιλογή του mini mode, δε βρίσκονται στο κύριο μενού αλλά είναι κρυμμένες στο δεξί κλικ είτε στην πάνω είτε στην κάτω μπάρα της διεπαφής. Υπάρχουν και κάμποσες συντομεύσεις πληκτρολογίου (τι νόμιζες;) αν βαριέσαι να μετακινείς τον κέρσορα στην οθόνη. Για παράδειγμα, με Alt + ; μπορείς να παίξεις έναν τυχαίο δίσκο, ενώ με Ctrl + T ανοίγεις μια κενή λίστα.
Το έξτρα διαμαντάκι που σου υποσχέθηκα: από την ενότητα των στατιστικών αναπαραγωγής στο μενού, μπορείς να φτιάξεις ένα κολλάζ με τα εξώφυλλα των δίσκων που υπάρχουν σε κάποια λίστα ή που ακούς συχνότερα, με προαιρετική καταγραφή των τίτλων. Να, σαν αυτό εδώ:
Πλην του Arch Linux, δεν υπάρχει διαθέσιμο πακέτο στα αποθετήρια λογισμικού των διανομών. Ίσως γιατί η εφαρμογή δεν είναι αρκετά γνωστή. Μη σκας, όμως. O James Davies, δημιουργός του Tauon Music Box, το διαθέτει μέσω του Flathub και του Snapcraft και έτσι μπορείς να το έχεις πολύ εύκολα.
Μην περιμένεις να σου γράψω τα πάντα εδώ. Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την εφαρμογή, κάνε μια βόλτα στην ιστοσελίδα της. Και, αν τυχόν συναντήσεις κάποιο bug, θα σε παρακαλέσω να το αναφέρεις για να διορθωθεί στον πηγαίο κώδικα.
Αυτά είχα να σου πω εγώ για το Tauon Music Box. Αν σου κίνησαν το ενδιαφέρον, μη χάνεις χρόνο και δοκίμασέ το. Πιστεύω ότι θα σου προσφέρει μια ιδιαίτερη εμπειρία στην ακρόαση της μουσικής σου. Σε περιμένω να συζητήσουμε στα σχόλια τις εντυπώσεις που σου άφησε.
Η βαθμολογία του Tauon Music Box
Εκτίμηση
Το Tauon Music Box είναι μια δυναμική εφαρμογή αναπαραγωγής μουσικής με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, σχεδιασμένη με βάση τις τοπικές συλλογές αρχείων ήχου.
Yesterday evening I was trying to use the soul package with XeLaTeX but it did not work. More specifically, the command \ul
did not work with Greek texts. I did some google search and I found a way to make the package usable with XeLaTeX. In the preable of your XeLaTeX file add the following commands:
\makeatletter
\font\SOUL@tt=”[FreeMono.otf]”
%\makeatletter\font\SOUL@tt=”Consolas”
\setbox\z@\hbox{\SOUL@tt-}
\SOUL@ttwidth\wd\z@
\makeatother
One needs a monospaced font that will be used internally by the soul package. Here I am suggesting the use of freemono but one can use any other font that contains the script you intend to use in a document. If the font does not contain glyphs for the script one plans to use, then the package will not work at all. It sould be a good idea to create a package but since the solution depends on a font, it cannot be a generic solution.
To Blog της Ελληνικής κοινότητας του Bitcoin
Το Bitcoin ξεπέρασε και το φράγμα τους ενός τρισεκατομμυρίου δολαρίων σε συνολική κεφαλαιοποίηση ενώ η ισοτιμία του συνεχίζει την ξέφρενη ανοδική της πορείας σπάζοντας και το φράγμα σήμερα των 55.000 δολαρίων με αυτή την στιγμή να διαμορφώνεται λίγο πάνω από τα 56.000 δολάρια. Ενδεικτικό του ενδιαφέροντος που βρίσκεται το Bitcoin στα χαρτοφυλάκια κυρίως χρηματιστηριακών επενδυτών είναι και το ντεμπούτο του πρώτου Bitcoin ETF στο χρηματιστήριο του Καναδά καθώς ξεπέρασε ο όγκος διαπραγμάτευσης τα 165 εκατομμύρια δολάρια.
Οι θετικές ειδήσεις γύρω από το ψηφιακό νόμισμα κυρίως που αφορούν επενδυτικά fund όπως η πρόσφατη δήλωση της BlackRock’s ότι κοιτάει με ενδιαφέρον το Bitcoin δίνουν συνεχή ώθηση στην αξία του ψηφιακού νομίσματος.
Την ίδια ώρα η επεξεργαστική ισχύ του Bitcoin mining δικτύου παραμένει πάνω από 150EH/s ακόμα και αυτή την περίοδο που λόγο των ασθενών βροχοπτώσεων στην Κίνα όπου έχουν έδρα τα μεγαλύτερα mining farm δίπλα στα υδρουλεκτρικά φράγματα παραδοσιακά έχουμε και σταθεροποίηση η μείωση αυτής της ισχύς.
Mαζί όμως με την ισοτιμία μεγάλη άνοδο έχουν πάρει και τα fee του Bitcoin καθώς για να μπει μια συναλλαγή στο επόμενο block του Bitcoin Blockchain αυτή την στιγμή θέλει πάνω από 17 δολάρια λόγο και του μεγάλου αριθμού ανεπιβεβαίωτων συναλλαγών που ξεπερνάνε τις 80.000. Γιαυτό τον λόγο βλέπουμε ανακοινώσεις από ανταλλακτήρια όπως πρόσφατα το kraken για ενσωμάτωση του lightning network ώστε να αποσυμφορηστεί το δίκτυο και να μηδενιστούν αυτά τα fee.
The post Το Bitcoin ξεπερνάει σε κεφαλαιοποίηση το 1 τρισεκατομμύριο δολάρια appeared first on To Blog της Ελληνικής κοινότητας του Bitcoin.
Η QuickLogic Corporation ανακοίνωσε τo νέο της κιτ ανάπτυξης Qomu, ενός συνδυασμού form factor Arm Cortex-M4F MCU + eFPGA που χωράει σε μια θύρα USB Type-A. Βελτιστοποιημένο για την πρωτοβουλία QuickLogic Open Reconfigurable Computing (QORC), το κιτ υποστηρίζεται από μια μεγάλη ποικιλία εργαλείων ανάπτυξης ανοιχτού κώδικα, συμπεριλαμβανομένων των Zephyr, FreeRTOS, SymbiFlow και Renode, τα οποία διευρύνουν την πρόσβαση και επιτρέπουν στους σχεδιαστές να αναπτύσσουν εφαρμογές σχεδόν οπουδήποτε .
Το κιτ ανάπτυξης Qomu περιέχει το EOS S3 MCU + eFPGA SoC, το οποίο επιτρέπει ικανοποιητική επεξεργαστική ισχύ για ένα τόσο μικρό κιτ ανάπτυξης. Το MCU επιτρέπει την απρόσκοπτη ανάπτυξη λογισμικού, ενώ το ενσωματωμένο FPGA (eFPGA) μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την επιτάχυνση ή την εκφόρτωση αλγορίθμων από το MCU ή για απλή εφαρμογή προσαρμοσμένης IP ή την παροχή glue logic. Ενώ το κιτ μπορεί να εφαρμόσει ένα ευρύ φάσμα λειτουργιών για ένα μεγάλο τμήμα της αγοράς, είναι ιδιαίτερα κατάλληλο για εφαρμογές αιχμής IoT - ειδικά εκείνες που απαιτούν εξαιρετικά χαμηλή κατανάλωση ισχύος και δυνατότητες τεχνητής νοημοσύνης ή μηχανικής μάθησης.
Η πρωτοβουλία QORC της QuickLogic οδήγησε σε ένα πλήρως ανοιχτό περιβάλλον εργαλείων ανάπτυξης για το κιτ ανάπτυξης Qomu. Τα εργαλεία ανάπτυξης ανοιχτού κώδικα περιλαμβάνουν εφαρμογές όπως SymbiFlow synthesis, place & route, και bitstream generation. Πολλά παραδείγματα εφαρμογών και gateway είναι άμεσα διαθέσιμα δωρεάν. Εκτός από την τυπική υποστήριξη Verilog με το SymbiFlow, το Qomu υποστηρίζει το nMigen για ροή σχεδίασης Python-to-FPGA. Πρόσθετα εργαλεία ανοιχτού κώδικα περιλαμβάνουν τα Zephyr, FreeRTOS και Remodel.
Το κιτ ανάπτυξης Qomu διατίθεται αποκλειστικά μέσω του Crowd Supply.
Πηγή άρθρου: https://www.eeworldonline.com/
Το Linspire 10 κυκλοφόρησε την περασμένη εβδομάδα ως η νεότερη έκδοση της διανομής που ήταν γνωστή ως Lindows πριν από 15 περίπου χρόνια.
Το Linspire για όσους δεν την γνωρίζουν, είναι μια από τις παλιότερες διανομές Linux και παρά τις αλλαγές, δικαστικές διαμάχες με την Microsoft, υπάρχει ακόμα (βλέπε: Freespire 4.0 διαθέσιμη η νέα έκδοση)
Ενώ η διανομή Linspire έμεινε στην αφάνεια για αρκετά χρόνια και η τρέχουσα ιδιοκτησία της διανομής, η PC/OpenSystems, προσπαθεί να «αναζωογονήσει» τη διανομή της με το Linspire 10 να αντιπροσωπεύει την τελευταία της έκδοση. Το Linspire 10 Beta είχε κυκλοφορήσει στα τέλη του περασμένου έτους και η εταιρεία PC/OpenSystems ισχυριζόταν ότι το Linspire είναι η νούμερο ένα διανομή για νέους, μέσους και προχωρημένους χρήστες.
Τώρα με την επίσημη έκδοση της Linspire 10 αναφέρουν ότι «εργάστηκαν επιμελώς για να αναπτύξουν την καλύτερη, πιο προσεκτικά σχεδιασμένη και κατασκευασμένη επιφάνεια εργασίας στην αγορά σήμερα, η οποία είναι διαισθητική, αποτελεσματική, έτοιμη για τις εργασίες σας.»
Αυτή η εμπορική διανομή Linux, η οποία ξεκινά από 29,99 δολάρια στις ΗΠΑ για μία άδεια χρήσης (χωρίς υποστήριξη) ή έως και 2500 δολάρια για εταιρική άδεια, βασίζεται στο Ubuntu 20.04 LTS με πυρήνα Linux 5.8, μια προσαρμοσμένη επιφάνεια εργασίας GNOME 3.36 (τύπου Ubuntu), το Chrome 88 και άλλα ενημερωμένα πακέτα.
Διάφορα επιπλέον πακέτα όπως το Microsoft PowerShell 7, μια σουίτα multimedia για τις έγραφες DVD / Blu-ray και άλλα λογισμικά που απαιτούν άδειες χρήσης στις ΗΠΑ, παρέχεται προεγκατεστημένα.
Πηγή άρθρου: https://planet.ellak.gr/ , https://cerebrux.net
Η ομάδα του Open Source Observatory της Ευρωπαικής Επιτροπής OSOR δημοσίευσε τις Οδηγίες για τις βιώσιμες κοινότητες ανοιχτού κώδικα στον δημόσιο τομέα!
Οι Οδηγίες προσφέρουν πρακτικές συμβουλές για δημόσιους υπαλλήλους σε όλα τα επίπεδα διοίκησης, διαχειριστές έργων, προγραμματιστές πληροφορικής και λάτρεις λογισμικού ανοιχτού κώδικα (OSS) που θέλουν να αλληλεπιδράσουν με το OSS ή για όσους είναι απλώς περίεργοι για το τι μπορεί να συνεπάγεται μια τέτοια προσπάθεια.
Οι εργασίες για τις Κατευθυντήριες Γραμμές ξεκίνησαν με την παρατήρηση ότι, ενώ ο αριθμός των έργων ανοιχτού κώδικα στον ευρωπαϊκό δημόσιο τομέα αυξάνεται συνεχώς, πολλές κοινότητες που χτίζονται γύρω από αυτά τα έργα αγωνίζονται να διατηρηθούν. Η ανάλυση των παραγόντων επιτυχίας των βιώσιμων κοινοτήτων OSS στο δημόσιο τομέα και πέντε μελέτες περιπτώσεων σχετικά με τις βιώσιμες κοινότητες αποκάλυψαν ότι πέντε βασικά στοιχεία καθορίζουν τη βιωσιμότητα της κοινότητας του OSS:
Ο στόχος των κατευθυντήριων γραμμών είναι να δείξει πώς να εφαρμόσουμε αυτούς τους παράγοντες με επιτυχία όταν ο δημόσιος τομέας ασχολείται με ανοιχτό κώδικα.
Οι Οδηγίες βασίζονται στην πεποίθηση ότι οι δημόσιες διοικήσεις δεν πρέπει απλώς να επαναχρησιμοποιούν το Ανοιχτό Λογισμικό (δηλαδή να είναι καταναλωτές), αλλά να είναι ενεργά μέλη και συνεισφέροντες στις κοινότητες που υπάρχουν γύρω από αυτό το λογισμικό. Επομένως, οι Οδηγίες χωρίζονται σε τρία βασικά κεφάλαια που διερευνούν πώς οι δημόσιες διοικήσεις θα μπορούσαν να αλληλεπιδράσουν με το OSS με βιώσιμο τρόπο:
Για την συγγραφή των οδηγιών υπήρχε συνεχή επικοινωνία με την κοινότητα ανοιχτού κώδικα, για να είναι σίγουρο ότι το τελικό αποτέλεσμα δεν βασίζεται μόνο σε διεξοδική έρευνα, αλλά θα είναι επίσης πραγματικά κοινοτικό.
Για σχόλια και προτάσεις βελτίωσης, επικοινωνήστε με τη διεύθυνση [email protected] .
Διαβάστε ακόμα:
Ανάλυση των παραγόντων επιτυχίας των βιώσιμων κοινοτήτων OSS στο δημόσιο τομέα
Μελέτες περιπτώσεων αειφορίας – Κέντρο γνώσης OSOR
Πηγή άρθρου: https://joinup.ec.europa.eu/
Η ΕΕ σχεδιάζει να υπάρχει μια γενική και αδιάκριτη αυτόματη σάρωση για ύποπτο περιεχόμενο σε όλες τις ιδιωτικές συζητήσεις, τα μηνύματα και τα μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. Ο δηλωμένος στόχος: Η δίωξη της παιδικής πορνογραφίας. Το αποτέλεσμα: Μαζική παρακολούθηση μέσω ενός πλήρως αυτοματοποιημένου ελέγχου μηνυμάτων και συνομιλίας σε πραγματικό χρόνο και το τέλος του απόρρητου της ψηφιακής αλληλογραφίας.
Το 2020, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρότεινε μια «προσωρινή» νομοθεσία με σκοπό να επιτρέψει την αναζήτηση όλων των ιδιωτικών συζητήσεων, μηνυμάτων και μηνυμάτων ηλεκτρονικού ταχυδρομείου για παράνομες απεικονίσεις ανηλίκων και απόπειρα έναρξης επαφών με ανηλίκους. Αυτό επιτρέπει στους παρόχους Facebook Messenger, Gmail, κ.ά., να σαρώνουν κάθε μήνυμα για ύποπτο κείμενο και εικόνες. Αυτό συμβαίνει σε μια πλήρως αυτοματοποιημένη διαδικασία και χρησιμοποιώντας «τεχνητή νοημοσύνη» που είναι επιρρεπείς σε σφάλματα. Εάν ένας αλγόριθμος θεωρεί ύποπτο ένα μήνυμα, το περιεχόμενο και τα μετα-δεδομένα του αποκαλύπτονται αυτόματα και χωρίς ανθρώπινη επαλήθευση σε έναν ιδιωτικό οργανισμό με έδρα τις ΗΠΑ και από εκεί στις εθνικές αστυνομικές αρχές παγκοσμίως. Οι αναφερόμενοι χρήστες δεν ενημερώνονται.
Ορισμένοι πάροχοι υπηρεσιών στις ΗΠΑ, όπως το Gmail και το Outlook.com, εκτελούν ήδη αυτόματο έλεγχο ανταλλαγής μηνυμάτων και συνομιλίας. Μέσω ενός δεύτερου νόμου, η Επιτροπή της ΕΕ προτίθεται να υποχρεώσει όλους τους παρόχους υπηρεσιών συνομιλίας, ανταλλαγής μηνυμάτων και e-mail να αναπτύξουν αυτήν την τεχνολογία μαζικής παρακολούθησης.
Πώς μας επηρεάζει αυτό;
Χρονοδιάγραμμα
Οι τριμερείς διαπραγματεύσεις βρίσκονται σε εξέλιξη μεταξύ εκπροσώπων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και των κυβερνήσεων της ΕΕ με τη συμμετοχή της Επιτροπής της ΕΕ σχετικά με τη νομοθετική πρόταση . Οι διαφορετικές θέσεις των τριών μερών αναφέρονται εδώ λεπτομερώς (Αγγλικά) . Οι οργανώσεις προστασίας των παιδιών ασκούν τεράστια πίεση. Όλες οι κοινοβουλευτικές ομάδες τάσσονται υπέρ του αδιάκριτου ελέγχου ανταλλαγής μηνυμάτων και συνομιλιών, με εξαίρεση τους Πράσινους / EFA και την Αριστερά. Η έγκριση της νομοθεσίας θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί τον Μάρτιο.
Τον Απρίλιο, η Επιτροπή της ΕΕ προτίθεται να υποβάλει μια δεύτερη νομοθετική πρόταση, η οποία είναι να αναγκάσει όλους τους παρόχους υπηρεσιών ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, ανταλλαγής μηνυμάτων και συνομιλιών να αναζητήσουν περιεκτικά όλα τα ιδιωτικά μηνύματα παρά την έλλειψη υποψιών.
Σύμφωνα με τη νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, η μόνιμη και ολοκληρωμένη αυτοματοποιημένη ανάλυση ιδιωτικών επικοινωνιών παραβιάζει θεμελιώδη δικαιώματα και απαγορεύεται (παράγραφος 177). Για αυτόν τον λόγο, ο βουλευτής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Patrick Breyer υπέβαλε καταγγελία κατά των αμερικανικών εταιρειών Facebook και Google στις αρχές προστασίας δεδομένων για παραβίαση του γενικού κανονισμού για την προστασία δεδομένων.
Πρόσθετες πληροφορίες και επιχειρήματα
Γιατί ο έλεγχος συνομιλιών και μηνυμάτων θα βλάψει τα παιδιά
Οι υποστηρικτές ισχυρίζονται ότι τα μηνύματα χωρίς διακρίσεις και ο έλεγχος συνομιλιών διευκολύνουν τη δίωξη της σεξουαλικής εκμετάλλευσης παιδιών. Ωστόσο, αυτό το επιχείρημα είναι αμφιλεγόμενο, ακόμη και μεταξύ των θυμάτων σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών. Στην πραγματικότητα, ο έλεγχος ανταλλαγής μηνυμάτων και συνομιλίας μπορεί να βλάψει τα θύματα και τα πιθανά θύματα σεξουαλικής εκμετάλλευσης:
Έγγραφα σχετικά με τη νομοθετική διαδικασία
Διαβάστε περισσότερα στο https://www.patrick-breyer.de/?page_id=594160&lang=en
<!--
<policy domain="coder" rights="none" pattern="PS" />
<policy domain="coder" rights="none" pattern="PS2" />
<policy domain="coder" rights="none" pattern="PS3" />
<policy domain="coder" rights="none" pattern="EPS" />
<policy domain="coder" rights="none" pattern="PDF" />
<policy domain="coder" rights="none" pattern="XPS" />
-->
<policy domain="module" rights="read|write" pattern="{PS,PS2,PS3,EPS,PDF,XPS}">
ThinkPad-X240
Operating System: Ubuntu 20.04.2 LTS
Kernel: Linux 5.8.0-43-generic
Architecture: x86-64
Η Δημόσια Κεντρική Ιστορική Βιβλιοθήκη Κέρκυρας, στο πλαίσιο λειτουργίας του Corfu Tech Lab, και σε συνεργασία με το Wikimedia CUG Greece, διοργανώνει ένα “Εργαστήριο Wikipedia”, μέσω τηλεδιάσκεψης.
Το εργαστήριο είναι συνέχεια των προηγούμενων θα περιλαμβάνει ανάρτηση και χρήση εικόνων και άλλων πολυμέσων από τη Wikipedia και τα Wikimedia Commons.
Περιεχόμενο εργαστηρίου:
– ανάρτηση και χρήση εικόνων στη Wikipedia
– πνευματικά δικαιώματα και ελεύθερες άδειες χρήσης
– τρόποι αλληλεπίδρασης μεταξύ των χρηστών
– χρήση άλλων πολυμέσων (βίντεο, ήχος) από τη Wikipedia και τα Wikimedia Commons
– ελευθερία πανοράματος
Αποστολή της Wikipedia είναι η ελεύθερη και απρόσκοπτη πρόσβαση των πληθυσμιακών κοινοτήτων στη γνώση και στην πληροφορία. Η ίδια αποτελεί ένα εξαιρετικό σημείο εκκίνησης για έρευνα και μπορεί να φανεί ιδιαίτερα χρήσιμη για την απόκτηση γρήγορης και εύλογα προσιτής επισκόπησης ενός συγκεκριμένου θέματος. Μπορεί να είναι εξαιρετικά λεπτομερής και ολοκληρωμένη, ιδιαίτερα σε θέματα όπως η τεχνολογία και η επιστήμη.
Η συμμετοχή είναι ελεύθερη.
Ομιλητές:
Μαγιολαδίτης Μάριος
Μαθηματικός, Υπεύθυνος Εργαστηρίου Ρομποτικής “Corfu Tech Lab” της ΔΗ.ΚΕ.Ι.ΒΙ.Κ.
Σταμπουλής Κωνσταντίνος
Διαχειριστής και Συντάκτης της Ελληνικής Wikipedia, Μέλος του Wikimedia CUG Greece
Η παρακολούθηση θα πραγματοποιηθεί μέσω του υπερσυνδέσμου της ΔΗ.ΚΕ.Ι.ΒΙ. Κέρκυρας
https://zoom.us/j/99203621361?pwd=N0tlYlBsNk16em5YZXR6OThLTnBEUT09
Δηλώσεις συμμετοχής:
https://forms.gle/DSBBZc2Vb2zm5JvW8
Στις 12 Φεβρουαρίου έληγε η προθεσμία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να απαντήσει στην έρευνα του Ευρωπαίου Συνηγόρου του Πολίτη σχετικά με την έλλειψη διαφάνειας και υπευθυνότητας στις διαπραγματεύσεις της ΕΕ για το εμβόλιο Covid19 με τη φαρμακοβιομηχανία. Εκτός από την εξαγωγή συμπερασμάτων σχετικά με το αντιπαραγωγικό απόρρητο, η έρευνα ελπίζουμε ότι θα οδηγήσει στην αποκάλυψη μεγάλου αριθμού εσωτερικών εγγράφων, ρίχνοντας φως στις διαπραγματεύσεις και θα βοηθήσει στο να δοθούν απαντήσεις σε πολλά καυτά ερωτήματα.
Η έρευνα του Διαμεσολαβητή ξεκίνησε τον Ιανουάριο του 2021. Αφορμή στάθηκαν δύο καταγγελίες του Παρατηρητηρίου Εταιρειών της Ευρώπης εναντίον της καταπάτησης του δικαιώματος ελεύθερης διακίνησης της Πληροφορίας (FOI) από την Ευρωπαϊκή Επιτροπής, σχετικά με τις διαπραγματεύσεις της με φαρμακευτικές εταιρείες για αγορές εμβολίων COVID-19. Τα αιτήματα υποβλήθηκαν ακριβώς όπως δημοσιεύθηκαν την έκθεσή μας «Ισχύς και κέρδος κατά τη διάρκεια μιας πανδημίας – γιατί η φαρμακευτική βιομηχανία χρειάζεται περισσότερο έλεγχο, όχι λιγότερο».
Όπως σημειώνει αυτή η έκθεση, «Σε μια πανδημία, η φαρμακευτική βιομηχανία χαιρετίζεται ως σωτήρας. Ωστόσο, η βιομηχανία χρησιμοποιεί την κρίση για να κλειδώσει το προβληματικό μοντέλο που μεγιστοποιεί τα κέρδη. Πιέζοντας για δημόσιο χρήμα χωρίς δεσμευτικούς κανόνες, την ίδια στιγμή που δημιουργεί ισχυρότερους κανόνες μονοπωλίου για τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας, η λίστα επιθυμιών της βιομηχανίας θα μπορούσε να περιορίσει την πρόσβαση σε φάρμακα και εμβόλια COVID-19, παρατείνοντας την πανδημία στο όνομα του κέρδους.”
Διοικητική αρετή
Η έρευνα ασχολείται με την άρνηση της Επιτροπής να αποκαλύψει το συμβόλαιο αγοράς εμβολίων COVID-19 με την AstraZeneca, το πρώτο που υπέγραψε η Επιτροπή πέρυσι. Η Επιτροπή απέρριψε αίτημα δημοσιοποίησης του Παρατηρητηρίου Εταιρειών της Ευρώπης, αναφέροντας ότι πρέπει να προστατευθούν τα εμπορικά συμφέροντα της AstraZeneca και ισχυρίστηκε ότι δεν υπερισχύει το δημόσιο συμφέρον σε ζητήματα διαφάνειας. Υποβάλαμε ένσταση για αυτήν την απόφαση, αλλά η Επιτροπή επανειλημμένα απέφυγε να απαντήσει εντός των προθεσμιών που ορίζονται στη νομοθεσία της ΕΕ. Η Επιτροπή αρνήθηκε επίσης να αποκαλύψει άλλα έγγραφα που σχετίζονται με τις διαπραγματεύσεις για τα εμβόλια, συμπεριλαμβανομένων σημειώσεων συναντήσεων και αλληλογραφίας με τις φαρμακευτικές εταιρείες (καθώς και τα ονόματα των μελών της κοινής ομάδας διαπραγματεύσεων, η οποία αποτελείται από επτά εμπειρογνώμονες που ορίζονται από τις κυβερνήσεις των κρατών μελών).
Έκτοτε, η Επιτροπή δημοσίευσε τη σύμβαση AstraZeneca (καθώς και τις συμβάσεις CureVac και Sanofi-GSK). Τα συμβόλαια δημοσιεύθηκαν σε αναδιατυπωμένη μορφή με διαγραμμένες βασικές παραγράφους (αν και το πλήρες κείμενο της σύμβασης AstraZeneca βρίσκεται στο δημόσιο διάλογο ολόκληρο, λόγω βλάβης με τη μορφή του pdf που η Επιτροπή ανέβασε την πρώτη φορά). Η Επιτροπή ανακοίνωσε επίσης ότι ζήτησε και σε άλλες τρεις φαρμακευτικές εταιρείες να συμφωνήσουν να φέρουν τελικά στη δημοσιότητα τις μεταξύ τους συμβάσεις. Η ξαφνική προθυμία της Επιτροπής να αποκαλύψει τις λεπτομέρειες αυτών των συμβάσεων – μετά από την αβάσταχτη δημόσια πίεση – θέτει ξεκάθαρα υπό αμφισβήτηση τον μόλιν πριν λίγους μήνες ισχυρισμό της ότι «δεν υπήρχε υπερισχύον δημόσιο συμφέρον» σε ζητήματα διαφάνειας.
Η στροφή της Επιτροπής ήρθε όταν η AstraZeneca ανακοίνωσε καθυστερήσεις στην παράδοση εμβολίων, πράγμα που προκάλεσε συζήτηση υψηλού επιπέδου μεταξύ αξιωματούχων – CEO ως προς τις συμβατικές υποχρεώσεις της εταιρείας. Η Ευρωπαία Συνήγορος, Emily O’Reilly σχολίασε στις αρχές της περασμένης εβδομάδας: «Ξαφνικά η διαφάνεια έγινε βασικό θέμα ημερήσιας διάταξης, καθώς μια αναδιατυπωμένη έκδοση του συμβολαίου βγήκε στο δημόσιο λόγο και η Επιτροπή το χρησιμοποίησε αυτό για να υποστηρίξει την αμφισβητούμενη υπόθεση κακής πίστης εναντίον της φαρμακευτικής εταιρείας». Η O’Reilly συνέχισε: «Αλλά αν η Επιτροπή ήθελε περισσότερη διαφάνεια σε αυτόν τον τομέα, προκειμένου, όπως λέει, να αυξήσει την εμπιστοσύνη του κοινού στα εμβόλια, τότε προφανώς αυτή η διαφάνεια θα μπορούσε να αποτελέσει μέρος των διαπραγματεύσεων με τις φαρμακευτικές εταιρείες. Δεν χρειαζόταν να περάσουμε μια κρίση για να κατασταθεί η διαφάνεια διοικητική αρετή.”
Προσέγγιση σόφτμπολ
Η έρευνα της Ευρωπαίας Συνηγόρου θα αξιολογήσει τώρα το απόρρητο της Επιτροπής σχετικά με τις συμβάσεις και άλλα έγγραφα που σχετίζονται με τις διαπραγματεύσεις για τα εμβόλια, συμπεριλαμβανομένου του τρόπου με τον οποίο συγκρίνεται αυτή η στρατηγική με τις υποχρεώσεις του δικαίου της ΕΕ για την ελευθερία ενημέρωσης και τη Συνθήκη της Λισαβόνας (που προτείνει τη μέγιστη διαφάνεια). Εκτός από την εξαγωγή συμπερασμάτων σχετικά με τη μυστική προσέγγιση της Επιτροπής, η έρευνα ελπίζουμε ότι θα οδηγήσει στην αποκάλυψη μεγάλου αριθμού άλλων εγγράφων (συμπεριλαμβανομένων σημειώσεων συναντήσεων και αλληλογραφίας με τις φαρμακευτικές εταιρείες), έγγραφα που θα ρίξουν φως στις διαπραγματεύσεις και θα βοηθήσουν στην απάντηση πολλών καυτών ερωτημάτων. Πράγματι, όπως αναφέρθηκε παραπάνω, το αρχικό αίτημα του Παρατηρητηρίου Εταιρειών της Ευρώπης για αυτά τα έγγραφα απορρίφθηκε.
Οι πρώτες νομικές εκτιμήσεις των δημοσιευμένων συμβάσεων δείχνουν ότι τα κείμενα έχουν σημαντικές αδυναμίες, συμπεριλαμβανομένων των διφορούμενων ημερομηνιών παράδοσης και της έλλειψης κυρώσεων σε περίπτωση που οι εταιρείες δεν συμμορφωθούν. Ο ερευνητής δημοσιογράφος Stefano Valentino, ο οποίος συμβουλεύτηκε αρκετούς νομικούς εμπειρογνώμονες, καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η ΕΕ χρησιμοποίησε μια «προσέγγιση σόφτμπολ» στις διαπραγματεύσεις και τώρα «έχει δεμένα τα χέρια της» όταν οι φαρμακευτικές εταιρείες ανακοινώνουν καθυστερήσεις στην παράδοση ενώ βασίζεται στην καλή θέληση των εταιρειών. «Το μόνο βέβαιον σε όλα αυτά», υποστηρίζει ο Valentino, «είναι η αδύναμη θέση στην οποία η ΕΕ και τα κράτη μέλη έχουν τοποθετηθεί, αναλαμβάνοντας οικονομικούς κινδύνους υψηλού ρίσκου και μια μη απαιτητική στάση απέναντι στους προμηθευτές».
Όπως είπε η Viviana Galli της Ευρωπαϊκής Συμμαχίας για Υπεύθυνη Ε & Α και Προσιτά Φάρμακα: «Κατά τη διαπραγμάτευση των συμβάσεων, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τα κράτη μέλη θα έπρεπε να έχουν δώσει πολύ μεγαλύτερη προσοχή στην προστασία του δημοσίου συμφέροντος, βάζοντας συγκεκριμένες ρήτρες που αποδίδουν ευθύνη στις εταιρείες σε περίπτωση μη συμμόρφωσης με τους προτεινόμενους όρους».
Η παγκόσμια δημόσια υγεία πάνω από τα κέρδη
Ενώ οι κοινές προμήθειες από τα 27 κράτη μέλη της ΕΕ ήταν σαφώς η σωστή προσέγγιση, φαίνεται ότι οι διαπραγματευτές της ΕΕ θα μπορούσαν να έχουν επιτύχει πολύ καλύτερα αποτελέσματα λαμβάνοντας υπόψη την ισχυρή διαπραγματευτική θέση που είχαν. Μην ξεχνάμε ότι μιλάμε για διαπραγματεύσεις για λογαριασμό 27, κυρίως πολύ πλούσιων, ευρωπαϊκών χωρών, κατά τη διάρκεια μιας πανδημίας, για την οποία οι φαρμακευτικές εταιρείες είχαν δεσμευτεί δημόσια να θέσουν την παγκόσμια υγεία πάνω από τα κέρδη. Οι διαπραγματευτές είχαν επιπλέον έναν πολύ σημαντικό προϋπολογισμό διαθέσιμο για τις φαρμακευτικές εταιρείες, προκειμένου να χρηματοδοτήσουν την έρευνα και την ανάπτυξη και την παραγωγική δυνατότητα. Οι διαπραγματευτές είχαν στη διάθεσή τους δεσμευμένα δημόσια χρήματα για να αφαιρέσουν το επενδυτικό ρίσκο και – σε κάποιο βαθμό – την ευθύνη από τις φαρμακευτικές εταιρείες που εργάζονται για την ανάπτυξη εμβολίων COVID-19. Ως αντάλλαγμα θα έπρεπε τουλάχιστον να επιμείνουν σε πολύ ισχυρές ρήτρες για την υπεράσπιση του δημοσίου συμφέροντος.
Η σύγκρουση της Επιτροπής με την AstraZeneca (και προηγούμενες ανακοινώσεις της Pfizer για δυσκολίες στην επίτευξη των υποσχέσεων) έδειξε την αδυναμία της στρατηγικής της ΕΕ να βασίζεται σε λίγες φαρμακευτικές εταιρείες όχι μόνο για την έρευνα και την ανάπτυξη των εμβολίων, αλλά και για την παρασκευή του απαιτούμενου αριθμού δόσεων. Οι διαπραγματευτές θα έπρεπε να είχαν χρησιμοποιήσει τις διαπραγματεύσεις για να εξασφαλίσουν μια συμφωνία που θα επέτρεπε σε πολλές περισσότερες εταιρείες να προετοιμαστούν για την παραγωγή και έτσι να διαθέσουν πολύ μεγαλύτερες ποσότητες εμβολίων στην Ευρώπη και σε ολόκληρο τον κόσμο. Αντίθετα, συμφώνησαν σε ένα ελαττωματικό μοντέλο μονοπωλίου διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας (πατεντών) που ωφελεί μόνο τις μεγάλες φαρμακοβιομηχανίες και παρατείνει άσκοπα την πανδημία, αφήνοντας πολλές αδύναμες χώρες χωρίς πρόσβαση στα εμβόλια.
Η προσέγγιση που επέλεξε η ΕΕ (καθώς και οι ΗΠΑ και άλλες χώρες του ΟΟΣΑ) έχει ως αποτέλεσμα τη διάθεση εμβολίων με πολύ αργό ρυθμό, τόσο στην Ευρώπη όσο και ακόμη πιο έντονα στον υπόλοιπο κόσμο. Οι πληθυσμοί των περισσότερων αφρικανικών και πολλών ασιατικών χωρών πιθανότατα θα εμβολιαστούν σε ικανοποιητικό ποσοστό για την αντιμετώπιση του κορωνοϊού το 2023 ή και αργότερα. Όπως προειδοποιεί ο Γενικός Διευθυντής της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας, Δρ Tedros Adhanom Ghebreyesus, «ο κόσμος βρίσκεται στα πρόθυρα μιας καταστροφικής ηθικής αποτυχίας».
Και δεν είναι μόνο ηθική αποτυχία, αλλά και πρακτική. Η εμφάνιση νέων επικίνδυνων μεταλλαγμένων στελεχών του ιού, για τα οποία τα εμβόλια μπορεί να προσφέρουν λιγότερη προστασία, δείχνει ότι η ταχύτητα του εμβολιασμού είναι ύψιστης σημασίας και ότι απαιτείται μια παγκόσμια προσέγγιση αλληλεγγύης. Επιτρέποντας στις φαρμακευτικές εταιρείες να αποφασίσουν πώς και πότε θα παρασκευάσουν εμβόλια και για ποιον, δημιουργεί τεχνητή έλλειψη με καταστροφικές συνέπειες. Η εμπιστοσύνη σε αυτές τις εταιρείες να εκχωρήσουν εθελοντικά εμβόλια σε παγκόσμιες ομάδες διανομής, όπως η Covax, έχει αποδειχθεί καταστροφική.
Τα εμβόλια ως παγκόσμιο κοινό αγαθό
Κατά τους πρώτους μήνες της πανδημίας, η Πρόεδρος της Επιτροπής Von der Leyen δήλωσε επανειλημμένα ότι τα εμβόλια κατά της COVID-19 πρέπει να αντιμετωπίζονται ως παγκόσμιο δημόσιο αγαθό. Ωστόσο, το μοντέλο που συμφωνήθηκε με τις μεγάλες φαρμακοβιομηχανίες στις συμβάσεις εμβολίων αντιβαίνει ουσιαστικά σε αυτές τις υποσχέσεις. Η Von der Leyen υπερασπίστηκε την παγκόσμια διάσταση της στρατηγικής της ΕΕ, υποστηρίζοντας ότι «τα εμβόλια μας θα δοθούν σε άλλες χώρες», αλλά λαμβάνοντας υπόψη τον αργό ρυθμό παραγωγής, αυτό είναι σχεδόν αδύνατο. Επιπλέον, το συμβόλαιο CureVac, για παράδειγμα, απαγορεύει στις ευρωπαϊκές χώρες να μεταπωλούν, να εξάγουν ή να χορηγούν δόσεις – συμπεριλαμβανομένης της Covax – χωρίς άδεια από την εταιρεία. Το να δοθεί δικαίωμα βέτο στην εταιρεία για τη μεταφορά εμβολίων είναι σαφώς αντίθετο με τους δηλωμένους στόχους της στρατηγικής της ΕΕ.
Η σοφτμπόλ στάση της ΕΕ με τις μεγάλες φαρμακοβιομηχανίες – η συνέχιση μιας συνήθειας δεκαετιών να παραχωρεί στον τομέα υπερβολική ισχύ έναντι της πολιτικής για τα φάρμακα – επηρεάζει τους στόχους της ΕΕ. Μόλις πριν λίγες μέρες η Επιτροπή άρχισε να συνειδητοποιεί ότι πρέπει να παρέμβει για να αυξήσει την παραγωγή εμβολίων. Στις 10 Φεβρουαρίου 2021, η Von der Leyen ενημέρωσε τους ευρωβουλευτές σχετικά με τη δημιουργία μιας νέας «ειδικής ομάδας για την αύξηση της βιομηχανικής παραγωγής εμβολίων, υπό την εποπτεία του Επιτρόπου για την εσωτερική αγορά, Thierry Breton. “Ο στόχος είναι να εντοπίσουμε προβλήματα και να βοηθήσουμε να βρεθούν λύσεις”, δήλωσε.
Όπως υπογραμμίζει ο James Love της οργάνωσης Knowledge Ecology International, «ο κόσμος έχει ουσιαστικά χάσει ένα χρόνο ως προς τη συσώρευση τεχνογνωσίας για την παρασκευή εμβολίων». Η αναβάθμιση της παραγωγής στην Ευρώπη και στον υπόλοιπο κόσμο είναι πλέον κάτι περισσότερο από επείγον. Η φαρμακευτική βιομηχανία εν τω μεταξύ, παρά την παγκόσμια κατάσταση έκτακτης ανάγκης για την υγεία, εξακολουθεί να προσπαθεί να αποτρέψει οποιαδήποτε απομάκρυνση από το μονοπωλιακό μοντέλο ευρεσιτεχνίας. Και παρά το τεράστιο κόστος όσον αφορά τους θανάτους και εν γένει τα προβλήματα υγείας που δημιουργούνται λόγω ης COVID-19, για να μην αναφέρουμε την οικονομική πανωλεθρία, και τον πραγματικό κίνδυνο πιο ανθεκτικών σε εμβόλια μεταλλάξεων που ανακύπτουν καθώς ο ιός τρέχει ανεξέλεγκτα στους πληθυσμούς, η ΕΕ μέχρι στιγμής δεν διαταράσσει τις ισορροπίες με τις μεγάλες φαρμακοβιομηχανίες.
Μια κρίσιμη μάχη διεξάγεται επί του παρόντος στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου (ΠΟΕ), όπου οι κυβερνήσεις της Νότιας Αφρικής, της Ινδίας και περίπου 100 άλλων χωρών ζητούν την προσωρινή αναστολή του συστήματος διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας για ιατρικά προϊόντα που σχετίζονται με την COVID-19 μέχρι να επιτευχθεί παγκοσμίως ανοσία. Η προτεινόμενη «παραίτηση TRIPS» (πτυχές του δικαιώματος πνευματικής ιδιοκτησίας που σχετίζονται με το εμπόριο) θα άρει τα μονοπώλια διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας από τις μεγάλες φαρμακοβιομηχανίες και καθίσταται ζωτικής σημασίας για την ενίσχυση της παγκόσμιας παραγωγής εμβολίων, δοκιμών και θεραπειών της COVID-19. Δυστυχώς μέχρι στιγμής η ΕΕ, μαζί με τις ΗΠΑ και την Ιαπωνία, εμπόδισαν ξανά το να τεθεί σε εφαρμογή αυτή η πρωτοβουλία για τις πατέντες, σε μια πρόσφατη συνάντηση του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου στις αρχές Φεβρουαρίου. Η ΕΕ εξακολουθεί να αρνείται να παραιτηθεί από την προστασία των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας και υποστηρίζει την «εθελοντική» κοινή χρήση, μια προσέγγιση που μέχρι στιγμής έχει αποτύχει. Η κριτική εναντίον της βαθύτατα ανεύθυνης στάσης της ΕΕ αυξάνεται και υπάρχουν ακόμη ενδείξεις ότι ορισμένες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, σκέφτονται μεμονωμένα αλλαγή πλεύσης. Ο επόμενος γύρος διαπραγματεύσεων θα πραγματοποιηθεί τη δεύτερη εβδομάδα του Μαρτίου 2021 και η κοινωνία των πολιτών κινητοποιείται για να σταματήσει η ΕΕ να εμποδίζει την παραίτηση από τα TRIP.
Όλα αυτά δείχνουν γιατί η Επιτροπή και οι κυβερνήσεις των κρατών μελών έπρεπε να είχαν ακούσει τους ευρωβουλευτές και την κοινωνία των πολιτών και να παρέχουν διαφάνεια σχετικά με τις διαπραγματεύσεις για την αγορά εμβολίων από την αρχή. Η διαφάνεια γύρω από τις διαπραγματεύσεις θα επέτρεπε τη δημόσια συζήτηση και τον κοινοβουλευτικό έλεγχο, και οι αδυναμίες στην προσέγγιση της ΕΕ θα είχαν καταστεί εμφανείς πριν να είναι πολύ αργά για να διορθωθούν. Η διαφάνεια, επιπλέον, θα ενίσχυε αναμφισβήτητα τη δύναμη των διαπραγματευτών της ΕΕ έναντι των μεγάλων φαρμακοβιομηχανιών, καθώς η κοινή γνώμη θα υποστήριζε χωρίς αμφιβολία τις προσπάθειες να αναγκαστούν οι φαρμακευτικές εταιρείες – σε αντάλλαγμα της γενναιόδωρης δημόσιας χρηματοδότησης που παρέχεται – να συμφωνήσουν να κάνουν τα εμβόλια ένα παγκόσμιο δημόσιο αγαθό.
Πηγή: Corporate Europe Observatory
Πηγή άρθρου : https://www.pressenza.com/el/
Τα συγκεντρωτικά κοινωνικά δίκτυα όπως το Facebook, Instagram και Twitter διαμορφώνουν την κοινή γνώμη εκατομμυρίων ανθρώπων ενώ παράλληλα κερδίζουν πουλώντας τα προσωπικά μας δεδομένα. Είναι όμως η μόνη λύση ; Υπάρχουν εναλλακτικές που σέβονται τα προσωπικά μας δεδομένα ;
Έχουμε τελικά «φίλους» στο Facebook; Στο Instagram; Στο Twitter;
Αν αύριο για κάποιον λόγο μας κόψουν, επ’αόριστον την πρόσβαση στους λογαριασμούς μας σε αυτά τα κοινωνικά δίκτυα, πως θα νιώσουμε ; Αν δεν νιώσουμε τίποτα ή και ουδέτερα τότε συνεχίζουμε να διαβάζουμε. Αν όμως νιώσουμε ότι χάνουμε την επαφή μας με τον έξω κόσμο, πιθανόν το ελάχιστο που πρέπει να κάνουμε είναι μια αναθεώρηση ή θα πρέπει να απευθυνθούμε σε ειδικούς.
Είναι λοιπόν εύκολο να σε πείσει κάποιος να διαγράψεις το λογαριασμό σου στο Facebook, ή να απεγκαταστήσεις το WhatsApp λόγω της κακής πολιτικής του στα προσωπικά δεδομένα, αλλά όπως και να το κάνεις είναι ένα πολύ χρήσιμο εργαλείο. Η βασική του ιδέα η οποία μας επιτρέπει να είμαστε πολίτες του κόσμου και να επικοινωνούμε ελεύθερα μεταξύ μας, είναι εξαιρετική, οπότε θα πρέπει να βρούμε εναλλακτικές υπηρεσίες για να το αντικαταστήσουμε.
Ευτυχώς για εμάς, πέρα από την άμεση επικοινωνία που μπορούμε να έχουμε μέσω ανοιχτών τεχνολογιών όπως το Matrix, υπάρχουν και τα δίκτυα του Fediverse, τα οποία μας προσφέρουν παρόμοιες, αν όχι καλύτερες υπηρεσίες από ότι τα συγκεντρωτικά κοινωνικά δίκτυα ενώ παράλληλα σέβονται απόλυτα το ιδιωτικό μας απόρρητο.
Πέρα από το θέμα της συλλογής και πώλησης των προσωπικών μας δεδομένων με σκοπό το κέρδος, τα μεγάλα κοινωνικά δίκτυα έχουν και άλλα προβλήματα. Πρώτα από όλα ανήκουν σε μία εταιρία και αποθηκεύουν τα δεδομένα μας αποκλειστικά σε δικούς της server. Αυτό σημαίνει ότι δεν μπορούμε να γνωρίζουμε τα μέτρα ασφαλείας που έχουν ληφθεί, οπότε δεν ξέρουμε αν οι φωτογραφίες και οι συνομιλίες μας είναι ασφαλείς.
Δεύτερον ότι ανεβάζεις στο Facebook ή το Instagram, παύει πλέον να σου ανήκει. Μπορεί να πιστεύουμε ότι το προφίλ μας είναι «δικό μας» επειδή μόνο εμείς έχουμε τα «κλειδιά» για να μπούμε σε αυτό, αλλά η αλήθεια είναι διαφορετική. Στην πραγματικότητα τα κοινωνικά δίκτυα μας παραχωρούν χώρο στο server τους και φιλοξενούν το προφίλ μας. Ότι ανεβάζουμε στους server τους, είναι πλέον δική τους ιδιοκτησία με βάση την αμερικάνικη νομοθεσία.
Μπορεί να μας δίνουν τη δυνατότητα να διαγράψουμε τα δεδομένα μας (βλέπε Μαζική διαγραφή δημοσιεύσεων στο facebook) , αλλά στην πραγματικότητα απλά παύουμε να έχουμε εμείς πρόσβαση σε αυτά. Ένα τρίτο είναι οι αλγόριθμοι, οι οποίοι είναι ρυθμισμένοι για να σου προβάλλουν αυτό που «πιστεύουν» ότι σου αρέσει και να σου σερβίρουν προσωποποιημένες διαφημίσεις. Με τη «βοήθειά» τους δε βλέπεις ποτέ όλα τα post των «φίλων» σου, ενώ σου προτείνονται ένα σωρό άσχετα πράγματα για να διαβάσεις, σε σημείο που διαμορφώνουν συνειδήσεις.
Τα δίκτυα του Fediverse και τα πλεονεκτήματά τους
Το Fediverse από την άλλη είναι μία ομοσπονδία (federation) πολλών κοινωνικών δικτύων που δεν έχουν τα παραπάνω προβλήματα και μάλιστα συνεργάζονται μεταξύ τους, προσφέροντάς μας χαρακτηριστικά που δε θα υπάρξουν ποτέ στο Facebook, το Instagram ή το Twitter.
Για παράδειγμα πώς θα σου φαινόταν αν από το λογαριασμό σου στο Twitter, μπορούσες να ακολουθήσεις ένα φίλο σου στο Facebook ή να βλέπεις τα post ενός άλλου στο Instagram; Όνειρο απατηλό!
Αντίθετα στο Fediverse όλα τα δίκτυα χρησιμοποιούν το πρωτόκολλο ActivityPub, το οποίο μας επιτρέπει να συνδεόμαστε και να ακολουθούμε όποιον χρήστη θέλουμε, ασχέτως σε ποιο δίκτυο είναι εγγεγραμένος!
Πολλά από τα δίκτυα του Fediverse, υποστηρίζουν επίσης την αποκέντρωση και μας επιτρέπουν να έχουμε το δικό μας server και έτσι τα post και οι φωτογραφίες μας να μη φεύγουν ποτέ από αυτόν! Με αυτό τον τρόπο εσύ και μόνο εσύ έχεις την ιδιοκτησία τους, ενώ παράλληλα μπορείς να τα μοιραστείς με τους φίλους σου.
Οι επιλογές που μας προσφέρουν τα δίκτυα του Fediverse είναι πολλές και μας επιτρέπουν να διαλέξουμε αυτό που μας βολεύει για να δημιουργήσουμε το λογαριασμό μας.
Συγκεντρώσαμε λοιπόν τα γνωστότερα και τα παρουσιάζουμε παρακάτω.
Για όσους έχουν συνηθίσει στη χρήση του Facebook, το Diaspora* και το Friendica είναι δύο εξαιρετικές εναλλακτικές.
Το Diaspora* μας επιτρέπει να ποστάρουμε κείμενο και εικόνες, ενώ διαθέτει και χαρακτηριστικά όπως ετικέτες hashtag, αναφορές σε χρήστες, tag σε φωτογραφίες και άλλα (Θυμίζει πάρα πολύ το Google+ για όσους το θυμούνται).
Αν δε θέλεις να σηκώσεις το δικό σου server, μπορείς να επιλέξεις έναν από τους προτεινόμενους κόμβους, αρκεί να δέχονται νέες εγγραφές και να ξεκινήσεις το προφίλ σου.
Σημείωση:Με το Diaspora* μπορείς να συνδεθείς με χρήστες των Friendica, Hubzilla και Socialhome.
Το Friendica έχει επίσης ένα παρόμοιο στυλ με αυτό του Facebook αλλά είναι πιο φιλικό στο χρήστη. Διαθέτει όλα τα παραπάνω χαρακτηριστικά και μας επιτρέπει μεταξύ άλλων να δημιουργήσουμε γεγονότα ημερολογίου. Αν και εδώ δε θέλεις να σηκώσεις το δικό σου server, μπορείς να δημιουργήσεις το προφίλ σου σε ένα από τους διαθέσιμους που βρίσκονται εδώ.
Σημείωση:Με το Friendica μπορείς να συνδεθείς με χρήστες των Diaspora*, GNU Social, Hubzilla, Mastodon, Misskey, Pixelfed, Pleroma και Plume.
PixelFed αντί για Instagram
Το PixelFed έρχεται να αντικαταστήσει το Instagram και την ανάγκη να μοιραστούμε τις φωτογραφίες μας με τον κόσμο, αλλά με έναν πιο υγιή τρόπο για το ιδιωτικό μας απόρρητο.
Το περιβάλλον του μοιάζει επίτηδες με αυτό του Instagram για να κάνει τους νέους χρήστες να αισθάνονται σα στο σπίτι τους. Έχει την ίδια λογική από άποψη ασφάλειας και προστασίας των δεδομένων μας, καθώς σου δίνει τη δυνατότητα να το τρέξεις σε δικό σου server, ενώ αν δεν το επιθυμείς, η εγγραφή μπορεί να γίνει σε έναν από τους υπάρχοντες.
Σημείωση:Με το PixelFed μπορείς να συνδεθείς με χρήστες των Friendica, Mastodon, Misskey και Pleroma.
Αν και το Twitter δε μας έχει δώσει σημαντικά δικαιώματα για να το απορρίψουμε σε σχέση με το Facebook, δεν παύει και αυτό να ανήκει σε μία εταιρία που συγκεντρώνει τα δεδομένα μας. Το Mastodon είναι το μεγαλύτερο αυτή τη στιγμή δίκτυο του Fediverse και μας προσφέρει τις κλασικές λειτουργίες microblogging που έχουμε συνηθίσει στο Twitter. Αν και εδώ δε θέλεις να χρησιμοποιήσεις ένα δικό σου server, μπορείς να συνδεθείς σε έναν από τους ήδη υπάρχοντες.
Σημείωση:Με το Mastodon μπορείς να συνδεθείς με χρήστες των Friendica, Hubzilla, microblog.pub, Misskey, PeerTube, Pixelfed, Pleroma, Plume και WriteFreely.
Το Pleroma είναι και αυτό ένας αντικαταστάτης του Twitter, ο οποίος όμως είναι πανάλαφρος και έτσι είναι η καλύτερη λύση για self-host ακόμη και σε ένα Raspberry Pi. Εννοείται φυσικά ότι μπορείς να δημιουργήσεις το προφίλ σου και σε τρίτους server αν το επιθυμείς.
Σημείωση:Με το Pleroma μπορείς να συνδεθείς με χρήστες των Friendica, GNU Social, Hubzilla, Mastodon, microblog.pub, Misskey, Peertube, Pixelfed, Plume και WriteFreely.
Αν τώρα το περιεχόμενο που μοιράζεσαι είναι κυρίως βίντεο, το PeerTube είναι το δίκτυο του Fediverse που σου επιτρέπει να το κάνεις με ασφάλεια και ιδιωτικότητα. Σκοπός του PeerTube είναι ο κάθε δημιουργός να μοιράζει τα βίντεό του από το δικό του server, αν και δε σε αποκλείει να δημιουργήσεις λογαριασμό σε έναν τρίτο server. Χρησιμοποιεί την τεχνολογία peer-to-peer (μέσω WebRTC), με την οποία όταν βλέπεις ένα βίντεο το μοιράζεις ταυτόχρονα και βοηθάς όλους τους χρήστες να μειώσουν το bandwidth τους. Για να μπεις σε έναν από τους server του, ρίξε μια ματιά εδώ.
Σημείωση:Με το PeerTube μπορείς να συνδεθείς με χρήστες των Friendica, Mastodon και Pleroma.
Αντίστοιχα το Funkwhale είναι ένα κοινωνικό δίκτυο για μουσικόφιλους. Σου επιτρέπει να μοιραστείς τη μουσική σου, να δημιουργήσεις ένα online ραδιόφωνο και να έρθεις σε επαφή με άλλους χρήστες με παρόμοια ενδιαφέροντα. Τρέχει και αυτό πολύ εύκολα σε ένα Raspberry Pi, αλλά διαθέτει και δημόσιους server για να φτιάξεις το προφίλ σου.
Σημείωση:Με το Funkwhale μπορείς να συνδεθείς με χρήστες του Mastodon.
Δεν είναι μόνο αυτά! Υπάρχουν και άλλες υπηρεσίες στο Fediverse που αυξάνουν ακόμη περισσότερο τις επιλογές μας, με το κοινό στοιχείο να είναι πάντα ότι οι χρήστες τους μπορούν να συνδεθούν μεταξύ τους. Υπηρεσίες για παράδειγμα όπως το Hubzilla που έχει ένα macroblogging χαρακτήρα σαν του Facebook ή το GNU Social και το Misskey που θυμίζουν τη λειτουργία του Twitter.
Αν τέλος χρησιμοποιείς το Nextcloud, μπορεί να μην το έχεις καταλάβει, αλλά έχεις ήδη το δικό σου server στο Fediverse! Εγκαθιστώντας την επέκταση Nextcloud Social μπορείς να συνδεθείς με τους φίλους σου στο Nextcloud, το Mastodon, το Friendica και σε άλλα δίκτυα!
Σημείωση:Δυστυχώς η τελευταία έκδοση της επέκτασης δε λειτουργεί σωστά.
Το μόνο πράγμα που λείπει από τα δίκτυα του Fediverse είναι εσύ και οι φίλοι σου!
Κατά τα άλλα δεν έχουν μεγάλες διαφορές από το Facebook, το Instagram και το Twitter. Η μετάβαση δε χρειάζεται να είναι περίπλοκη. Απλά δημιούργησε ένα λογαριασμό για παράδειγμα στο Friendica και ρύθμισε τα post σου να βγαίνουν αυτόματα και στο Facebook ή το Twitter. Έτσι μόλις έρθουν και οι φίλοι σου εκεί, μπορείς να καταργήσεις τους άλλους λογαριασμούς σου.
Το Cerebrux και το Dr. Android είναι ήδη στο Mastodon. Γιατί; Επειδή είναι το δίκτυο που συνδέεται με τα περισσότερα από τα υπόλοιπα που είδαμε σήμερα και επειδή μας αρέσει το Twitter-style γραφικό του περιβάλλον. Ελπίζουμε να έρθει σύντομα η μέρα που δε θα ποστάρουμε τα άρθρα μας στους τρεις «μεγάλους», αλλά για να το καταφέρουμε… έλα κι εσύ!
Crosspost: Dr. Anddroid
Πηγή άρθρου: https://cerebrux.net/
To Blog της Ελληνικής κοινότητας του Bitcoin
Οι Καναδικές αρχές έδωσαν άδεια για δεύτερο Bitcoin ETF στο χρηματιστήριο του Καναδά αυτή την φορά στο επενδυτικό fund Evolve Funds Group Inc. Αξίζει εδώ να αναφέρουμε ότι το συγκεκριμένο fund ήταν το πρώτο που είχε κάνει αίτηση στις Hνωμένες Πολιτείες για ένα παρόμοιο ETF αλλά αυτή η αίτηση είχε τότε απορριφθεί.
Evolve Funds Group Inc. (“Evolve”) is pleased to announce that it has filed a final prospectus to launch the Bitcoin ETF (“EBIT” or the “ETF”). EBIT is one of the world’s first physically settled Bitcoin ETFs and will launch on the Toronto Stock Exchange (“TSX”), subject to TSX approval. EBIT is designed to provide investors with exposure to the world’s leading cryptocurrency bitcoin, by investing directly in bitcoin.
To νέο αυτό χρηματιστηριακό προϊόν θα διαπραγματεύετε με το ticker EBIT.
The post Άδεια για ένα ακόμα Bitcoin ETF στο χρηματιστήριο του Kαναδά appeared first on To Blog της Ελληνικής κοινότητας του Bitcoin.
Φανταστείτε μια πόλη που ξέρετε τα πάντα γι΄αυτήν αλλά αυτή δεν ξέρει τίποτα για εσάς. Τίποτα, που να είναι προσωπικό.
Οι «έξυπνες πόλεις» δέχονται , όχι άδικα, μια κριτική που εκκινεί από τον καταχρηστικό τρόπο που οι μεγάλες εταιρείες τεχνολογίας διαχειρίζονται τα προσωπικά δεδομένα. Δεν είναι μόνο το πλήθος των προσωποποιημένων διαφημίσεων που κατακλύζουν τους χρήστες των ψηφιακών εφαρμογών αλλά αμφιβολίες υπάρχουν και για άλλα πολλά θέματα όπως η γνώση των εταιρειών και των κρατών για τις προσωπικές μας προτιμήσεις στη καθημερινή μας διαβίωση, τα πολιτικά πιστεύω, τη συμμετοχή μας σε δραστηριότητες που μπορεί να θεωρούνται αντικαθεστωτικές.
Να πούμε και κάτι άλλο, που δυστυχώς ελάχιστα απασχολεί τις Δημοτικές αρχές. Αν τα προσωπικά δεδομένα των πολιτών θεωρούνται χρυσωρυχείο για τις εταιρείες τεχνολογίας, άλλο τόσο τα δεδομένα των πόλεων αποτελούν ένα άλλο χρυσωρυχείο για αυτές.
Για το πως μπορεί να αντιμετωπιστεί αυτό έχουμε δημοσιεύσει αρκετά άρθρα προβληματισμών που γίνονται σε όλο τον κόσμο και γι΄αυτό ας είμαστε πολίτες που αγωνιζόμαστε διαρκώς για την Δημοκρατία και την Ελευθερία του ατόμου.
Το κείμενο που ακολουθεί δημοσιεύθηκε στον Guardian με τίτλο The case for … cities that aren’t dystopian surveillance states
«Η «έξυπνη πόλη» είναι μία από αυτές τις φράσεις επιστημονικής φαντασίας που φαίνεται να έχουν σχεδιαστεί για να σας κάνουν να νιώσετε άβολα, όπως το «νευρομάρκετινγκ» ή το «προ-έγκλημα». Είναι αδύνατο να είμαστε ζωντανοί αυτήν τη δεκαετία και να μην βρούμε κάτι ενοχλητικό στην ιδέα ότι οι πόλεις μας γίνονται «έξυπνες». Δεν είναι δύσκολο να καταλάβουμε γιατί: Η λέξη «έξυπνος» σηματοδοτεί κάτι «φοβερό». Ένα «έξυπνο ηχείο» είναι ένα ηχείο που σας ακούει και διαρρέει όλες τις συνομιλίες σας σε απομακρυσμένους υπεργολάβους για μεγάλες εταιρείες τεχνολογίας. Τα «έξυπνα ρολόγια» κατασκοπεύουν τις κινήσεις σας και τα πωλούν σε μεσίτες δεδομένων για στόχευση διαφημίσεων. Οι «Έξυπνες τηλεοράσεις» σας παρακολουθούν καθώς τις παρακολουθείτε και πουλάτε τις συνήθειες προβολής σας σε μεσίτες.
Γιατί δεν είναι ανατριχιαστικό να γνωρίζετε πότε πρέπει να φτάσετε το επόμενο λεωφορείο, αλλά είναι ανατριχιαστικό να γνωρίζει η εταιρεία λεωφορείων ότι περιμένετε λεωφορείο. Οι έξυπνες πόλεις είναι γεμάτες με αισθητήρες που παρακολουθούν τι συμβαίνει με τους ανθρώπους, τα οχήματα και τις υποδομές και χρησιμοποιούν ενεργοποιητές για να αλλάξουν τα πράγματα με βάση τα προκύπτοντα δεδομένα. Με αυτόν τον τρόπο, είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς μια πόλη που δεν είναι «έξυπνη». Όταν καλείτε το 999, ενεργείτε ως αισθητήρας. Η πυροσβεστική έρχεται με βρυχηθμούς για τη διάσωση, με πυροσβεστικό όχημα – δηλαδή, ένα τεράστιο ρομπότ ενεργοποίησης υψηλής ταχύτητας. Τα συστήματα διαμετακόμισης είναι όλοι αισθητήρες («Υπάρχει τρένο μπροστά μου ακόμα στην πλατφόρμα;») και ενεργοποιητές («Χτυπήστε τα φρένα!») Και έχουν εκθέσει σταθερά όλο και περισσότερα από τα δεδομένα που παράγουν σε πιθανούς επιβάτες , ώστε να μπορείτε να στείλετε κείμενο σε έναν αριθμό ή να χρησιμοποιήσετε μια εφαρμογή ή να ελέγξετε μια αναμμένη πινακίδα για να βρείτε τον χρόνο αναμονής μέχρι το επόμενο όχημα.
Όλο αυτό δημιουργεί μια ενδιαφέρουσα παρατήρηση: Δεν είναι ανατριχιαστικό το ότι ξέρετε πότε το επόμενο λεωφορείο θα έλθει στη στάση , αλλά είναι ανατριχιαστικό ότι η εταιρεία λεωφορείων ξέρει ότι είστε σε αναμονή για ένα λεωφορείο Όλα εξαρτώνται από το αν είστε αισθητήρας – ή κάτι που πρέπει να αισθανθείτε. Στο «Διαδίκτυο των πραγμάτων», έχουμε υποσχεθεί τεχνολογία που θα μας επιτρέψει να προβάλλουμε τη θέλησή μας στο περιβάλλον μας, αλλάζοντας τον φωτισμό μας ή ξεκλειδώνοντας τις πόρτες μας ή προσαρμόζοντας τους θερμοστάτες μας από οπουδήποτε στον κόσμο. Όμως, όποιος χρησιμοποιεί αυτές τις τεχνολογίες για περισσότερο από λίγα λεπτά αρχίζει γρήγορα να υποψιάζεται ότι είναι επίσης κάτι, απλώς ένα άλλο πράγμα που πρέπει να ανιχνευθεί και να δράσει από απόσταση, γενικά από μη λογικούς αλγόριθμους που επιδιώκουν να μας συγκεντρώσουν στην αλλαγή της συμπεριφοράς μας για μεγιστοποίηση επιστρέφει στους μετόχους των κατασκευαστών
Η έξυπνη πόλη, όπως αυτή τη στιγμή συλλαμβάνεται, είναι σε μεγάλο βαθμό ιδιωτικοποιημένη υπόθεση που έχει σχεδιαστεί ως εταιρική σχέση δημόσιου-ιδιωτικού τομέα για να εξαγάγει όσο το δυνατόν περισσότερη αξία από τους κατοίκους της. Όπως και με τις πόλεις, τα σπίτια αισθάνονταν και λειτουργούσαν πολύ πριν εμφανιστεί το «Διαδίκτυο των πραγμάτων». Θερμοστάτες, διακόπτες φωτός, υγραντήρες, λέβητες συνδυασμού … τα σπίτια μας είναι γεμάτα αυτοματοποιημένα εργαλεία που κανείς δεν σκέφτεται να αποκαλέσει «έξυπνα», κυρίως επειδή δεν είναι αρκετά τρομερά για να κερδίσουν την ονομασία.Αντίθετα, αυτά ήταν προσανατολισμένα στο να μας εξυπηρετούν, αντί να μας παρατηρούν ή να μας ελέγχουν . Στο σπίτι σας, δεν είστε κάτι, είστε άτομο, και τα πράγματα γύρω σας υπάρχουν για την άνεση και το όφελος σας, όχι το αντίστροφο.
Τα σπίτια μας είναι γεμάτα αυτοματοποιημένα εργαλεία όπως θερμοστάτες που κανείς δεν σκέφτεται να αποκαλέσει «έξυπνο». Φωτογραφία: Peter Byrne / PA |
Δεν πρέπει να είναι έτσι στις πόλεις μας; Δεν υπάρχει τίποτα λάθος – ή νέο – στην ιδέα ότι πρέπει να αισθανθούμε τι συμβαίνει στα δομημένα περιβάλλοντά μας και να αλλάξουμε την απόδοση των συστημάτων μας για να ανταποκριθούμε στις παρατηρήσεις αυτών των αισθητήρων. Δεν υπάρχει τίποτα απαράδεκτο για την προσθήκη περισσότερων αμαξοστοιχιών όταν το σύστημα είναι απασχολημένο ή για την καταγραφή ακριβών δεδομένων χρήσης για την ενημέρωση των αστικών συζητήσεων. Το πρόβλημα είναι ότι η έξυπνη πόλη, όπως αυτή τη στιγμή συλλαμβάνεται, είναι μια σε μεγάλο βαθμό ιδιωτικοποιημένη υπόθεση που έχει σχεδιαστεί ως σύμπραξη δημόσιου-ιδιωτικού τομέα για να εξαγάγει όσο το δυνατόν περισσότερη αξία από τους κατοίκους της, παρέχοντας παράλληλα τα μέσα και την υποδομή για τον έλεγχο τυχόν αστικών αναταραχών που μια τέτοια ρύθμιση θα μπορούσε να προκαλέσει. Αντί να αντιμετωπίζουν τους κατοίκους ως πρώτης τάξεως χρήστες έξυπνων υποδομών, αντιμετωπίζονται ως κάτι μεταξύ της χλωρίδας του εντέρου και του παθογόνου, μια μικροσκοπική μάζα εύκολα χειραγωγίσιμη.
Δεν χρειάζεται να είναι έτσι. Όπως συμβαίνει τόσο συχνά στην τεχνολογία, το πιο σημαντικό ζήτημα δεν είναι αυτό που κάνει η τεχνολογία: είναι για ποιον το κάνει η τεχνολογία . «»Αν αποφασίσουμε να αντιμετωπίσουμε τους ανθρώπους ως αισθητήρες και όχι ως πράγματα που πρέπει να ανιχνευθούν – αν παρατηρήσουμε την εντολή του Καντ ότι οι άνθρωποι πρέπει να «αντιμετωπίζονται ως αυτοσκοπός και όχι ως μέσο για κάτι άλλο» – τότε μπορούμε να τροποποιήσουμε την έξυπνη πόλη να συγκεντρώσει πληροφορίες για τα πράγματα και να μοιραστεί αυτές τις πληροφορίες με τους ανθρώπους .Φανταστείτε μια έξυπνη πόλη με επίκεντρο τον άνθρωπο που ξέρει ό, τι μπορεί για τα πράγματα. Ξέρει πόσες θέσεις είναι δωρεάν σε κάθε λεωφορείο, ξέρει πόσο απασχολημένος είναι κάθε δρόμος, ξέρει πού υπάρχουν διαθέσιμα ποδήλατα και πού υπάρχουν λακκούβες. Ξέρει πόσα βήματα λαμβάνει κάθε μέτρο πεζοδρομίου και ποια δημόσια μέρη είναι τα πιο πολυσύχναστα. Δοκιμάστε να φανταστείτε μια κινητή συσκευή που συλλέγει δεδομένα σχετικά με τον χρήστη της, αλλά δεν κοινοποιεί ποτέ αυτά τα δεδομένα σε κανέναν, ποτέ. Αυτό για το οποίο δεν ξέρει τίποτα, είναι για τα άτομα στην πόλη . Ξέρει για πράγματα, όχι για ανθρώπους. Όλα αυτά τα δεδομένα είναι εξαιρετικά χρήσιμα για τους σχεδιαστές και τους διαχειριστές της πόλης, φυσικά, ως τρόπος σχεδιασμού και βελτιστοποίησης υπηρεσιών, υποδομών και μελλοντικών κτιρίων.
Αλλά θα μπορούσε επίσης να είναι χρήσιμο για τους ανθρώπους της πόλης. Ενώ φανταζόμαστε μια πόλη που διαθέτει όργανα για τη μέτρηση των πραγμάτων αλλά όχι των ανθρώπων, δοκιμάστε να φανταστείτε μια κινητή συσκευή που συγκεντρώνει δεδομένα σχετικά με τον χρήστη της, αλλά ποτέ δεν μοιράζεται αυτά τα δεδομένα με κανέναν. Τα αντίγραφα ασφαλείας του είναι κρυπτογραφημένα σε μια φράση πρόσβασης που μόνο ο χρήστης γνωρίζει και προστατεύει με ζήλο τα δεδομένα σχετικά με τη χρήση του από τους προμηθευτές που παρέχουν τις εφαρμογές του. Αυτή η συσκευή γνωρίζει οπουδήποτε πηγαίνετε, ξέρει τι αγοράζετε, ξέρει σε ποιον μιλάτε και πόσο καιρό και ίσως ακόμη και τι γίνεται. Με άλλα λόγια, είναι εξαιρετικά παρόμοιο με τη συσκευή που μεταφέρετε αυτήν τη στιγμή – με τη ζωτική διαφορά ότι διατηρεί ό, τι μαθαίνει για εσάς και είναι απόρρητο.Φανταστείτε εάν θα μπορούσατε να χρησιμοποιήσετε μια εφαρμογή για τη σελίδα ενός μίνι λεωφορείου που διαχειριζόταν η πόλη, με άδεια, ασφαλή, πληρώνοντας έναν μισθό και όχι εξόρυξη των δεδομένων σας. Τώρα, εξοπλισμένα με τη συσκευή σας, είστε έτοιμοι να γίνετε αισθητήρας και όχι κάτι που πρέπει να αισθανθείτε. Καθώς κινείστε στην έξυπνη πόλη σας, τα πράγματα γύρω σας μεταδίδουν δεδομένα σχετικά με τις δυνατότητές τους, τους περιορισμούς, τις τιμές, τις χρήσεις και τη φύση τους. Θέλετε να βρείτε τουαλέτα; Η συσκευή σας όχι μόνο γνωρίζει ποια είναι δωρεάν, αλλά και τι ώρα συνηθίζετε να κατουρήσετε, και αν πίνετε ή όχι πολύ νερό και μπορεί να χρειαστείτε ένα. Θέλετε δωρεάν θέση σε λεωφορείο; Ομοίως, η συσκευή θα σας πει πού υπάρχει δωρεάν. Όταν στέκεστε σε στάση λεωφορείου, η παρουσία σας, αλλά όχι η ταυτότητά σας, καταχωρείται, έτσι ώστε το σύστημα διαμετακόμισης να μπορεί να προσαρμόζει τα οχήματα και τις διαδρομές.» «Αν θέλετε να προσθέσετε ένα μίνι λεωφορείο – κάτι σαν Uber Pool, αλλά διαχειριζόμενο από την πόλη, με άδεια, ασφαλές, πληρώνοντας μισθίο και όχι μέσω εξόρυξης των δεδομένων σας – μπορείτε να καλέσετε ένα και ναι, αυτό αποκαλύπτει την ταυτότητά σας έτσι ώστε ο οδηγός να μπορεί να σε βρει.Αυτό είναι ένα παράδειγμα του πώς θα μπορούσε να λειτουργήσει μια έξυπνη πόλη: ένα μέρος από το οποίο μετακινείστε με σχετική ανωνυμία, προσδιορίζεται μόνο όταν χρειάζεται και υπό συνθήκες που επιτρέπουν σημαντικούς ελέγχους για το τι μπορεί να γίνει με τα δεδομένα σας.
Μια τέτοια πόλη εξαρτάται από μια δημοκρατική και διαισθητική κυβέρνηση και από συσκευές που είναι ανοιχτές και διαφανείς, ελεγχόμενες ελεύθερα και ασφαλίζονται μέσω εκτεταμένου ελέγχου των εσωτερικών τους λειτουργιών. Είναι μια πόλη και μια τεχνολογία και μια κυβέρνηση προσανατολισμένη γύρω από τους ανθρώπους της, σχεδιασμένη να αντιμετωπίζει τους ανθρώπους «ως αυτοσκοπός και όχι ως μέσο για κάτι άλλο». Αν ακούγεται ουτοπικό, αυτό οφείλεται μόνο στο πόσο μακριά έχουμε φτάσει από την ιδέα μιας πόλης που έχει σχεδιαστεί για να εξυπηρετεί τον ¨Δήμο¨ της , παρά τους άρχοντες της. Πρέπει να ανακτήσουμε αυτήν την ιδέα. Ως επαγγελματίας δυστοπικός συγγραφέας cyberpunk, είμαι εδώ για να σας πω ότι οι ιδέες μας ηχούν ως προειδοποιήσεις και όχι ως προτάσεις.»
Πηγή άρθρου: https://www.citybranding.gr/ , https://www.theguardian.com
Την Τετάρτη, 10-02-2021, η Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (ΕΚ) ζήτησε να θεσπιστούν κανόνες δημοκρατικού ελέγχου των τεχνολογικών κολοσσών για τη διασφάλιση της ελευθερίας της έκφρασης.
Σε συζήτηση στο ΕΚ με την Υπουργό Ευρωπαϊκών Υποθέσεων Ana Paula Zacarias εκ μέρους της Πορτογαλικής Προεδρίας του Συμβουλίου της ΕΕ (κατά το τρέχον εξάμηνο) και την Αντιπρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Věra Jourová, σχεδόν όλοι οι ομιλητές επέκριναν την τεράστια δύναμη των πλατφορμών κοινωνικής δικτύωσης και τον ανησυχητικό αντίκτυπό τους στην πολιτική και την ελευθερία του λόγου.
Παραπέμποντας σε διάφορες αποφάσεις που λαμβάνονται από τις πλατφόρμες για τη λογοκρισία περιεχομένου ή λογαριασμών, η μεγάλη πλειοψηφία των ομιλητών στην Ολομέλεια του ΕΚ τόνισε την έλλειψη σαφών κανόνων που διέπουν αυτές τις αποφάσεις και την έλλειψη διαφάνειας των πρακτικών των κολοσσών της τεχνολογίας. Προέτρεψαν την Επιτροπή να λάβει την κατάσταση αυτή υπόψη στις νομοθετικές προτάσεις της για τις ψηφιακές υπηρεσίες και την ψηφιακή αγορά, καθώς και στο πλαίσιο του σχεδίου δράσης για τη δημοκρατία.
Οι περισσότεροι ομιλητές επικεντρώθηκαν στην ανάγκη να υπάρξει ασφάλεια δικαίου κατά την αφαίρεση περιεχομένου και να διασφαλίζεται ότι οι εν λόγω αποφάσεις λαμβάνονται από δημοκρατικά ελεγχόμενες αρχές και όχι από ιδιωτικές εταιρείες, προκειμένου να διασφαλίζεται η ελευθερία του λόγου.
Άλλα θέματα που τέθηκαν ήταν τα εξής:
Σχετικές πληροφορίες
Τον Οκτώβριο του 2020, στο πλαίσιο των συστάσεών του σχετικά με τον νόμο για τις ψηφιακές υπηρεσίες, το ΕΚ τόνισε ότι η ευθύνη για την επιβολή του νόμου πρέπει να βαρύνει τις δημόσιες αρχές και ότι οι αποφάσεις θα πρέπει τελικά να λαμβάνονται από τη δικαστική εξουσία και όχι από ιδιωτικές εταιρείες.
Οι Ευρωπαϊκές Εκλογές του 2019 προστατεύθηκαν από την παραπληροφόρηση μέσω ενός σχεδίου δράσης της ΕΕ και του κώδικα πρακτικής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την παραπληφόρηση. Ωστόσο, στο πλαίσιο του σχεδίου δράσης για τη δημοκρατία, η Επιτροπή επιβεβαίωσε ότι τα μέτρα αυτορρύθμισης πρέπει να αντικατασταθούν από ένα μείγμα υποχρεωτικών μέτρων και μέτρων συρρύθμισης για την κατάλληλη προστασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων των χρηστών και τη ρύθμιση του ελέγχου του περιεχομένου.
Το ΕΚ τάχθηκε επίσης πρόσφατα κατά της επιδείνωσης των θεμελιωδών δικαιωμάτων, της ανησυχητικής κατάστασης της ελευθερίας των μέσων ενημέρωσης στην ΕΕ και των διαδικτυακών εκστρατειών παραπληροφόρησης από δρώντες εκτός και εντός ΕΕ.
Επιμέλεια: Γεώργιος Π. Κανέλλος – Πηγή άρθρου: https://www.lawspot.gr
στη μαυρη οριζόντια γραμμή πάνω-πάνω,
δεξί κλικ,
panel,
add new items,
προσθέτουμε το εικονίδιο keyboard layouts,
μην ξεχάσεις να πατήσεις το add
ώστε να ενφανιστεί πάνω το σημαιάκι της γλώσσας,
αν βγαίνει μόνο η αμερικάνικη σημαία,
πάταμε πανω για να προσθέσουμε
γλώσσα (και τα ελληνικά(
&
να κανονίσουμε με ποιο πλήκτρο αλλάζουμε γλώσσα
Οι εκδηλώσεις δεν σταματούν καθώς αυτήν την εβδομάδα πραγματοποιούνται online εκδηλώσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό για τις ανοιχτές τεχνολογίες και την καινοτομία! Ο Οργανισμός Ανοιχτών Τεχνολογιών ( ΕΕΛΛΑΚ ) σας προτείνει να τις παρακολουθήσετε και να τις διαδώσετε. Μπορείτε επίσης να δείτε περισσότερες εκδηλώσεις για τις επόμενες εβδομάδες ή να καταχωρίσετε τη δική σας εκδήλωση στο: https://ellak.gr/events.
Η ομάδα διοργάνωσης του Πανελλήνιου συνεδρίου FOSSCOMM (Free and Open Source Software Communities Meeting) 2020 ευχαριστεί όλους τους συμμετέχοντες για την παρουσία τους και απευθύνει κάλεσμα προς ομάδες φοιτητών, οι οποίες σε συνεργασία με μέλη ακαδημαϊκής κοινότητας μπορούν να υποβάλλουν προτάσεις για την διοργάνωση του επόμενου συνεδρίου.
Οι προτάσεις θα πρέπει να χωρίζονται σε 3 υπο-ενότητες, οι οποίες θα είναι οι παρακάτω.
Για την οργανωτική επιτροπή παρέχονται τα εξής:
Οι προτάσεις θα πρέπει να είναι ολοκληρωμένες και να υποβάλλονται στην φόρμα Εκδήλωσης Ενδιαφέροντος μέχρι τις 30 Μαρτίου 2021.
Η ομάδα διοργάνωσης της FOSSCOMM 2020.
Η Sachiko Muto, Διευθύνουσα Σύμβουλος του OpenForum Europe άνοιξε το συνέδριο λέγοντας ότι η μελέτη είναι «μια μεγάλη στιγμή» για την ευρωπαϊκή πολιτική ανοιχτού κώδικα και όχι μόνο. Η GD Connect της Επιτροπής ανέθεσε στο Fraunhofer ISI και το OpenForum Europe να πραγματοποιήσουν μια ολοκληρωμένη ανάλυση της αγοράς της ΕΕ και των βασικών τομέων, και όπου βρίσκεται η Ευρώπη σε σύγκριση με τον υπόλοιπο κόσμο. Αυτή η μελέτη προσφέρθηκε για να υποστηρίξει τη χάραξη πολιτικής , με στόχο τη μεγιστοποίηση των οφελών του ανοιχτού κώδικα για ψηφιακό μετασχηματισμό. Η τελική έκθεση της μελέτης θα ολοκληρωθεί με συστάσεις πολιτικής που στοχεύουν στην αύξηση και την επιτάχυνση των πλεονεκτημάτων του Open Source για την Ευρώπη.
Μιλώντας κατά τη διάρκεια της Διάσκεψης Κορυφής για το τι πρέπει να κάνει η Ευρώπη για να αξιοποιήσει τα ευρήματα, η Μούτο τόνισε ότι τα αποτελέσματα «δείχνουν ότι υπάρχει σημαντικός αντίκτυπος του Ανοιχτού Κώδικα στο ΑΕΠ της ΕΕ, ο οποίος δικαιολογεί την αναβάθμιση των πολιτικών παρεμβάσεων για την υποστήριξη του Λογισμικού κιαι Υλικού Ανοιχτού Κώδικα σε όλους τους τομείς της οικονομίας και των δημόσιων διοικήσεων.» Η Muto συνέχισε, εστιάζοντας στον ευρωπαϊκό δημόσιο τομέα «θεωρούμε ότι η αύξηση της θεσμικής ικανότητας του δημόσιου τομέα που σχετίζεται με το λογισμικό ανοιχτού κώδικα είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να είναι σε θέση να εφαρμόσει όλες τις άλλες συστάσεις της έκθεσης. Πιστεύουμε ότι η κλίμακα της συνολικής θεσμικής ικανότητας της Ευρώπης που σχετίζεται με το ανοιχτό λογισμικό είναι δυσανάλογα μικρότερη από τη συνολική αξία που δημιουργείται από το ανοιχτό κώδικα. «
Το OSOR έχει ήδη αναφέρει πολλές φορές τη νέα στρατηγική ανοικτού κώδικα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και το OSPO που η Επιτροπή έχει δημιουργήσει είναι ένα σημαντικό βήμα για την υποστήριξη του ψηφιακού μετασχηματισμού της Επιτροπής. Η Muto αναγνώρισε επίσης αυτές τις δραστηριότητες λέγοντας «γνωρίζουμε ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και άλλοι έχουν ξεκινήσει δραστηριότητες και προγράμματα […] ένας τομέας όπου πιστεύουμε ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή μπορεί να αναλάβει δράση είναι μέσω ενός OSPO. Το είδαμε να αναδύεται ως θεμελιώδες δομικό στοιχείο και διασύνδεση δικτύωσης, ενισχύοντας τη θεσμική υποδομή του ανοιχτού κώδικα και στον ιδιωτικό τομέα. Πιστεύουμε ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή μπορεί να διαδραματίσει ηγετικό ρόλο στη δημιουργία OSPO σε κυβερνητικά ιδρύματα σε ολόκληρη την Ευρώπη».
Συγκεκριμένα, η μελέτη κάνει πολλές συστάσεις για τη χρήση του OSPO για τον ψηφιακό μετασχηματισμό της Ευρώπης:
Η πλήρης παρουσίαση είναι διαθέσιμη στον ιστότοπο της εκδήλωσης .
Πηγή άρθρου: https://joinup.ec.europa.eu/
Η ελευθερία του λόγου και της έκφρασης στο Διαδίκτυο είναι ένα θέμα που πάντα απασχολεί και ήρθε ξανά στο προσκήνιο με αφορμή τον αποκλεισμό του απελθόντα Προέδρου των ΗΠΑ από ορισμένα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, μέσω της μεθόδου που αποκαλείται «deplatforming». Αν και δεν πρόκειται για κάτι καινούργιο, οι έντονες συζητήσεις που ανακινήθηκαν δείχνουν ότι πολλοί ψηφιακοί θαμώνες πάσχουν από αδυναμία αντίληψης —όταν τα λεγόμενά τους δεν κρύβουν σκοπιμότητα.
Όπως συχνά συμβαίνει σε έναν κόσμο όπου οι έννοιες αλλάζουν κατά το δοκούν, είδα να γίνεται λόγος για «λογοκρισία» και άλλα φαιδρά, που δε θα μπορούσαν να απέχουν περισσότερο από την πραγματικότητα.
Ενόσω συνέβαινε αυτό το πανηγύρι, η Mitchell Baker, Διευθύνουσα Σύμβουλος της Mozilla Corporation και Πρόεδρος του Mozilla Foundation, δημοσίευσε ένα μικρό κείμενο όπου υποστήριζε ότι το deplatforming δεν αρκεί ως μέθοδος αντιμετώπισης, αναφέροντας μερικές συγκεκριμένες προτάσεις που θα μπορούσαν να βοηθήσουν στη μάχη κατά της διαδικτυακής παραπληροφόρησης.
Όμως, παρά τη σαφήνεια των γραφομένων και το γεγονός ότι αυτά αποτελούν απλές συστάσεις, ορισμένοι ίσως δεν κατάλαβαν τι διάβασαν και εντόπισαν… προθέσεις ελέγχου του διαδικτυακού περιεχομένου από τη Mozilla. Βέβαια, για όποιον γνωρίζει το έργο του ιδρύματος, ο τελευταίος ισχυρισμός αποτελεί ανέκδοτο.
Εστιάζοντας, λοιπόν, στα προαναφερθέντα συμβάντα, θα προσπαθήσω να θέσω τα πράγματα στη σωστή τους διάσταση και να αποδομήσω κάποιες επικίνδυνα λανθασμένες απόψεις.
Φαίνεται αυτονόητο αλλά, δυστυχώς, δεν είναι. Η ελευθερία του λόγου και της έκφρασης, όπως και κάθε άλλη ελευθερία, δεν είναι απεριόριστη γιατί αυτό θα τη μετέτρεπε σε κάτι άλλο. Συνεπώς, σε αντίθεση με τις πεποιθήσεις ορισμένων, ακόμα και στο Διαδίκτυο, δε μπορούμε ασύδοτα να λέμε και να γράφουμε ό,τι θέλουμε χωρίς συνέπειες, ηθικές, νομικές ή οποιουδήποτε άλλου είδους.
Η ουσία των αντιδράσεων, βέβαια, εντοπίζεται στο γεγονός ότι οι αποκλεισμένοι από τις πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης χάνουν τα φώτα της δημοσιότητας και το εύρος της απήχησης που έχουν τα λεγόμενά τους. Και πάλι, όμως, η ελευθερία λόγου και έκφρασης δε συνεπάγεται ότι θα πρέπει να υπάρχουν εύηκοα ώτα ή δεκτικοί αναγνώστες σε κάθε χώρο και περίσταση. Πιο απλά, το σχετικό δικαίωμα ενός ατόμου να μιλάει και να γράφει ελεύθερα περιορίζεται (και) από το αντίστοιχο δικαίωμα των άλλων να μην τον ακούν/διαβάζουν.
Για να μη μακρηγορήσω, θα σας παραπέμψω στο πολύ καλό σχετικό άρθρο του Homo Digitalis, που περιγράφει απλά και ξεκάθαρα τα πώς και τα γιατί των ορίων που θέτουμε σε αυτές τις ελευθερίες.
Ο όρος «deplatforming», στα πλαίσια του Διαδικτύου, αναφέρεται στην πρακτική του να εμποδίζεται κάποιος, είτε προσωρινά είτε μόνιμα, από το να εκφραστεί σε έναν ιστότοπο ή, όπως συνέβη στην περίπτωση του πρώην Προέδρου, σε κάποιο μέσο κοινωνικής δικτύωσης. Δεν ήταν η πρώτη φορά που εφαρμόστηκε και, παρά τις αντιδράσεις, ουσιαστικά αποτελεί μια διαφορετική μορφή του γνωστού μας «ban».
Συνιστά, άραγε, λογοκρισία αυτό; Σαφέστατα όχι, καθώς ούτε ο αποκλεισμένος εξέφρασε άποψη αντίθετη σε κάποιο καθεστώς ούτε περιορίστηκε καθολικά το δικαίωμά του στον λόγο και στην έκφραση, ώστε να μπορεί να αιτιολογηθεί η υποψία φίμωσης. Αυτό που έγινε ήταν ότι του αφαιρέθηκε το βήμα που είχε σε μερικά μόνο μέσα, εξαιτίας της συστηματικής δημοσίευσης ψευδών και της υποκίνησης σε βία.
Το αν οι πλατφόρμες των κοινωνικών μέσων πρέπει ή όχι να έχουν αυτόν τον ρόλο, καθώς και οι πρακτικές που μετέρχονται κατά καιρούς, είναι ένα εντελώς διαφορετικό θέμα και ο συσχετισμός του με την ορθότητα, τη νομιμότητα αλλά και την ηθική του deplatforming, όπως αυτό εφαρμόστηκε, είναι στην καλύτερη περίπτωση λογική πλάνη και στη χειρότερη αποσκοπεί στο να θολώσει τα νερά.
Οι αντιδρώντες καλό είναι να θυμούνται ότι τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι ιδιωτικές εταιρείες που προσφέρουν κάποιες υπηρεσίες και διέπονται από εσωτερικούς κανονισμούς και, φυσικά, από τους νόμους κάθε κράτους. Η παρουσία μας σε αυτά είναι ένα προνόμιο που υφίσταται υπό κάποιους όρους και δεν εκπορεύεται από κανενός είδους δικαίωμα, οπότε δε νοείται και λογοκρισία σε ενδεχόμενο αποκλεισμό. Πόσο μάλλον όταν ο λόγος και οι ενέργειές μας σε αυτά προσβάλλουν πραγματικά δικαιώματα άλλων.
Σίγουρα, το deplatforming δεν αποτελεί την ιδανικότερη λύση και κανένας δεν αμφισβητεί το ότι μπορεί, ενδεχομένως, να έχει «παρενέργειες». Όμως, η εφαρμογή του έχει αποτελέσματα, όπως αποδεικνύεται από περιπτώσεις «διάσημων» ακροδεξιών ομιλητών, διασπορέων ψευδών ειδήσεων αλλά ακόμα και του ISIS. Περιορίζοντας τη δυνατότητά τους να επικοινωνούν σε κάποια μέσα που μεγεθύνουν την προβολή, επιτυγχάνεται πλήγμα στην οργάνωσή τους και σταδιακά χάνεται το -υπαρκτό ή πλασματικό- ενδιαφέρον προς αυτούς.
Ελλείψει αποτελεσματικότερων μέτρων, δε θα πρέπει να παραβλέπουμε την επίδραση του deplatforming στην καταπολέμηση της ρητορικής μίσους, της υποκίνησης σε βία και άλλων επικίνδυνων φαινομένων. Τουλάχιστον, μέχρι να βρεθεί κάτι καλύτερο.
Είναι επιεικώς αστείο το να αποδίδονται προθέσεις ελέγχου του διαδικτυακού περιεχομένου σε έναν τεχνολογικό φορέα που έχει να επιδείξει χειροπιαστό -αν και όχι ιδιαίτερα προβεβλημένο- έργο στην υπεράσπιση του πραγματικά ανοιχτού Διαδικτύου και των δικαιωμάτων μας σε αυτό. Ας εξετάσουμε, λοιπόν, το κείμενο που παρερμηνεύτηκε ώστε να διαπιστώσουμε αν όντως κρύβονται σκοτεινά σημεία στα γραφόμενα.
Από την εισαγωγή ακόμα, η κυρία Baker αναφέρεται στον ρόλο που έπαιξαν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης στην εισβολή στο Καπιτώλιο (σ.σ. δεν πιστεύω ότι υπάρχει νοήμων άνθρωπος που να το αμφισβητεί αυτό), όπως επίσης και σε σημαντικά ερωτήματα που χρήζουν απαντήσεων σχετικά με τη δύναμη που έχουν τα μέσα αυτά.
Στη συνέχεια κάνει ορισμένες σαφείς προτάσεις για τη βελτίωση αυτών των πλατφορμών, τις οποίες παραθέτω με μια μικρή ανάλυση παρακάτω.
Θεωρώ ότι όλοι μας γνωρίζουμε τη δύναμη της διαφήμισης και την υπεραυξημένη επιδραστικότητα που αυτή έχει, ιδιαίτερα όταν προβάλλεται με αμφίβολες πρακτικές σε ένα μαζικό μέσο με εκατομμύρια χρήστες ανά τον κόσμο.
Και, βεβαίως, η διαφήμιση δεν αφορά μόνο καταναλωτικά προϊόντα αλλά μπορεί να έχει πολιτικό χρώμα ή να προωθεί συγκεκριμένες ιδέες. Εδώ έχουμε μια πρόταση που τονίζει την ανάγκη διαφάνειας σε αυτόν τον τομέα —δεν καλεί σε απαγόρευση των διαφημίσεων, σε επιλογή μόνο όσων είναι αρεστές ή σε οτιδήποτε αντίστοιχο μπορεί να υπέθεσε λανθασμένα κάποιος.
Η αδιαφάνεια της λειτουργίας των αλγορίθμων προώθησης περιεχομένου είναι ένα ζήτημα με το οποίο έχει ασχοληθεί ξανά η Mozilla αλλά και άλλοι φορείς, ενώ υπάρχουν μαρτυρίες ανεξήγητης και επαναλαμβανόμενης προώθησης θεματολογίας που σχετίζεται με ψευδείς ειδήσεις, ρητορική μίσους και διάφορα άλλα παράνομα ή ανήθικα, προς ανυποψίαστους χρήστες. Για μια ακόμα φορά, λοιπόν, τονίζεται η απαιτούμενη διαφάνεια σε μια τόσο βασική λειτουργία των μέσων κοινωνικής δικτύωσης.
Αυτή είναι, μάλλον, η σύσταση που παρερμηνεύτηκε περισσότερο. Τα εργαλεία που αναφέρει η κυρία Baker είναι διάφοροι αλγόριθμοι. Δε μπορούν να είναι μόνο άνθρωποι γιατί είναι αδύνατο ένας πεπερασμένος αριθμός ανθρώπων να εξετάσει διεξοδικά τον τεράστιο όγκο των πληροφοριών που αναρτούνται -κυριολεκτικά- κάθε δευτερόλεπτο στα κοινωνικά μέσα.
Όσο για τη βάσιμη ένσταση περί του ποιος θα κρίνει τι είναι πραγματική (βασισμένη σε γεγονότα και στοιχεία, δηλαδή) φωνή και τι παραπληροφόρηση, αυτό δε θα το κάνουν οι ίδιοι οι αλγόριθμοι, η Mozilla ή κάποιοι «κριτές απόψεων», ούτε προκύπτει κάποια υπόνοια προς αυτό από τα γραφόμενα. Η ανθρωπότητα έχει αναπτύξει κατάλληλες διεργασίες, που μπορούμε να τις αναφέρουμε με το απλοποιημένο δίπτυχο «έλεγχος – επαλήθευση εγκυρότητας».
Η ειρωνεία εδώ είναι ότι ο φόβος που εκφράζουν όσοι αντιδρούν, σχετικά με την πιθανή κατευθυνόμενη πληροφόρηση μέσω των αλγορίθμων, είναι ακριβώς αυτό που συμβαίνει σήμερα και για το οποίο ορισμένες από αυτές τις πλατφόρμες έχουν καταδικαστεί στο παρελθόν. Η Baker, όπως και πολλοί άλλοι, υποστηρίζουν ότι θα πρέπει να ανακοπεί η ανεξέλεγκτη δημοσίευση και προβολή ανακριβών πληροφοριών στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Αυτό νομίζω ότι δε χρειάζεται επεξήγηση και, ειλικρινά, αν κάποιος από τους αναγνώστες διαφωνεί θα ήθελα πολύ να μάθω τα αντεπιχειρήματα σε αυτήν την πρόταση.
Ελπίζω με τα παραπάνω να έγινε πιο ξεκάθαρο το τι πραγματικά έγραψε η κυρία Baker και να αναθεωρήσουν τις απόψεις τους όσοι επιτέθηκαν σε πράγματα που ουδέποτε γράφτηκαν. Και, επειδή το διάβασα κάπου, διευκρινίζω -παρότι είναι εύκολα αντιληπτό με μια προσεκτική ανάγνωση- ότι ολόκληρο το κείμενο αναφέρεται αποκλειστικά και μόνο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, όχι στο σύνολο του διαδικτυακού περιεχομένου.
Η παραπληροφόρηση, η διάδοση ψευδών ειδήσεων, η ρητορική μίσους και πολλά ακόμα -είτε αυτά εντοπίζονται στον «πραγματικό» κόσμο είτε στο Διαδίκτυο- δεν εμπίπτουν στην ελευθερία λόγου και έκφρασης, ούτε και προστατεύονται από αυτήν. Αντίθετα, αποτελούν κατάχρησή της και παραβιάζουν κατάφωρα άλλα δικαιώματα. Μαρτυρώντας την έκπτωση της κριτικής σκέψης, αρκετοί υποστηρίζουν ότι τα παραπάνω (πρέπει να) υπόκεινται στην υποκειμενική κρίση του καθενός. Αυτό, όμως, είναι ένα ολέθριο λάθος που ανοίγει πόρτες σε κάθε λογής παράνοια.
Όσον αφορά τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, λόγω της υπερπροβολής που προσφέρουν και της επιρροής που ασκούν, είναι επιτακτική η ανάγκη διερεύνησης του τρόπου με τον οποίο επιλέγεται η προώθηση ή μη του περιεχομένου, καθώς και η ανάπτυξη κατάλληλων μεθόδων για την αντιμετώπιση φαινομένων που αφορούν περιεχόμενο όχι «μη αρεστό», όπως απλοϊκά ισχυρίζονται κάποιοι, αλλά επικίνδυνο για το ατομικό ή το κοινό καλό.
Το deplatforming είναι ένα μέτρο που μπορεί να χρησιμοποιηθεί, πάντα με σύνεση και φειδώ, για τον περιορισμό τέτοιων φαινομένων. Είναι παράλογο να καταδικάζουμε την αποτελεσματικότητα μιας προσέγγισης επειδή τυγχάνει να υπάρχουν δυνητικές επιπλοκές, και οι αναφορές σε κάποια υποτιθέμενη λογοκρισία μόνο γέλιο προκαλούν.
Κλείνοντας, θα καλέσω τους διαφωνούντες που τυχόν διαβάζουν αυτό το άρθρο να διερευνήσουν την προσφορά της Mozilla στον κόσμο της τεχνολογίας και να πληροφορηθούν για τα ψηφιακά δικαιώματα που συνεχίζουν να απολαμβάνουν χάρη (και) σε αυτήν. Ίσως έτσι αντιληφθούν την ουσία του κειμένου της Mitchell Baker και τη φαιδρότητα της αναζήτησης εναλλακτικού περιηγητή ως αντίδραση σε κάτι που φαντάστηκαν αλλά δε συνέβη ποτέ.
To Blog της Ελληνικής κοινότητας του Bitcoin
Με μια ανακοίνωση της η MasterCard έκανε γνωστό ότι στο τέλος του χρόνου θα έχει ετοιμάσει την πλατφόρμα της ώστε οι πελάτες καθώς και οι συνεργαζόμενες επιχειρήσεις της να συναλλάσσονται μέσα από το δίκτυο πληρωμών της και με ψηφιακά νομίσματα. Όπως αναφέρει στην ανακοίνωση της αυτά τα ψηφιακά νομίσματα θα είναι σίγουρα τα ποιο γνωστά και καθιερωμένα που παρέχουν την ποιο μεγάλη ασφάλεια όπως το Bitcoin αλλά προσανατολίζονται και προς τα stablecoin τα λεγόμενα σταθερά νομίσματα με την κλειδωμένη ισοτιμία τους στο fiat money. H χρήση των ψηφιακών νομισμάτων μέσω της πλατφόρμας της θα απαιτεί φυσικά και αυξημένο KYC(know your customer).
Whatever your opinions on cryptocurrencies — from a dyed-in-wool fanatic to utter skeptic — the fact remains that these digital assets are becoming a more important part of the payments world.
We are seeing this fact play out on the Mastercard network, with people using cards to buy crypto assets, especially during Bitcoin’s recent surge in value. We are also seeing users increasingly take advantage of crypto cards to access these assets and convert them to traditional currencies for spending.
To be clear, this data is not of any individuals — it’s anonymized and in aggregate — but the trend is unmistakable.
We are preparing right now for the future of crypto and payments, announcing that this year Mastercard will start supporting select cryptocurrencies directly on our network. This is a big change that will require a lot of work. We will be very thoughtful about which assets we support based on our principles for digital currencies, which focus on consumer protections and compliance.
Our philosophy on cryptocurrencies is straightforward: It’s about choice. Mastercard isn’t here to recommend you start using cryptocurrencies. But we are here to enable customers, merchants and businesses to move digital value – traditional or crypto – however they want.It should be your choice, it’s your money.
Doing this work will create a lot more possibilities for shoppers and merchants, allowing them to transact in an entirely new form of payment. This change may open merchants up to new customers who are already flocking to digital assets, and help sellers build loyalty with existing customers who want this additional option. And customers will be able to save, store and send money in new ways.
Στην ανακοίνωση τους αναφέρουν ότι αυτή η απόφαση ήρθε μετά την ολοένα και μεγαλύτερη απαίτηση των πελατών τους να συναλλάσσονται και με ψηφιακά νομίσματα.
“We are here to enable customers, merchants and businesses to move digital value — traditional or crypto — however they want. It should be your choice, it’s your money.”
Η είσοδος της MasterCard στην αγορά crypto ανοίγει τα ψηφιακά νομίσματα σε μια αγορά εκατομμυρίων πελατών σε όλο τον κόσμο με χιλιάδες συνεργαζόμενα καταστήματα.
Η MasterCard τα τελευταία χρόνια εμμέσως είχε ήδη εισχωρήσει στον χώρο είτε με συνεργασίες μέσω ανταλλακτηρίων η σε συνεργασίες με εταιρείες έκδοσης χρεωστικών καρτών που μπορούσε κάποιος να τις φορτώσει με Bitcoin καθώς και άλλα ψηφιακά νομίσματα.
The post Η MasterCard εισέρχεται στο χώρο των ψηφιακών νομισμάτων appeared first on To Blog της Ελληνικής κοινότητας του Bitcoin.
I was looking for a way to create a numbered list of items but I wanted the the numbering of items to be in reverse order (not 1., 2., 3., … but 3., 2., 1.). I thought that I would need to go deep into LaTeX internals and play with counters in the enumerate environment. However, a quick search revealed not one but two packages that do just that: package etaremune and package revnum.
In the end I settled for package etaremune because of its simplicity when compared to package revnum. If you look carefully, you will seee that etaremune is the reverse of enumerate. And the package does just that.
It creates a numbered list of items where the top item is NOT numbered “1” but takes the last number of the list. Because of this, you need to run LaTeX twice: the first time to find the last item; the second time to set everything properly.
There is an optional choice to set the start item and you declare it with the
\begin{etaremune} command as follows:
\begin{etaremune}[start=5]
\item
\item
\item
\item
\item
\end{etaremune}
Thanks to Hendri Adriaens for his etaremune package and kudos to his sense of
humor (for naming his package as such).
Ioannis Dimakos
To Blog της Ελληνικής κοινότητας του Bitcoin
O CEO του Twitter και της Square Jack Dorsey μαζί με τον rapper Jay-Z ανακοίνωσαν την δημιουργία ενός Bitcoin Trust αξίας 500 Bitcoin για την χρηματοδότηση προγραμματιστών που θα δουλέψουν γύρω από το ψηφιακό νόμισμα και που θα έχουν την έδρα τους κυρίως στην Ινδία και Αφρική.
Το Bitcoin Trust θα έχει την ονομασία ₿trust
Ο Jack Dorsey έχει χρηματοδοτήσει κατά καιρούς τους developer του Bitcoin ενώ και η εταιρεία του η Square έχει δημιουργήσει μια ομάδα προγραμματιστών για να δουλέψει πάνω στο ψηφιακό νόμισμα με τον ίδιο να είναι ένθερμος υποστηρικτής του. Πριν λίγες μέρες είχε χρηματοδοτήσει με ενα εκατομμύριο δολάρια το CoinCenter ένα από τα παλαιότερα Thik Tank για τα ψηφιακά νομίσματα στις Ηνωμένες Πολιτείες με το ρόλο τους να είναι συμμετοχή τους ακόμα και στην Γερουσία για ακροάσεις που έχουν οργανωθεί κατά καιρούς και που έχουν θέμα τα ψηφιακά νομίσματα.
The post Ο Jack Dorsey και ο Jay-Z δημιουργούν Bitcoin trust για προγραμματιστές appeared first on To Blog της Ελληνικής κοινότητας του Bitcoin.
Το Free Software Foundation Europe με αφορμή την μεθαυριανή Ι Love Free Software Day καλεί όλους μας να πούμε «ευχαριστώ» σε όλους τους συνεισφέροντες στο Ελεύθερο Λογισμικό.
Συχνά υποτιμούμε τη δύναμη ενός απλού Ευχαριστώ . Οι συνεισφέροντες στο Ελεύθερο Λογισμικό κάνουν σημαντική δουλειά για την κοινωνία μας και αξίζουν την προσοχή. Το «Ι Love Free Software Day» πραγματοποιείται κάθε στις 14 Φεβρουαρίου (γνωστή και ως Ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου) είναι η τέλεια ευκαιρία για να εκφράσετε την ιδιαίτερη ευγνωμοσύνη σας.
Το Ελεύθερο Λογισμικό βασίζεται στη συνεργασία και στην επιθυμία για συνεχή βελτίωση. Αλλά ανάμεσα σε όλες αυτές τις αναφορές σφαλμάτων και τις νέες εκδόσεις, μερικές φορές ξεχνάμε να εκφράζουμε την ευγνωμοσύνη μας σε όλους τους ανθρώπους που κάνουν την καθημερινότητά μας πιο ελεύθερη και αποδοτική: προγραμματιστές, μεταφραστές, σχεδιαστές, δοκιμαστές ή συγγραφείς τεκμηρίωσης, για μεγάλες σουίτες λογισμικού ή για μικρά βοηθητικά εργαλεία. Για αυτό είναι σημαντικό να δείξουμε κάποια εκτίμηση σε όσους εργάζονται τόσο ανιδιοτελώς καθ ‘όλη τη διάρκεια του έτους για εμάς! Μπορείτε να δείξετε την αγάπη σας για το Ελεύθερο Λογισμικό λέγοντας ευχαριστώ στο αγαπημένο σας έργο Ελεύθερου Λογισμικού ή συνεισφέροντας σε αυτό.
Η ετήσια «Ι Love Free Software Day» σάς επιτρέπει να κάνετε την 14η Φεβρουαρίου μια μέρα γεμάτη θετικά, δημιουργικά και υπέροχα μηνύματα για ολόκληρη την κοινότητα. Μαζί, μπορούμε να γιορτάσουμε την ελευθερία λογισμικού που μας ενδυναμώνει.
Για τη φετινή «Ι Love Free Software Day» ας σκεφτούμε τις αλλαγές στην καθημερινή μας ζωή που όλοι περάσαμε τον τελευταίο χρόνο. Τον τελευταίο χρόνο το Ελεύθερο Λογισμικό μάς βοήθησε να παραμείνουμε συνδεδεμένοι με την οικογένεια, τους φίλους και τους αγαπημένους μας! Υπάρχουν πολλά παραδείγματα ατόμων που προώθησαν τη χρήση του Ελεύθερου Λογισμικού, είτε σε πανεπιστήμιο ή σχολείο που χρησιμοποιεί το Ilias, το BigBlueButton ή το Claroline, τον συνάδελφο που πρότεινε τη Jitsi για τη βιντεοκλήση αντί για κλειστα εργαλεία λογισμικού ή τη χρήση Ελεύθερου λογισμικού κατά τη διάρκεια συνεδρίων ή διαδικτυακών εργαστηρίων.
Ας χρησιμοποιήσουμε το «Ι Love Free Software Day» για να ευχαριστήσουμε, όχι μόνο στους προγραμματιστές αλλά και σε εκείνους που το προώθησαν και επέτρεψαν με τη δέσμευσή τους να χρησιμοποιούμε το Ελεύθερο Λογισμικό!